Δεύτερη συνεχόμενη χρονιά παταγώδους αποτυχίας, και τι γίνεται στον πλανήτη βλαχοΠΑΟΚ κάθε φορά που έχουμε παταγώδη αποτυχία, απόγνωση, μίρλα, γκρίνια, γανάδα και απογοήτευση;
Γίνεται το ίδιο πράγμα που γίνεται σταθερά τα τελευταία 20βάλε χρόνια: επιστρατεύουμε τον κΆγγελο, και αυτό συνέβη και το καλοκαίρι του 2014, ένα από τα πιο θρας καλοκαίρια της εποχής του Ηγέτη των Πιστών.
Βλέπετε, στην αρχή ακουγόταν το όνομα Του μεταξύ σοβαρού και αστείου, στην πορεία διαπιστώσαμε ότι το μόνο αστείο, ήταν ότι ακουγόταν σοβαρά, και σταδιακά, τα Αγγελόσκυλα, η απιστευτότερη φάρα οπαδών που κατοικοεδρεύει στο γήπεδο, άρχισαν να αλυχτούν πένθιμα το όνομα Του από τα γραφεία, μέχρι το Ροστώφ.
Ήμασταν λίγοι, ήμασταν αποσυντονισμένοι, ζητάμε συγγνώμη από τις επόμενες γενιές, Toumba has fallen, τα Αγγελόσκυλα ζωσμένα με κομποσκοίνια και hd εικόνες του Άη Φανούρη θριάμβευσαν σε μια ακόμη μάχη με τη λογική, ο Σοφολογιώτατος, εν έτει 2014, στον νέο ΠΑΟΚ με το γκλαμουρους προφίλ, στην εποχή του Ρώσου μεγιστάνα, είναι προπονητής της ομάδας.
Ξανά.
Δυστυχώς βέβαια για τα σκυλιά Του (αλλά κυρίως για όλους τους υπόλοιπους, αφού αυτά τα καημένα εξακολουθούν να βλέπουν φαντάσματα και εχθρούς) η σπέκουλα είχε να κάνει με ένα μίνι μπρεικ εξόδων για τον Ηγέτη των Πιστών, αφού και να μη θες να πονηρευτείς, όταν τον βλέπεις επί δύο χρόνια να ψωνίζει μόνο δανεικούς, να μην το βάζει το ρημάδι και πολύ βαθιά στην τσέπη, και εν τέλει να φέρνει προπονητή τον "έχω 250 χαφ και 400 μπακ, τι να τις κάνω τις μεταγραφές, η Παναγιά να έχει καλά τα παληκάρια", καλό είναι τουλάχιστον να μυριστεις το που θα πάει η δουλειά.
Για λόγους ευθιξίας (μη γελάτε μωρέ) παραιτείται ο Γκερμάν Δε Γλαστρ, και η τεράστια παε δείχνει το δρόμο για άλλη μια φορά, αφού βάζει αγγελία για πρόεδρο, ναι βάζει αγγελία για πρόεδρο.
Αφού εξετάστηκαν βιογραφικά, προϋπηρεσίες και συστατικές επιστολές, επιλέγεται ο Τζέικ Δε Γκραν Γλαστρ Αγγελίδης, Κύπριος Αμερικανοθρεμμένος, με θητεία στη Μακάμπι.
Δηλαδή πιο πεταμένα λεφτά μόνο ο Μάρτενς Μαάρτενς σε αυτό το μαγαζί.
Με αυτά και με τα άλλα, και με τις υπεργραφικές κορώνες για Θεούς και Παναγίες με το καλημέρα, η ομάδα ψωνίζει από το πανέρι μεν, αποδεικνύεται για πρώτη φορά σε 90 χρόνια ιστορίας εξαιρετικά κωλόφαρδη δε, αφού τόσο ο Περέιρα, όσο πολύ περισσότερο, ο Μακ, βγαίνουν λαχεία.
Με τη γνωστή μέθοδο κΆγγελου, η προετοιμασία αναλώνεται σε προσευχητάρια και νηστείες, έτσι Σεπτέμβρη μήνα που όλες οι ομάδες του πλανήτη νιώθουν τα πόδια βαριά, ο ΠΑΟΚ πετάει φωτιές και μοιράζει πεντάρες δεξιά κι αριστερά.
Τα εξαπτέρυγα στην κερκίδα ονειρεύονται πρωτάθλημα (λες και αυτή τη φορά, δε θα έρθει ο Γενάρης) και ο Ηγέτης των Πιστών τρίβει τα χέρια του με την κίνηση ματ που έκανε: με ένα σμπάρο, οχτώ τρυγωνια, τι Αγγελάρας είσαι εσύ, γιατί δε σε είχα γνωρίσει νωρίτερα, και τα σχετικά.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στο ντέρμπι κορυφής του Καραϊσκάκη, που πηγαίνουμε σαν πρωτοπόροι, πατάμε κι ένα ωραιότατο μανίκι τον Γάβρο, Νοέμβρη μήνα η διαφορά είναι στο +5, τους έχουμε και Τούμπα δεύτερο γύρο, τουλάχιστον +8 δηλαδή, μα τι λέμε, έχουμε και την ισοβαθμία, άρα +9, τελείωσε σε λέω, κάντε την απονομή από τώρα .
Τώρα, να πούμε ότι εμείς οι κομπλεξικοι, μίζεροι και αντιδραστικοί, κρατούσαμε μια πισινή, θα το πούμε, τόσα χρόνια πέρασαν, μας στολίζατε τότε, στολίστε μας και τώρα.
Η αρχή του τέλους έρχεται στην Ξάνθη, και το τρένο συνεχίζει τον εκτροχιασμό του στο Λιανοκλάδι σε Γιάννενα, Τρίπολη (με μια αξέχαστη παράσταση του Τζαβέλλα), μέχρι και Ηράκλειο (με μια αξέχαστη παράσταση του Γλυκου).
Το +5, γίνεται -2, σύντομα -5, για αγωνιστικές συνεχόμενες δε σταυρώνουμε όχι νίκη , αλλά ούτε καν βαθμό.
Η ενίσχυση από το Ροστόφ έρχεται τέλη Ιανουαρίου, σε μια εποχή όπου κινδυνεύει ακόμα και η δεύτερη θέση, η κατρακύλα συνεχίζεται και το χειμώνα, και ένα κρύο πρωινό του Μαρτίου, ανακοινώνεται η απόλυση Του.
Το ποιος αναλαμβάνει δεν τα ρωτάμε, έτσι όπως το πήγαινε ο Γου ο Χου εκείνα τα χρόνια, είχε βάλει πλώρη να ξεπεράσει ακόμα και τον Σούλη Μαρκόπουλο, ενώ είχε ήδη πιάσει τον Στρατηγό με το καφέ δερμάτινο, σε συμμετοχές.
Η χρονιά ολοκληρώνεται το ίδιο άθλια όπως εξελισσόταν από το Δεκέμβρη και μετά, αλλά κάπου εκεί ανάμεσα στα κλαρίνα από κάθε πικραμένο, ο Ηγέτης των Πιστών κάνει πράξη μια από τις (δεκάδες) εξαγγελίες του , πληρώνοντας τα χρέη στο δημόσιο.
Είμαστε πολλοί, και είμαστε πολλά εδώ στο Λουπερ.
Είμαστε γκρινιάρηδες, είμαστε αναρχικοί, είμαστε σατανιστές, είμαστε αντικοινωνικοί, είμαστε αντιεξουσιαστές, έχουμε μεγάλο θέμα με την εξουσία σε οποιαδήποτε μορφή, αλλά δεν είμαστε αχάριστοι.
Έχουμε τόσα που έχουμε γράψει, και άλλα τόσα που απλά δε γράφονται, να προσαψουμε στον Πατερούλη, αλλά τη μέρα που πλήρωσε τα χρέη τον βγάλαμε το καπέλο, και τα είπαμε και δημόσια.
Τουλάχιστον η κριτική πλέον απέναντι του, μπαίνει σε μια νέα βάση, ναι είναι αυτός που είναι, ναι ανοίγει το στόμα του και ψάχνεις μέρος να κρυφτείς να μην σε πετύχει η κοτσάνα, ναι έχει τερματίσει το κοντέρ παρλαπιπίασης, αλλά τουλάχιστον όταν με το καλό έρθει η ώρα που θα κυνηγηθεί κι αυτός (όπως και όλοι οι προκατόχοι του) θα έχει αφήσει την ομάδα καθαρή.
Αυτό και μόνο να συμβεί επί των ημερών του (που είναι και το πιθανότερο, εδώ που τα λέμε) θα είναι από μόνο του ένα πολύ σημαντικό credit για την υστεροφημία του.
So far, so good..
Από την άλλη, όσο ωραία κι εύηχη λέξη είναι η "ελπίδα", είναι πολύ θλιβερό, και μειωτικό για τον ίδιο το σύλλογο, όλο αυτό το πανηγυράκι που αναφέραμε και πιο πάνω, από οπαδούς (;) που μέσα σε λίγες ώρες τα ξέχασαν όλα: Από την εμμονική στήριξη στην καταστροφική παρέα, την κάλυψη στον Γιουροκλέφτη του Ευρωκοινοβουλίου, τα γελάκια και τα χάχανα με τον Αλαφούζο, τα 3 φαγώματα του Πάμπλο Γκαρσία, την παράδοση των κλειδιών της ομάδας σε έναν προπονητή που πιστευει ακόμα ότι η προσευχή είναι πιο σημαντική από την προετοιμασία, τα ετήσια και καθιερωμένα ΓουΧούεια, τον Ροναλντίνιο, τον Μπερμπάτοφ, τις τηλεδιασκέψεις μέσω Skype, τις κούπες στο Μακεδονία Παλάς, το πριμ στην ομάδα για ένα "Χ" με τον γάβρο στην Τούμπα, όλες αυτές τις ντροπές που ζήσαμε αυτά τα 3 χρόνια, στο βωμό του "ακόμα μαθαίνει την ομάδα ο Ιβάν", "του χρόνου θα πάρει σκούπα", "του παραχρόνου θα πάρει μάπα", "σε δύο χρόνια θα μας πηγαίνει πίπα κώλο εμπλοκή".
Όχι. Δεν τα ξεχνάμε, και καλό είναι να μην τα ξεχάσει ούτε αυτός, ούτε αυτοί που θα βρεθούν και θα πάρουν θέση δίπλα του, και θα πρέπει να του τα θυμίζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Με τη γαλιφιά και την κολακεία έχουν καταστραφεί ολόκληρες αυτοκρατορίες οι οποίες ναρκώθηκαν αυτάρεσκες, την ώρα που δίπλα τους, τους προσπερνούσαν οι εξελίξεις.
Μπράβο, ευχαριστούμε, στηρίζουμε, αλλά Ω! ηγέτη των πιστών, συνέχισε να δείχνεις.
Για να τα πάμε όλοι καλά
Λίγο πριν ολοκληρωθεί η σεζόν, σε μια ακόμα out of the blue κίνηση, προσλαμβάνει τον Φράνκ Αρνεσεν ως τεχνικό διευθυντή, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της Ευρώπης στο συγκεκριμένο ρόλο.
Η καινούρια χρονιά προμηνύεται εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Αλλά αυτά θα τα δούμε αύριο.
.jpeg)
