Και αφού τελικά δε μας πήρε ο ύπνος μέσα στα play-off  (ας είναι καλά η ΕΠΟ και το χαμηλό νοητικό επίπεδο τους) συνεχίζουμε το δύσκολο πλέον αγώνα για την κατάκτηση της πρώτης θέσης στο μίνι πρωτάθλημα.

Για τρίτο συνεχόμενο ματς δεν είδαμε κάτι διαφορετικό από το στήσιμο της ομάδας. Αν και ο αντίπαλος ξεκίνησε με αρκετές αλλαγές το παιχνίδι ήταν ο πρώτος που απείλησε για το γκολ με δύο καλές ευκαιρίες. Θετικό ότι ο Γλύκος βρέθηκε επιτέλους σε καλή μέρα , έκανε αρκετές καλές επεμβάσεις και κράτησε το μηδέν στην άμυνα.
Στο παιχνίδι  είχαμε την κατοχή της μπάλας  κατά διαστήματα. Δημιουργήσαμε φάσεις , σε πολλές από αυτές με τα γνωστά άψυχα τελειώματα.  Από λάθος του αχώνευτου αμυντικού των φιλοξενούμενων και απο ένα ωραίο γκολ του Στοχ πήραμε ένα σοβαρό προβάδισμα πριν το ημίχρονο. Και κάπου εκεί τέλειωσε το πανηγύρι. Γιατί κακά τα ψέματα , μπορεί να έχουμε μαλακιστεί πολλάκις στη φετινή σεζόν , αλλά το να χάσεις τέτοιο ματς από τον "ας ούμε να ούμε" πάει πολύ.

Αντιλαμβάνομαι πως ότι είχαμε να δούμε από τον Π.Α.Ο.Κ.  (σε επίπεδο τακτικής τρόπον τινά)  , πάνω κάτω το έχουμε δει μέχρι τώρα. Και με το παραπάνω θα έλεγα. Δε περιμένω να δω την ομάδα να μην κάνει άλλα λάθη στην άμυνα , από τα πολλά που έγιναν φέτος. Ούτε περιμένω να σταματήσουμε να κάνουμε αυτά τα ρημαδιασμένα "ώπα μου έφυγε" κοντρόλ , σε πάσες των 2-3 μέτρων. Ήταν που ήταν στραβό το κλήμα , τώρα που έπεσε και το -3 θα είναι θεόστραβο.
Όμως περιμένω από τους ποδοσφαιριστές να σώσουν κάτι από την χρονιά , έστω κάνοντας μια ύστατη προσπάθεια. Για το γαμώτο της υπόθεσης. Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε τον Λίνο να δίνει ψυχή και σώμα και κάποιοι άλλοι να μην μπορούν να παίξουν ούτε σαν αλλαγή για 14΄λεπτά. 
Παίξτε και ότι είναι να γίνει , θα γίνει. Ο Θεός είναι μεγάλος. Και η Παναγία μαζί μας. Που ξέρεις το Μάη μάλλον θα ΄μαστε καλά. Ώπα μαλακία είπα ο Μάιος μπήκε.


ΥΓ   Αν υποθέσουμε ότι ο Π.Α.Ο.Κ. τερματίζει τελευταίος και αναγκαστεί να ξεκινήσει την προετοιμασία του νωρίς το καλοκαίρι , η ΠΑΕ έχει σκοπό να αφήσει τους διεθνείς της (δε θέλω ου) να πάνε στη Βραζιλία για κοκτέιλ και σάμπα με την εθνική ;;


ΥΓ2  Θα μετανιώσω που το έγραψα και συγνώμη που η μπάλα θα πάρει και κάποιους που δε το αξίζουν , αλλά οι δημοσιογράφοι είναι σαν τα κουνούπια. Ενοχλητικοί και επικίνδυνοι.

Μετά το στραπάτσο του τελικού και την όλη απογοήτευση μας , ήρθε η ανιαρή στιγμή που πρέπει να κάτσουμε να  παρακολουθήσουμε (καλά δε σε υποχρεώνουν κιόλας) το γνωστό ηλίθιο σύστημα κατάταξης για τις φετινές ευρωπαϊκές θέσεις.
Δε μας έφτανε τόση μπάλα που είδαμε φέτος θα πρέπει να φάμε στη μάπα ακόμα λίγους αγώνες.

Λίγες ώρες πριν την Βαλπουργία νύχτα , τη νύχτα όπου οι βορειο-ευρωπαίοι ξορκίζουν τις μάγισσες που πετούν στον ουρανό , ο Π.Α.Ο.Κ. έψαχνε τρόπο να ξορκίσει το αγωνιστικό του χάλι.
 Όλα άρχισαν με το γνωστό "φάγαμε γκολ πρώτοι , τρεχάτε να το γυρίσουμε " . Σε μια φάση όπου ο Σκόνδρας έπεσε επειδή πάτησε σκατά στην πλάγια γραμμή του γηπέδου , η άμυνα χόρευε ζεμπεκιές παρόμοιες με αυτές του τελικού και ο Γλύκος δέχονταν ένα αστείο γκολ το οποίο μάλλον το βγάζω και εγώ , ακόμα και αν φορούσα χειμερινές παντόφλες με δύο νούμερα μεγαλύτερα από το κανονικό.

Με αγωνιστική αναρχία και σύστημα τουρλουμπούκι , προσπαθήσαμε να βρούμε χώρους για να πετύχουμε γρήγορα το γκολ της ισοφάρισης. Ο Γεωργιάδης έβγαλε τους αόρατους Λούκας και Μάρτενς για να κάνει το σχήμα πιό επιθετικό. Γενικά πάντως οι αλλαγές μάλλον γίνονται σύμφωνα με το τί φωνάζουν αυτοί που κάθονται στα επίσημα και ακούγονται πιό καθαρά στον πάγκο μας. Αλλά ας είναι .  Η ομάδα κατάφερε να πετύχει το γκολ με ωραία συνεργασία Νάτχο και Στοχ. Επείδη κάθε μέρα δεν είναι καλημέρα , παρόλο που ο Δικέφαλος ανέβασε ρυθμούς και έκανε ευκαιρίες , δεν καταφέραμε να κάνουμε μία ακόμη ανατροπή μέσα στη χρονιά. Απομένουν άλλα πέντε ματς για να δούμε αν θα βρεθούμε και φέτος στα προκριματικά του Τσαμπιολίγκ (που λέει και μια ψυχή) ή θα κάνουμε καλοκαίρι στο αεροδρόμιο περιμένοντας χωρίς λόγο φυσικά  κάποια από τις πετυχημένες μεταγραφές (sic) που μας έχει υποσχεθεί ο "εγώ τα λέω , σείς μεταφράζετε" a.k.a μεγαλομέτοχος της ομάδας.

Μα τι ζήσαμε  χθες φίλε αναγνώστη , λουπεριανέ*. (ορισμός στο ΥΓ2)

Τρεμπαλόν. Στο ρελαντί. Στο χαλαρό.
Τρία μπαλάκια για πλάκα.Φουλ επιθέσεις κατά διαστήματα , πολλες φάσεις στο πρώτο ημίχρονο. Ακόμα και γκολ από τον Κατσικά είδες , που τον είχαν (είχες) ξεγραμμένο.
Πολύ καλός ο Στοχ σε αρκετά λεπτά του αγώνα. Εξαιρετικός ο Λούκας,  πέτυχε δύο γκολ από νωρίς. Ορεξάτος ο Χούσεν. Άτυχος βέβαια ο ολλανδός , γιατί έχασε πολλές ευκαιρίες και δεν κατάφερε να σκοράρει.  Τι με κενό τέρμα έχασε , τι τετ-α-τετ , τι κεφαλιές , τι σουτ στην κίνηση ,  τι τι τι εε τι τι.

Σταθερή αξία ο Νάτχο , με τρεξίματα και πάσες στον κενό χώρο.  Ρίξαμε βέβαια τον ρυθμό στο β΄ημίχρονο για κρατήσουμε δυνάμεις , παρόλα αυτά δημιουργήσαμε φάσεις για γκολ. Και τρίτο και τέταρτο και πέμπτο γκολ θα μπορούσαμε να βάλουμε με λίγη παραπάνω προσοχή. Οι δε αλλαγές του Γ.Χ. πέτυχαν μία προς μία. Μπήκε ο Μαντούρο για να ξεκουραστεί από το πολύ το καθισιό. Μπήκε και ο Γεωργιάδης για να κουραστεί το μυαλό μας. Όχι απλά να κουραστεί. Το γάμησε. Σα να έχεις πιεί 3-4 κονιάκ μέσα στο κατακαλόκαιρο σε μπιτς-μπας στην Χαλκιδική. Έβλεπες τη ντρίμπλα (λέμε τώρα) και ο εγκέφαλος την αποθήκευε μετά από δύο φάσεις. Καλύτερα πρέζα ρε. Βάζει και τον Σαλπιγγίδη στη θέση του Νάτχο. Λογικά ο Ισραηλινός είχε πάρει την απόφαση στο ημίχρονο να φύγει με το πρώτο αεροπλάνο με απευθείας πτήση από το Ελ.Βενιζέλος. Αλλιώς πως να εξηγήσω το σκεπτικό της αλλαγής αυτής.

Το πρόβλημα ήταν αλλού. Έπαιζε και ο αντίπαλος. Και μάλιστα έπαιξε με ύπουλο τρόπο. Όποτε τον βόλευε , πετούσε και ένα γκολ. Μισό λεπτό κύριοι. Τι μπαμπεσιές είναι αυτές; Γιατί δε λέτε από την αρχή ότι θα παίξετε και εσείς; Τι είδους υπνωτισμός είναι τούτος ; Ποιόν άλλο τρόπο θα σκεφτεί το σύστημα για να μας πλήξει; Και τέλος πάντων γιατί δεν αντιδρά η ΠΑΕ; Με τέτοιου είδους τερτίπια πάτε να χτυπήσετε την ομάδα και να μας αποπροσανατολήσετε από τους στόχους μας . Να τους πολεμήσουμε με τα ίδια τους τα όπλα. Αδιαφορία αυτοί , αδιαφορία εμείς. Γκολ αυτοί , γκολ εμείς.
Άντε να δούμε ποιός θα βγεί κερδισμένος.


ΥΓ Έχει και πλέι-οφ. Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό , θα φανεί.

ΥΓ2 Ξέρω ότι οι μισοί κάνατε σκρολ-ντάουν χωρίς να διαβάσετε το παραπάνω κείμενο. Εύγε παίδες. εγώ το εγκρίνω. Πάρτε και τον ορισμό.


λουπεριανός , Ο :  υποστηρικτής του λουπεριανισμού (βλ Looper5). Διαβάζει/αποστηθίζει φράσεις και κείμενα του Looper5 , σχολιάζει και κριτικάρει τα θέματα του Π.Α.Ο.Κ. , κάνει share και like
(άμα θέλει).

Το looper5 αποχαιρετά με αξιοπρέπεια, όπως αρμόζει στις στιγμές, αποχαιρετά  την ομάδα του συμπολίτου η οποία και έπεσε μαθηματικώς  εις την ποίος ξέρει κατηγορίαν, με ένα ποίημα....Ένα ποίημα το οποίο αλιεύσαμε από το ιστολόγιον του κυρίου Γιάννη Κωνσταντίνου   κι αποτελεί διασκευή του ποιήματος του Κ.Π Καβάφη Μύρης-Αλεξάνδρεια του 340 μ.χ

Ρούλης, Θεσσαλονίκη του 2040 μ.Χ

Την συμφορά όταν έμαθα, που ο Ρούλης πέθανε,
πήγα στο σύνδεσμο, μ’ όλο που το αποφεύγω
να εισέρχομαι στων Αρειανών τα στέκια,
προ πάντων όταν έχουν θλίψεις ή βλέπουν ματς
-που `ναι το ίδιο.

Στάθηκα σε διάδρομο. Δεν θέλησα
να προχωρήσω πιο εντός, γιατί αντελήφθην
που οι ομόθρησκοι του πεθαμένου μ’ έβλεπαν
με προφανή απορίαν και με δυσαρέσκεια.

Τον είχανε σε μια μεγάλη κάμαρη
που από την άκρην όπου στάθηκα
είδα κομμάτι· όλο τάπητες κίτρινοι,
και κάτι κύπελλα παλαιά ξεγανωμένα.

Στέκομουν κ’ έκλαια σε μια άκρη του διαδρόμου.
Και σκέπτομουν που η προπονήσεις μας και τα εκτός
χωρίς τον Ρούλη δεν θ’ αξίζουν πια·
και σκέπτομουν που πια δεν θα τον δω
στα ωραία κι άσεμνα μπουζούκια μας
να χαίρεται, και να γελά, και ν’ άδει στίχους
με την τελεία του αίσθησι του ελληνάδικου ρυθμού·
και σκέπτομουν που έχασα για πάντα
την εμορφιά του, που έχασα για πάντα
τον νέον που λάτρευα παράφορα.

Κάτι σκουλήκια, κοντά μου, χαμηλά μιλούσαν για
την τελευταία μέρα που έζησε—
στα χείλη του διαρκώς τ’ όνομα του Βικελίδη,
στους ώμους μου κρέμουνταν κίτρινο κασκώλ.—
Μπήκαν κατόπι μες στην κάμαρη
τέσσαρες της Κοινωνίας Μελών, κ’ έλεγαν συνθήματα
ενθέρμως και δεήσεις στον Κούη,
ή στον Φοιρόν (δεν θέλω ούτε τα ονόματα να λέω).

Γνωρίζαμε, βεβαίως, που ο Ρούλης ήταν Αρειανός.
Aπό την πρώτην ώρα το γνωρίζαμε, όταν
πρόπερσι στη δική μας ομάδα είχε μπει.
Μα έπαιζεν απολύτως σαν κ’ εμάς.
Aπ’ όλους μας πιο εύστοχος στα σουτ·
δείχνοντας αφειδώς το τάλαντό του στες αναμετρήσεις.
Για την υπόληψι των οπαδών μας ξένοιαστος,
ρίχνονταν πρόθυμα σε νύχτιες ρήξεις στες οδούς
όταν ετύχαινε η παρέα μας
να συναντήσει αντίθετους χουλιγκάνους.
Ποτέ για τη δική του ομάδα δεν μιλούσε.
Μάλιστα μια φορά τον είπαμε
πως θα τον πάρουμε μαζύ μας στην τέσσαρα θύρα.
Όμως σαν να δυσαρεστήθηκε
μ’ αυτόν μας τον αστεϊσμό: θυμούμαι τώρα.
A κι άλλες δυο φορές τώρα στον νου μου έρχονται.
Όταν στον Κούδα κάμναμε σπονδές,
τραβήχθηκε απ’ τον κύκλο μας, κ’ έστρεψε αλλού το βλέμμα.
Όταν ενθουσιασμένος ένας μας
είπεν, Η συντροφιά μας νάναι υπό
την εύνοιαν και την προστασίαν του Ποντίου,
του παμπλούτου Ιβάν Σαββίδου — ψιθύρισεν ο Ρούλης
(οι άλλοι δεν άκουσαν) «τη εξαιρέσει εμού».

Αρειανοί συνδεσμίται μεγαλοφώνως
για την ψυχή του νέου δέονταν.—
Παρατηρούσα με πόση επιμέλεια,
και με τι προσοχήν εντατική, ετοιμάζονταν
όλα για να τον παν στου Χαριλάου.
Κ’ εξαίφνης με κυρίευσε μια αλλόκοτη
εντύπωσις. Aόριστα, αισθάνομουν
σαν νάφευγεν από κοντά μου ο Ρούλης·
αισθάνομουν που ενώθη, Αρειανός,
με τους δικούς του, και που γένομουν
ξ έ ν ο ς εγώ, ξ έ ν ο ς π ο λ ύ· ένοιωθα κιόλα
μια αμφιβολία να με σιμώνει: μήπως κι είχα γελασθεί
από το πάθος μου, και π ά ν τ α τού ήμουν ξένος.—
Πετάχθηκα έξω απ’ το φρικτό τους σύνδεσμο,
έφυγα γρήγορα πριν αρπαχθεί, πριν αλλοιωθεί
απ’ την αρειανοσύνη τους η θύμηση του Ρούλη.

Το παιχνίδι που περιμένει πως και πως , όλη η ποδοσφαιρική Θεσσαλονίκη (sic).
Άρης - Π.Α.Ο.Κ.

Αυτό το σπουδαίο ματς που κάθε χρόνο μας κρατάει σε αγωνία , τρώμε τα νύχια μας , σταυρώνουμε τα δάχτυλα  και απολαμβάνουμε το θέαμα. Κάθε χρόνο στο ίδιο μοτίβο.
Το ξεκινάνε για ματς και γίνεται κατς. Δηλώσεις πριν , δηλώσεις μετά. Ξύλο πριν , ξύλο μετά.
Παίζεις για το γόητρο. Πφφ χέσε με.

Μα πως να ξεφύγεις από τα στενά μονοπάτια του "χωριού" που ονομάζεται Θεσσαλονίκη;
Τόσες πολλές απόψεις όσα και τα ραδιόφωνα. Τόσοι πολλοί δημοσιογράφοι όσα και τα site.
Τόσοι πολλοί οπαδοί ... αλήθεια πόσοι;

Το ματς ξεκίνησε υπέροχα. Σκληρά φάουλ και καμία κάρτα. Ή μάλλον όχι ακριβώς. Ο διαιτητής έδινε κάρτες αλλά όχι για τα φάουλ.  Για διαμαρτυρίες έδινε , για ζμπρωξίματα έδινε , για τσαμπουκάδες έδινε. Για τα φάουλ δεν είχε. Είχε  από παλιά κρατημένες κάτι κάρτες υπερατού και καταλάθος πήρε αυτές μαζί του. Το ματσάκι σούπα ξαναζεσταμένη. Με εντάσεις φυσικά. Και συχνές διακοπές.
Με τα λίγα, φτάνει η στιγμή που ο Τάτος ή αλλιώς Tonis Sfinos των γηπέδων, ανοίγει το σκορ με απ ευθείας εκτέλεση φάουλ. Ξεγελάστηκε ο Γλύκος από τα φάλτσα (;).  Βγάζει τη φανέλα και τρέχει στα σκυλιά για να πάρει κουράγιο. Από κάτω φοράει μπλουζάκι "σούπερ 3 και ένα τέταρτο" . Δηλαδή τόσο δεμένος με την ομάδα. Παραπάνω και από τρία. Τρία και κάτι. Τόσο αρρωστάκι με τον Άρη.
Ο Π.Α.Ο.Κ. ψιλό-εξαφανισμένος στο πρώτο ημίχρονο , ακίνδυνος σε πολλές φάσεις που επιχειρούσε να πατήσει περιοχή. Αλλά το γκολάκι το πέταξε. Μη ρωτά πως. Το ψάχνουμε.

Ο Κάτσε πήρε κόκκινη γιατί έτσι του αρέσει. Σου λέει , στους άλλους δε δίνει κάτσε να δω αν με παίρνει. Το ματς έγινε κώλος. Για δέκα και λεπτά , βλέπαμε αθάνατους ελληνικούς τσαμπουκάδες.
Η τριάδα της διαιτησίας επικοινωνούσε μέσω της ενδο-επικοινωνίας , παρότι ο ένας ήταν δίπλα στον άλλον. Άστο μη φωνάζεις , έχουμε γουόκι τόκι. Ελλαδάρα ολέ. Για αυτά είμαστε πρώτοι. Τι πρώτοι;; Πρωτοπόροι μη σου πω.

Η ανάπαυλα του ημιχρόνου κράτησε μισή ώρα. Ο διαιτήτής φοβήθηκε να βγει. Δεν έβρισκε τις κάρτες με τίποτα. Με δέκα παίζαμε καλύτερα ρε. Κάθε φορά με δέκα να παίζουμε. Κάναμε και μερικές φάσεις αλλά το γκολ δεν ήρθε. Οι γηπεδούχοι μάλλον δεν βολεύονταν όυτε με τον συν έναν παίχτη πλεονέκτημα. Κάθε τρίτη πάσα έχαναν το κοντρόλ. Δε βαριέσαι ρε.  Σφύρα να φύγουμε. Εκ του αποτελέσματος και της εμφάνισης φυσικά , μπορώ να πω ότι οι αλλαγές του ΓΧ πέρασαν και δεν ακούμπησαν.
Τουλάχιστον πήραν ευκαιρία να παίξουν. Τόσο καιρό φτιάριζαν πίσω από την πλάτη του Ολλανδού ότι αυτός ο άμπαλος φταίει που δεν παίζουν αρκετά. Ας είναι λοιπόν.

ΥΓ  Του χρόνου το Άρης - Π.Α.Ο.Κ. θα έχει πάλι κάβλα ή παύλα ; (if you know what I mean)

ΥΓ2 Οι ανακοινώσεις της ΠΑΕ ήταν τρομερές. Και του Ολυμπιακού όμως δε πάει πίσω. Με εύστοχες παρατηρήσεις.  Πού τα βρήκες τα λεφτά; Που τα βρήκες τα πρωταθλήματα; Πόσα απίδια πιάνει ο σάκος; Πόσο πάει ο βακαλάος την 25η Μάρτη; Ο Σαρρής ανακοίνωση και αυτός. Για γαύρος κράτησε επίπεδο. Αντικειμενικός.Να τα λέμε όλα . . .

Από το "καλώς τα παιδιά" ...

'Ολη την εβδομάδα οι παίχτες του Π.Α.Ο.Κ. έκαναν δηλώσεις σε site , ραδιόφωνα και εφημερίδες , πως δεν θα επιτρέψουν στον Ολυμπιακό να πανηγυρίσει το πρωτάθλημα μέσα στην Τούμπα.
Ήταν από τις λίγες φορές φέτος που τα λόγια έγιναν πράξεις.

Ο Δικέφαλος μπήκε δυνατά στο παιχνίδι. Αρκετή πίεση στα χαφ του Ολυμπιακού και πρέσινγκ ψηλά από τους παίχτες του Γεωργιάδη.  Ή του Σταματόπουλου ορθότερα , για μας που δε τρώμε κατεψυγμένα (sic).  Η ομάδα έφτανε αρκετές φορές με ευκολία έξω απ την περιοχή των φιλοξενούμενων , αλλά τα περισσότερα σουτ ήταν ακίνδυνα για τον Ρομπέρτο , ο όποιος ήταν χθες εξαιρετικός σε κάποιες επεμβάσεις του. Η καλύτερη στιγμή για την ομάδα ήρθε στο 20' λεπτό με τον Νάτχο να σουτάρει στην κίνηση αλλά η μπάλα να περνάει μόλις άουτ. Κάπου εκεί άρχισε η ένταση στο ντέρμπι. Κοκορομαχίες ανάμεσα σε Αθανασιάδη και Μανωλά. Σημειωτέον ο Μανωλάς είναι γέννημα θρέμμα παίχτης της εθνικής. Θα διαπρέψει στα ρουφιανιλίκια.
Είναι εμετός. Μπράβο και έυγε.

Εκεί που οι φιλοξενούμενοι δεν είχαν ούτε φάση , ο Σάμαρης με ένα εντυπωσιακό σουτ , σκόραρε και έδωσε το προβάδισμα στην ομάδα του Πειραιά και μόνιμο πρωταθλητή της μοναδικής Ευρωπαϊκής Αφρικανικής χώρας (με όλο το σεβασμό στη mama Africa αλλά για παραπάνω δεν είμαστε) τα τελευταία ... δε ξέρω και γω πόσα χρόνια. Εδώ δεν είναι Άντερλεχτ , είναι Τούμπα.
Η κωλοφαρδία τους άφησε ή το φάρμακο τέλειωσε ;;; (Το φάρμακο τέλειωσε κύριε Μάκη που έλεγε μια άλλη ψυχούλα από άλλο άθλημα).
Από λάθος του αμυντικού mr Χάπατο manual-ass , ο Αθανασιάδης τρύπωσε στην περιοχή και έκανε το 1-1. Ο Αβραάμ παίζει με τα χέρια ο Κάκος λέει παίζεται. Με τα χέρια θες; Με τα χέρια. Εδώ που τα λέμε και που μπορεί να περπατάει ο Α.Παπαδόπουλος είναι θάυμα. Σιγά σιγά θα πιστέψει ότι είναι ακόμα ποδοσφαιριστής.

Στο β' ημίχρονο ο Δικέφαλος μπήκε εξίσου δυνατά. Πιέση  για να σκοράρει αλλά  και δυνατά μαρκαρίσματα. Ο κάκος θα μπορούσε να αποβάλει τον Ινσαουράλδε για το εκτός φάσης μπουκέτο και κακώς δεν το έκανε. Αλλά το να ακούς τη μίρλα , τη γκρίνια και το κλάμα των γαυρόφιλων και γαυρο-συνεργατών είναι το καλύτερο μου. Προσωπικά χέστηκα. Έχουμε αντιμετωπίσει πολύ χειρότερες διαιτησίες , οπότε το καταγράφω ως συμβάν σε ένα ακόμα ντέρμπι . Να το πω και πιο κυνικά : στα αρκίντια μας.

Στα του αγώνα , ο Π.Α.Ο.Κ βρήκε τρόπο να σκοράρει με τον Τζαβέλλα στο 84΄.
Καλή όρεξη και περαστικά. Τελευταίες προσπάθειες για βουτιές να πιάσουν τον σταυρό του πέναλτι από τους φιλοξενούμενους , τα νερά ήταν παγωμένα.

Θα μπορούσα να πω για μερικές λάθος κινήσεις του Γ.Χ. στο θέμα των αλλάγων αλλά το αφήνω.
Να πω μόνο ότι , όταν ένας παίχτης που έρχεται από τραυματισμό και παίζει μετά από καιρό
σου ζητάει αλλαγή ,  τον βγάζεις hic et nunc. Δεν τον αφήνεις μέσα να υποφέρει.

Αν παίζατε έτσι όλη τη χρονιά ένας Ολλανδός δεν θα είχε χάσει τη θέση του και μια ομάδα από τον Πειραιά δεν θα έκανε περίπατο φέτος. Μπράβο δε σας λέω, αφού σας τα λέει χωρίς λόγο ο πρόεδρος που νομίζει ότι το πρωτάθλημα έχει μόνο τα Π.Α.Ο.Κ. - Ολυμπιακός.


ΥΓ  Για να καταλάβω, για τις ανακοινώσεις της ΕΠΟ γράφει η ΠΑΕ Ολυμπιακός και τις ανακοινώσεις της  ΠΑΕ Ολυμπιακός η ΕΠΟ ;;

ΥΓ2 Δύσκολα έγιναν και πάλι τα ταξίδια στη Βουλγαρία εε;;


... σας βγήκε γκολ και ξύλο

Ωχ Παναγία μου.

Τέταρτο ματς εκτός έδρας που χάνουμε. Χάνουμε σε μια έδρα που παραδοσιακά μας δυσκολεύει. Χάσαμε από έναν αντίπαλο που δεν είχε καμία όρεξη να μας κερδίζει. Τουλάχιστον αυτό έδειχναν μέχρι να κάνουμε εμείς το 0-1. Χάσαμε από τα λάθη της άμυνας και την ατυχία.
Χάσαμε γιατί συνηθίσαμε να χάνουμε.

Στο πρώτο ημίχρονο ο Π.Α.Ο.Κ προσπάθησε να πάρει πρωτοβουλίες στο παιχνίδι. Έβρισκε ανοιχτή την άμυνα των γηπεδούχων σε αρκετές φάσεις , όμως οι επιθετικοί μας αδυνατούσαν να κάνουν μια τελική ευκαιρία.  Πολλά λάθη στα κοντρόλ από τους Ολίσε και Χούσεν , ενώ ο Λούκας δεν ήταν ιδιαίτερα κινητικός. Απ την άλλη ο Νάτχο δείχνει πολύ καλός παίχτης , παίχτης που ξέρει να βγάζει κάθετες ακόμα και με το γόνατο αν χρειαστεί. Δύσκολο να μείνει στην ομάδα με αυτό το υλικό.

Ο διαιτητής για μπάτσες. Τα χέρια δεν τα έβλεπε. Όταν τα έβλεπε κάρτες δεν έβγαζε. Ανάποδα φάουλ και πολλά άλλα.


Στο δεύτερο ημίχρονο ο Νάτχο βαρέθηκε να τους βγάζει κάθετες απ το χορτάρι και δοκίμασε τις μπαλιές αέρος-αέρος. Στο 60' βρήκε με καταπληκτικό τρόπο τον Αθανασιάδη και αυτός με κεφαλιά έκανε το 0-1. Εκεί πίστεψα ότι για να χάσουμε πρέπει να κοιμηθεί ο Θεός. Και κοιμήθηκε. Δις.
Πέντε λεπτά μετά το γκολ , ο Αστέρας κερδίζει φάουλ , ο ρουμάνος Γκοϊάν  (γιατί έχουν και αυτοί ρουμάνο παίχτη; είναι τρέντυ;) παραπατάει πάνω στο ζεϊμπέκικο του , βρίσκει τη μπάλα με τον αστράγαλο του , ο Γλύκος έκανε κίνηση από την άλλη μεριά και μέχρι να βρεθεί στην πορεία της πόρνης μπάλας αυτή κατέληξε στα δίχτυα. Λίγο πριν το 80' ο Μαντούρο προσπαθεί να διώξει τη μπάλα στο τετ-α-τετ του Χουάνμα , στέλνει το τόπι στο δοκάρι και μετά ... Τριπωλιτσώται - Π.Α.Ο.Κ 2-1. Στο καπάκι ο Ολίσε χάνει μόνος του με το τέρματζη μια τρομερή ευκαιρία από ακόμα μια κάθετη. Τέλος στον αγώνα.


Πόσα να αντέξεις και εσύ οπαδέ του Π.Α.Ο.Κ. ;;;
Κουράγιο , πιές μια μπύρα. Φάε κάτι. Άναψε και ένα σιγαρέτο.
Θα έχει και άλλα τέτοια εκτός , μάλλον ...

Χαφ-eye 5-0

Μεσοβδομαδιάτικο παιχνίδι πρωταθλήματος μετά το κάζο της Κρήτης με τον Πλατανιά , με αντίπαλο μια άλλη ομάδα του νησιού τον ΟΦΗ.

Σαλπιγγίδης και Νίνης στην αρχική ενδεκάδα  , στον πάγκο ο Λούκας και τιμωρία ενός αγώνα στον "fax-off " Στοχ.

Ο Π.Α.Ο.Κ ξεκινάει νωρίς με γκολ. Σέντρα από τα πλάγια ο Λίνο , γκολ απ τον Αθανασιάδη μόλις στο τέταρτο λεπτό. Oh yeah , η ομάδα καταφέρνει για ακόμα ένα ματς να κλειστεί πίσω ενώ έχει ανοίξει το σκορ πρίν το 15λεπτο. Μάλλον πάμε να κάνουμε ένα νέο κόλπο , μιας και το παλιό κόλπο της ανατροπής δε φαίνεται να αποδίδει τώρα τελευταία. Κυρίως στα εκτός έδρας. Δίνουμε  πάλι χώρο στους φιλοξενούμενους , ανάπτυξη δεν υπάρχει μετά το γκολ ,  κάνει παιδαριώδη λάθη η άμυνα μας και συνεχίζει να θυμίζει πλημμύρα στην Σρι Λάνκα. Μπάζει από παντού. Το πάμε στο 1-0 για ημίχρονο , γιούχα για την εμφάνιση και τον διαιτητή.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ντουντού πήγε να χαιρετήσει κάτι φίλους στην Θύρα 4 , θα σας πάρω τηλέφωνο γιατί βιάζομαι τώρα φάνηκε να λέει ο πρώην παίχτης του ΟΣΦΠ και έφυγε με γρήγορο βήμα πίσω. Γκολ για την ομάδα στο 62' με τον Σαλπιγγίδη να είναι λίγο (ολίγον έγκυος) πιο μπροστά την στιγμή της πάσας. Eφόσον ο Π.Α.Ο.Κ κάνει το 2-0,  μη τον φοβάσαι το πάει για όβερ. Όχι όβερ , το πάει για crossover.  Πρώτο γκολ από τον Νάτχο με ωραίο πλασέ , ο Φερνάντες πέταξε μπάκα και μάλλον φταίνε τα κρητικά απάκια. Λίγα λεπτά μετά φεύγει στην πλάτη της άμυνας ο Χούσεν , τέταρτο γκολ και φιλάκια στο πέταλο. Άραξε ολλάνδε είναι νωρίς για σένα. Θες τουλάχιστον 4-5 γκολάκια για να βολτάρεις στο ταρτάν. Τα χαφ της ομάδας πατούσαν περιοχή  , σε μια φάση διαρκείας ο Μαντούρο πέτυχε και αυτός τέρμα. 5-0 και τέλος.

Επόμενος αντίπαλος ο Παναθηναϊκός. Δύσκολο ματς αν σκεφτεί κανείς πως και οι δυο ομάδες έχουν καλή επίθεση αλλά η άμυνα είναι το αδύναμο σημείο τους.

ΥΓ Στην Κύπρο όταν οι οπαδοί ρίχνουν κέρματα στην Fontana di Doni , εμείς κάνουμε μια ευχή ...

Κρύο , χιόνι , παγετός.

Κάτι τέτοιες ώρες περιμένει ο Π.Α.Ο.Κ.τσής για να δει την ομάδα να ρολάρει στο γήπεδο.
Στα κρύα , στον αέρα , στο χιόνι , στο αγιάζι , με φουρτουνιασμένο αλλά πεντακάθαρο θερμαϊκό να δίνει μια ακόμα πινελιά στη χειμερινή όψη της συμπρωτεύουσας.
Θα μου πεις ποιό χιόνι , ίσα ίσα είδαμε κάτι νυφάδες , αλλά για την Θεσσαλονίκη είναι αρκετό και  φτάνει για να σε βάλει σε κλίμα Μπουντεσλίγκας (not). Που καιρός για μπάλα. Κι όμως κερδίσαμε αέρα.


Το παχνίδι ξεκίνησε με Σκόνδρα και Κατσουράνη σε ρόλο κεντρικών αμυντικών.  Μήπως ήρθε η ώρα να παίξει και Κίτσιου στη θέση αυτή; Επείδη είναι ο μόνος που δεν πέρασε το λεώ.
Ο Μαντούρο, Σπυρόπουλος και Κάτσε , πήραν πάλι θέση βασικού.  Γκολ για τον ολλανδό , το πρώτο του. Γκολ και για τον Σαλπιγγίδη  και μάλιστα δύο , μετά από καιρό.

Η ομάδα άρχισε το ματς με γκολ πάρα πολύ νωρίς , μόλις στο πρώτο λεπτό με γκολ του Ολίσε.
Ο Π.Α.Ο.Κ έπαιξε γρήγορο ποδόσφαιρο στα πρώτα 30΄ λεπτά αλλά σίγουρα κανείς δεν περίμενε το σκορ να είναι στο 3-0. Τρία γκολ στα πρώτα δεκαπέντε λεπτά του παιχνιδιού.  Στον κουβά η μισή Ελλάδα που προφανώς θα πόνταρε σε νίκη του Π.Α.Ο.Κ. με ανατροπή. Μια απ΄τις γνωστές που κάνει φέτος.
Αρκετά μεγάλο ποσοστό κατοχής σε κάποια διαστήματα για την ομάδα αφού η Βέροια δεν έδειχνε ικανή για να επιτεθεί στα πρώτα λεπτά . Ο αντίπαλος στο δεύτερο ημίχρονο ανέβασε στροφές , έπαιξε γρήγορα στις αντεπιθέσεις  κατάφερε να μειώσει στο σκορ σε 3-1 στο 55' . Κακό θα πω εγώ. Κακό διότι για ένα ακόμα ματς η άμυνα δέχεται γκολ. Και μάλιστα σε αγώνα που τον έχει ουσιαστικά κερδίσει από τα πρώτα 15 λεπτά.  Επόμενος αντίπαλος είναι ο Απ. Σμύρνης για το ματς κυπέλλου στο γήπεδο της Τούμπας την Πέμπτη.
 Υπενθυμίζω ότι οι παίχτες από μόνοι τους μίλησαν για κύπελλο και το έθεσαν ως τον στόχο της ομάδας για φέτος. Εμείς ακόμα κουμπωμένοι είμαστε απο τα περσινά , προπέρσινα , αντιπροπέρσινα και πάει λέγοντας. Ας περιμένουμε λίγο από τη μεριά μας. Νίκη πρώτα με το καλό , χωρίς να δεχτούμε γκολ εντός.

Η Θύρα 4 άδεια στα πρώτα 10 λεπτά.
Πριν τον αγώνα υπήρξε διαμαρτυρία των οργανωμένων οπαδών μας , για τα προβλήματα που συνεχίζουν να έχουν οι αποφυλακισμένοι συνοπαδοί μας τους τελευταίους μήνες. Προβλήματα που φυσικά δεν ενδιαφέρουν κανέναν δικαστή , κανέναν εισαγγελέα. Άλλωστε αυτοί την δουλειά τους κάνουν.  Ή έτσι πιστεύω εγώ ο καλοπροαίρετος.

Και αν αύριο-μεθαύριο οι οπαδοί δικαιωθούν (που θα δικαιωθούν κατά την άποψη μου) , ψάξε βρες ποιά δικαιοσύνη και ποιό δικαστήριο θα τους γυρίσει πίσω τις μέρες που έχασαν μέσα σε ένα κελί ή σε ένα αστυνομικό τμήμα. Άσε τα μεροκάματα. Άσε τις δυσκολίες που έχει ο καθένας.
Την ελευθερία. Αυτήν στερήθηκαν και στερούνται. Δικαιοσύνη ζητάνε.
Ούτε ρουσφέτια , ούτε διευκολύνσεις , ούτε παχιά λόγια .
Αυτά θα έρθουν να μας τα πούν οι πολιτικοί με το γνωστό τους ποίημα σε λίγους μήνες.

Μαζί θα φέρουν και τις νέες προτάσεις τους για την ρύθμιση χρεών της ΠΑΕ.
Σπόντα ήταν αυτό. Να μην ξεχνιόμαστε εκεί στα ψηλά τα γραφεία . . .

ΥΓ  Τα πολιτικά να μείνουν μακριά.

Εορταστικό και τελευταίο ματς για το 2013 , μετά από κάποιες συγκυρίες βρέθηκα  Κυριακάτικα  , στις τρείς στο μεσημέρι ( Αγγλικότατη ώρα παρακαλώ ) στην Τούμπα για να δω το παιχνίδι , αντί να πάω να πιώ καφέ εκεί που μαζεύονται τα κυριλέ γκομενάκια της Θεσσαλονίκης. Τόσο με κόβει.

Λίγοι και καλοί στο γήπεδο , πήγαμε με το προαίσθημα ότι θα σκοράρει ο Αθανασιάδης μιας και Χριστούγεννα χωρίς (Νέα) Σάντα Κλάους είναι σα να μην έχεις μελομακάρονα στο τραπέζι αυτή την εποχή.


Νωρίς νωρίς το γκολ για τον Π.Α.Ο.Κ. , αφού τα στημένα μας πάνε φέτος. Κεφαλιά ο Κατσικάς μόνος και αμαρκάριστος έβαλε την ομάδα μπροστά στο σκορ.  Περίμενα να δω το γκολ σε ριπλέι μιας και δεν το είδα live , αλλά μάλλον το matrix του γηπέδου είναι εφετζίδικο και δεν τα δείχνει.

Το πρώτο ημίχρονο αρκετά βαρετό για να δείς μπάλα , αλλά ήταν τουλάχιστον  ζωηρή η κερκίδα με τα πορτοκαλί της καπνογόνα. Κάναμε και μια προσπάθεια να μεταφράζουμε τα συνθήματα σε μια φίλη  Σέρβα που ήρθε μαζί μας στο γήπεδο. Δεν ήταν και η καλύτερη δυνατή μετάφραση.
Με ένα " φακ αθενς εντ πειραιους " πάνω κάτω έδινες το κεντρικό νόημα. Διότι για το Αμπαλουτσακέ μετάφραση δεν έβρισκα εκείνη την στιγμή. Βασικά ούτε και τώρα βρίσκω.

Στα ίδια νερά και το δεύτερο ημίχρονο. Περιμέναμε πως και πως να μπει ο Βούκιτς να δούμε καμιά σοβαρή πάσα στο παιχνίδι. Γκολ ο Λεβαδειακός στην κόντρα , το ακυρώνει ως οφσάιντ ο επόπτης. Απ την 4 καταλάβαινες ότι έκανε μαλακία , έφυγε κανονικότατα.

Πήρε τα πάνω της η κερκίδα , τρίγωνα κάλαντα , ωωω έλατο , Αγιος Βασίλης έρχεται και άλλα ωραία παραδοσιακά εορταστικά συνθήματα για να πιάσουμε το συναίσθημα τούτων των ημερών.
Ο Λούκας θυμήθηκε τι σημαίνει τρέχω στο ποδόσφαιρο , με 2 ίδιες φάσεις το 1-0 έγινε 3-0. Σκόραραν ο Τζιώλης και ο Κλάους.
Άρα το Άι Βασίλης υπάρχει και παρα-υπάρχει έτσι για να σκάσουν οι διώκτες του. Τι παραπάνω θες για να πεισθείς ;;

-Να τα πούμε ;
-Ναι
-Να τα πούμε ;
-Ναι
-Να τα πούμε ;
-Ναι

Τα ΄παμε και ησυχάσαμε.

Καλή χρονιά σε όλους σας , με υγεία πάνω από όλα.
Και υπομονή.

          Στα χαρτιά λένε ότι όταν δεν μπορείς να εντοπίσεις το κορόιδο στο τραπέζι που παίζεις τότε προφανώς το κορόιδο είσαι εσύ. Κοιτάζοντας το αποτέλεσμα αλλά και τα σχόλια και τις αρθρογραφίες που το ακολούθησαν ακόμα δυσκολεύομαι να καταλάβω τελικά ποιος είναι αυτός που την έχει πατήσει. Θα μου πείτε όταν είμαστε μέρος ενός μεταβαλλόμενου συστήματος είναι δύσκολο να αντιληφθείς αν είσαι το υποκείμενο-ρυθμιστής ή το αντικείμενο που επιδέχεται τις ρυθμίσεις. Με το πέρασμα του χρόνου αυτές οι ισορροπίες θα γίνουν πιο εμφανείς.

          Ο αγώνας της Κυριακής, εκτός από ένα παραδοσιακό ντέρμπι ήταν και η πρώτη ασφαλής παρουσίαση των συσχετισμών των δυνάμεων του φετινού πρωταθλήματος. Σε αυτή την παράσταση ο ΠΑΟΚ και ο ΠΑΟ έπρεπε να δείξουν τι έχουν πετύχει ως τώρα και τι ρόλο θα παίξουν ή θα αφήσουν στους μνηστήρες της τετράδας να παίξουν. Αν ξεκινήσουμε από τα εύκολα δηλαδή από τον Παναθηναϊκό θα πρέπει να πούμε ότι φάνηκε σε σταθερά ανοδική πορεία, πράγμα που σημαίνει ότι η παραδοσιακή του δύναμη θα αρχίσει να επανεμφανίζεται μετά το περσινό φιάσκο. Ο Ατρόμητος από την άλλη που έχει εμφανώς καλύτερους παίκτες από τον ΠΑΟ θα πρέπει να κάνει μεγάλη υπέρβαση για να τον ξεπεράσει και πάλι.



          Όσο για εμάς τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Η ομάδα συνεχίζει να κερδίζει, αλλά ο τρόπος που το κάνει δεν πείθει και δεν πείθει γιατί εμφανίζεται αγχωμένος και χωρίς ισορροπία στο γήπεδο. Στα καλά του αγώνα ήταν η πολύ σωστή ανάγνωση του Στέφενς όσον αφορά τις δυνάμεις και τις ικανότητες του κεντρικού αμυντικού διδύμου του Παναθηναϊκού. Ο προπονητής μας επέλεξε να αντιστρέψει τους ρόλους του Κλάους και του Σάλπι ώστε να εκμεταλλευτεί το νεύρο, το πάθος και τα άλματα του Κλάους που τραβούσε εκτός περιοχής τον ποιοτικό αλλά αργό Σίλντενφελντ και αφήνει πιο κοντά στο τέρμα τον έμπειρο και πιο «αλανιάρη» Σαλπιγγίδη απέναντι σε ένα άπειρο αμυντικό όπως ο Ρισβάνης. Η επιλογή αυτή εξέθεσε σαν μονάδα τον άτεχνο με την μπάλα στα πόδια Κλάους, στο κομμάτι που έπρεπε να κάνει παιχνίδι, αλλά σε ομαδικό επίπεδο ο Κλάους έδωσε την δυνατότητα στον Σάλπι να παίξει το αγαπημένο του ρόλο, που είχε να γευτεί από την εποχή του μεγάλου Μίετσελ. Το δεύτερο μεγάλο επίτευγμα του Στέφενς είναι η σταδιακή αναβάθμιση του Νίνη στο παιχνίδι του ΠΑΟΚ. Ο Νίνης δεν είναι πια ο 16άρης που γνωρίσαμε που προσπερνούσε τους πάντες. Είναι ένας ώριμος παίκτης που έχει αρχίσει να δείχνει ότι ξεπερνάει του τραυματισμούς, τόσο σωματικούς όσο και ψυχολογικούς, και μαθαίνει έναν νέο ρόλο. Χωρίς να αναπτύσσει υψηλές ταχύτητες δίνει πάρα πολύ κίνηση στο χώρο του κέντρου, ζητάει συνεχώς να τροφοδοτηθεί και προσπαθεί να περισώσει το αμαρτωλό transition game του ΠΑΟΚ.

 
                                      

          Στον αντίποδα ο Στέφενς έχει αρχίσει να εμφανίζει ένα μοτίβο ξεροκεφαλιάς, ίσως και αδικίας αφού αχνοφαίνεται ότι δε δείχνει τον ίδιο σεβασμό σε όλους τους παίκτες του. Ας αφήσουμε όμως τις φήμες και ας πάμε στο παιχνίδι. Για ακόμα μια φορά ο ΠΑΟΚ είχε πρόβλημα στο κέντρο, πρόβλημα που εντοπίζεται στα κεντρικά χαφ και που μεταδίδεται σε όλη την ομάδα. Είναι σαν το φθινόπωρο που ενώ φανταζόμαστε ότι είναι ακόμα καλοκαίρι και γυρνάμε με φανελάκια, μόλις κρυώσουμε και αρχίσει να πονάει ο λαιμός μας, τότε η μάνα θα γκρινιάξει ότι πίνουμε κρύα νερά. Αυτό ακριβώς γίνεται και στον ΠΑΟΚ, το κέντρο δεν πιέζει, δεν κλείνει σωστά, δεν μοιράζει γρήγορα την μπάλα, δε βοηθάει να κρατηθούν οι αποστάσεις με αποτέλεσμα να εκτίθεται το κέντρο άμυνας. Παίρνω το ρίσκο και λέω ότι οι κεντρικοί αμυντικοί μας, δεν είναι κακοί σε απόλυτο μέγεθος, ούτε είναι το χειρότερο δίδυμο στο χορτάρι. Το χειρότερο δίδυμο μακράν είναι το 6αρι μας και το 8αρι μας δηλαδή ο Τζίολης με τον Λάζαρ, με τον Λάζαρ βέβαια να έχει τεράστιες μεταπτώσεις που σημαίνει ότι ανάμεσα στα τραγικά λάθη έχει και φοβερές εκλάμψεις. Ο Τζιόλης από την άλλη είναι σταθερός στις αποδόσεις του κι αν λέμε ότι ο Γκαρσία είναι σαν σταματημένος, τότε πρέπει να σας θυμίσω ότι ένα σταματημένο ρολόι δείχνει δύο φορές τη μέρα σωστά την ώρα, ενώ ένα ρολόι που πάει λάθος, δεν την δείχνει ποτέ. Αυτός είναι ο φετινός Τζίολης, ένα ρολόι που δείχνει τη λάθος ώρα… και είναι και πτώμα από την κούραση. Και βγαίνει στο καπάκι ο Στέφενς και δηλώνει ότι δεν έχει μέσους. Ο Στέφενς που έχει πάρει τον έναν μέσο και τον έχει κάνει δεξί μπακ (Κίτσιου), τον άλλο μέσο τον διατηρεί στα κεντρικά μπακ (Κατσούρ), τον Λόπεθ δικαίως και τον Κατσικά λιγότερο δίκαια τους έχει εξαφανίσει, τον Λόρενς επιλέγει να τον αφήσει εκτός γιατί δεν του άρεσε στην Ολλανδία, ενώ με τον ΟΦΗ άλλαξε το παιχνίδι. Τον Γκαρσία «τραυματία», τον Σκόνδρα στα αριστερά της εξέδρας, τον Τζανδάρη άπειρο και επιλέγει να πάρει ένα άπειρο παιδάκι που δύο μέρες μετά έκανε επειγόντως εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας και τα είχε κάνει μαντάρα σε αυτόν το ρόλο κόντρα στην Καρδίτσα να καλύψει το κενό του κέντρου. Η επιλογή αυτή είναι ακόμα πιο παρανοϊκή αν σκεφτεί κανείς ότι γίνεται στο 75' και είναι η πρώτη ενώ ο ΠΑΟ έχει ολοκληρώσει τις δικές του και μας έχει κλείσει στα καρέ μας.

          Η τελευταία γεύση που μας έμεινε φεύγοντας είναι ότι μπορούμε εύκολα να φτάνουμε στο γκολ αλλά και το ίδιο εύκολα να το δεχόμαστε, κρατώντας συνεχώς τους αντιπάλους μέσα στο παιχνίδι και μη καταφέρνοντας να αποθαρρύνουμε τους επικείμενους αντιπάλους που αποκτούν την πίστη ότι μπορούν να μας κοντράρουν. Το ποδόσφαιρο μπορεί να είναι καθαρά αγωνιστικό παιχνίδι, αλλά η ψυχολογία των ομάδων σε μεγάλο βαθμό επηρεάζει την απόδοση τους. Αυτό είναι που είχε πετύχει ο Σάντος «τρομοκρατώντας» τους αντιπάλους και δένοντας μέσω του καλού κλίματος την ομάδα μας και που φαίνεται να μην πετυχαίνει ακόμα ο «συμπαθής αλαζόνας» κύριος Στέφενς.

          Σε συνέχεια των καταιγιστικών δηλώσεων του Ιβάν Σαββίδη και των εξαγγελιών και προσχεδίων για την αποκατάσταση και επέκταση του γηπέδου της Τούμπας, η ΕΠΟ ενθουσιάστηκε στην ιδέα της στεγασμένης Τούμπας και αποφάσισε να βάλει τον αγώνα με τον Πλατανιά στις 4 το απόγευμα ώστε όλα τα ρομαντικά παόκια να απολαύσουν ένα από τα τελευταία (λέμε και καμιά μαλακιά) «αστέγαστα» παιχνίδια. Έτσι λοιπόν και εμείς για ακόμα μια φορά βάλαμε τα ασπρόμαυρα και οδηγηθήκαμε στο καμίνι για να τυφλωθούμε από τον ήλιο και το θέαμα.

          Η πρώτη παρατήρηση κατά την είσοδο στο γήπεδο είναι ότι όταν έχει ο πρόεδρος φράγκα τότε μέχρι και το γρασίδι φαίνεται πιο πράσινο. Προφανώς για αυτό ευθύνονταν το φως, καθώς ο ήλιος ήταν ψηλά και οι σουίτες γεμάτες με απαστράπτουσες παρουσίες. Από όλα είχε το μπαξές, από τον πεφωτισμένο ηγέτη μετά της στρατηγικής συμβούλου σε θέματα επιλογής γραβάτας αλλά και υπεύθυνη Μακέτων (κατά το Σημιτικό μακέτο), που δεν είναι άλλη από την Εύα Καιλή την μνημονικακή πρώην βουλέτρια, μέχρι και τον στρατηγικό σύμβουλο σε θέματα στρατηγικής που αφορούν τον στρατηγό Στέφενς, τον απόστρατο στρατηγό Φραγκούλη. Δεύτερη παρατήρηση ήταν ο ολοκαίνουριος φωτεινός πίνακας, που έφερε την High Definition εποχή στα πέταλα και αντικατέστησε τον δανεικό από την εποχή Μπατατούδη.

Πράσινη ανάπτυξη, ή αλλιώς ο ελληνικός ήλιος που συμμετέχει στην ογκοπλασία δίνοντας ζωή
σε άψυχα αντικείμενα όπως το ταλέντο του Τζιώλη ή τα τάκλιν του Στόχ.

          Ο καινούριος πίνακας ο οποίος δεν είναι ευθυγραμμισμένος με την στενή πλευρά του γηπέδου αλλά ακολουθεί την εφαπτόμενη γωνία που έχει στο σημείο αυτό το πέταλο της 7 με αποτέλεσμα να χαρίζει εξαιρετική γωνία θέασης στο σκεπαστό και λιγότερο καλή στις 7,6,5. Επίσης αφαιρέθηκε το παλιό ωρολόγιο ώστε να αποφορτιστούμε από το άγχος της ώρας καθώς και το θερμόμετρο για να μην αντιλαμβανόμαστε τι δοκιμασίες περνάμε κάθε φορά για να δούμε τον ΠΑΟΚ. Στα πιο εξειδικευμένα σχόλια αναφέρουμε το γεγονός ότι το format του πίνακα είναι για 4:3 ενώ το σήμα ήταν 16:9 ώστε να φαίνονται ο Σάλπι, ο Νίνης, ο Κάτσε και Στόχ ψηλόλιγνοι σαν τον Τομ Κρούζ στις ταινίες του.

          Δεν είναι τυχαίο βέβαια που αναφέρομαι σε ταινίες καθώς ρίγη ενθουσιασμού και αμηχανίας διαπέρασε το φιλοθεάμων κοινό όταν είδε την παρουσίαση της ομάδας στον πίνακα. Όλα τα αστέρια της ομάδας μας παρουσιάστηκαν με “Game Of Thrones” αισθητική με ένα βιντεάκι ελάχιστων δευτερόλεπτων όπου ο καθείς έκανε την τσαχπινιά του. Ο Χακόμπο γύριζε το κεφάλι για να δει αν τον κυνηγούνε, ο Κατσουράνης αναδύονταν από τα βάθη της ακόλαστης κλίκας του, ο Λούκας μισοκοιμόταν, ο Tyrion Lannister έκανε σσσστ, ενώ για κάποια δευτερόλεπτο εμφανίστηκε και το χαμένο ωρολόγιο σε κάποιον λαιμό. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το παιχνίδι… Και κάπου εκεί σταμάτησε ο χρόνος.

Σσσσσσστ!!!!!!!

Κόουτς αν δε με βάλεις θα γυρίσω στην ΤΣΣΚΑ, στη βασίλισσα του αερόμπικ

         

 Φυσικά μόνο στον αγωνιστικό χώρο σταμάτησε ο χρόνος γιατί εμείς συνεχίζαμε να ψηνόμαστε στο φούρνο, πάνω κάτω αέρα στους 180⁰C για 2,5 ώρες. Τα έλεγε ο Στέφενς ότι από επάνω βλέπεις καλύτερα και έτσι έφυγε τρέχοντας χθες για τον πάγκο, για να μην βλέπει…

Πέρα από την πλάκα πάντως, είναι γεγονός ότι η ομάδα είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο και είναι λογικό και από τον αριθμό των νέων παικτών που παίζουν βασικοί αλλά και από το γεγονός ότι ο Στέφενς ναι μεν χτίζει με σταθερό ρυθμό μια ομάδα με τα δικά του χαρακτηριστικά αλλά ακόμα δεν έχει εγκλιματιστεί πλήρως με το εξωτικό στοιχείο της SUPER LEAGUE. Επίσης αν και δεν θα έπρεπε να είναι τόσο έντονη,  εμφανής ήταν η κόπωση στο μεγαλύτερο μέρος της ομάδας, γεγονός που έγινε αισθητό τόσο στο ρυθμό όσο και στην επιπολαιότητα πληθώρας επιλογών που έγιναν χωρίς «καθαρό» μυαλό. Ευτυχώς για εμάς ο μεγάλος Ζβόνιμιρ Βούκιτς για άλλη μια φορά φρόντισε να κάνει τα δύσκολα εύκολα και με μια εκπληκτικής τεχνικής και εκτέλεσης κίνηση διαμόρφωσε το τελικό 1-0.

Κάπως έτσι πέρασε άλλη μια αγωνιστική μέρα, με μια «επαγγελματική» νίκη, δηλαδή με κακό παιχνίδι και γκολ από μια φάση. Η ομάδα εξακολουθεί να έχει πρόβλημα στη μεταφορά του παιχνιδιού από την άμυνα στο κέντρο και αυτό κάνει τους κεντρικούς αμυντικούς πολύ πιο ευάλωτους σε μια λάθος επιλογή του κέντρου. Είναι θέμα χρόνου να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι ένα καλό 8αρι και ένα καλό 6άρι ίσως και να είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα από τον κεντρικό αμυντικό, ο οποίος έχει τοποθετηθεί στην κορυφή της λίστα του σχεδιασμού.

__________________________________

ΥΓ Ποιος ο λόγος του HD πίνακα όταν δεν δείχνει ούτε ένα ριπλέι από τον αγώνα, παρα μόνο ένα μαύρο φόντο; Εντάξει καταλαβαίνουμε ότι στο HD  το μαύρο είναι πραγματικό μαύρο, αλλά αν ψάχναμε για μαύρο θα βάζαμε ΕΡΤ. Το σχόλιο αυτό δεν έχει αποδέκτη την ΠΑΕ ΠΑΟΚ αλλά το αλαλούμ των πνευματικών δικαιωμάτων της ΝΟΒΑ που έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μπορούμε να δούμε ούτε στο γήπεδο ένα ριπλέι, ακόμα και μετά από ένα αριστούργημα σαν αυτό το γκόλ του Βούκιτς.

EDIT: Μετά από υπόδειξη του Γιώργου Κουβεντίδη, που τον ευχαριστούμε για την ενημέρωση, μάθαμε ότι τα ριπλέι έχουν απαγορευτεί βάση κανονισμού για να μην υπάρχει αμφισβήτηση. Σύντομα φαντάζομαι πως οι παίκτες που θα διαμαρτύρονται στο διαιτητή, βάση κανονισμού φυσικά, θα θάβονται μέχρι τον λαιμό στην ακροθαλασσιά, όπως ακριβώς ίσχυε στο "πειρατικό δίκαιο". Πάμε καλά...

          Πριν το Euro 2004, την εθνική υπερηφάνεια και την ανάταση των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, πριν από το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, πριν την λαμπρή σταδιοδρομία των απόγονων του Παπανδρέου και του Καραμανλή, πριν καν να έρθει το ευρώ στην Ελλάδα και την ζωή μας, πριν 15 χρόνια λοιπόν ήταν η τελευταία φορά που η ομάδα του ΠΑΟΚ εκτός από ρεβανί «Χοχλιούρου» έφερε μαζί της από τη Βέροια και ροζ φύλλο αγώνα. Τότε με μια λαμπρή γενιά ελπιδοφόρων 20άρηδων και του ακόμα ανερχόμενου Άγγελου Αναστασιάδη συνέχισε να σκορπίζει ελπίδες στον κόσμο του ΠΑΟΚ δίνοντας βάση στο όραμα του τότε μεγαλομετόχου Γιώργου Μπατατούδη.

          Διαβάζοντάς όλα αυτά σήμερα είναι από φυσιολογικό ως και αναμενόμενο να τα δούμε με καχυποψία, πόσο μάλλον αν αρχίσουμε να βλέπουμε κοινά σημεία. Ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν άπτεται των σημερινών μας προθέσεων, σε αντίθεση με την κριτική διάθεση που πρέπει να δείξουμε σε κάποια θέματα του αγωνιστικού κομματιού που έχουν αρχίσει να αχνοφαίνονται.

          Ο ΠΑΟΚ κέρδισε ακόμα ένα παιχνίδι, αξιοποιώντας τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της τριπλέτας Στόχ, Λούκας και Κλάους, την έμφυτη επιθετική κίνηση του Βίτορ στα κόρνερ, αλλά και την συνολικά εξαιρετική δουλειά του προπονητή στα στημένα. Κατά τα άλλα ήταν ένα παιχνίδι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από ισορροπημένο ως και ιδιαίτερα αγχωτικό. Ένα είδος παιχνιδιού που σιγά σιγά έχει αρχίσει να φαίνεται ως το παιχνίδι του Στέφενς που δείχνει να αγαπάει τις επιθετικές και ελαφρώς ασταθείς διατάξεις, με κερασάκι στην τούρτα τον Ολίσε να μιμείται την ενεργητική καθυστέρηση του  Ντενίλσον.

          Από τη μέρα που έχει πατήσει στη χώρα μας ο Στέφενς έχει ακούσει τα χειρότερα για την ποιότητα του ελληνικού πρωταθλήματος, και όχι άδικα, αυτό όμως που δεν έχει καταλάβει είναι ότι ο μοναδικός μας αντίπαλος είναι μια ομάδα πολύ καλύτερη, πολύ πιο δουλεμένη και πολύ πιο ακριβή, τον 15 φόρες σε 16 χρόνια πρωταθλητή Ελλάδος.

          Το να μπορέσεις να χτίσεις μια ομάδα που θα σπάσει ένα κατεστημένο, είναι μια πολύ επίπονη διαδικασία που θέλει πολύ δουλειά και πολύ αφοσίωση, μια δουλειά που ο κύριος Στέφενς ξέρει να κάνει, αλλά που προς το παρόν δε δείχνει διατεθειμένος να αφιερώσει τόσα όσα χρειάζονται. Φυσικά όλα αυτά είναι πρόωρες εκτιμήσεις, αλλά μετά από τον πρώτο αγώνα με την Σάλκε και με εξαίρεση την ήττα στο Αγρίνιο και το πολύ κακό κοουτσάρισμα του επαναληπτικού με τους Γερμανούς, η ομάδα ναι μεν κέρδισε τους επόμενους αγώνες, αλλά δεν έπεισε. Το να πείσει σημαίνει ότι εκτός της νίκης θα πρέπει να μεταδίδει στους αντιπάλους την αίσθηση ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν τον αγώνα, κάτι που συνήθως επιτυγχάνεται μέσω της κατοχής ή των συνεχόμενων φάσεων που πληρούν τις προϋποθέσεις να μετατραπούν σε σκορ.

          Είναι πολύ παράξενο ότι μετά από 8 επίσημους αγώνες ο ΠΑΟΚ έχει παίξει μόνο σε έναν αγώνα με τρείς χαφ, ενώ ακόμα πιο παράξενο είναι ότι ακόμα και όταν υπάρχουν οι συνθήκες σε ένα επίσημο παιχνίδι, που μοιάζει «καθαρισμένο», δεν δοκιμάζεται ένας σχηματισμός ή παραλλαγή.

          Δεν νομίζω ότι είναι σκόπιμο, να προχωρήσουμε περαιτέρω σε πιθανές τακτικές ή προπονητικές αστοχίες, αφού στην παρούσα φάση σημασία έχει να κερδίζουμε τα παιχνίδια και να «χτίζουμε» την ομάδα παράλληλα και αυτά τα δυο στοιχεία είναι απόλυτα αλληλένδετα.  Οφείλουμε να κερδίζουμε και συγχρόνως ο προπονητής οφείλει να αξιολογεί σωστά παίκτες και καταστάσεις μη λησμονώντας ότι είναι ο μοναδικός ανταγωνιστής του Ολυμπιακού στο φετινό πρωτάθλημα.