Από θέματα να γράψει κανείς το τελευταίο διάστημα; Πάρα πολλά... Ειδικά με τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στον Π.Α.Ο.Κ. μας...
Θα προτιμήσω να γράψω για ένα άλλο θέμα, το οποίο πιστεύω πως μας αφορά όλους. Όλους μα όλους. Ανεξάρτητα τι ομάδα υποστηρίζουμε, ανεξάρτητα τι είμαστε και τι δεν είμαστε...
Νομίζω πως όλους, μας αφορά στον μέγιστο βαθμό το θέμα της οπαδικής βίας, είτε μέσα στα γήπεδα, είτε έξω από αυτά...
Το κακό στο θέμα της βίας, αν θα μπορούσα να το θέσω έτσι, είναι ότι δεν φτάνει ένα άρθρο στο Looper5, δεν φτάνει ένα άρθρο στο οποιοδήποτε site ή blog... Για το θέμα της οπαδικής βίας, μπορούν να γραφούν τόμοι ολόκληροι... Αλλά ότι και να γραφτεί, όπως και να γραφτεί, το θέμα είναι ποιος, και πως και αν θα το ακούσει, αν θα βάλει το μυαλό του να σκεφτεί, αν θα προβληματιστεί...
Μέσα σε όλα όσα συμβαίνουν στο καημένο και δύσμοιρο Ελληνικό "ποδόσφαιρο", κι ενώ το θέμα της βίας παίζει πρώτη είδηση παντού, ήρθε ένα ακόμα περιστατικό να σε γεμίσει θλίψη, στεναχώρια και οργή... Και αυτό δεν είναι άλλο, από το σκηνικό που έγινε στην πόλη που ζω, στην πόλη των Σερρών...
Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω το τι ακριβώς έγινε, πως έγινε, και σε ποιο σημείο ακριβώς έγινε. Όποιον και να ρώτησα, με όποιον και να μίλησα, είτε δεν θα ήξερε, είτε ο καθένας θα πετούσε την εξυπνάδα του, είτε ο καθένας θα έλεγε το δικό του σενάριο, χωρίς να βρίσκεται βέβαια μπροστά σε ότι έγινε... Ράδιο αρβύλα μέχρι στιγμής παντού...
Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι τέσσερις συνοπαδοί μου, ηλικίας 21, 22 και 25 ετών, έχουν ήδη συλληφθεί, και άλλοι 2 συνάνθρωποι μου, οπαδοί του Άρη, βρίσκονται στο νοσοκομείο και ο ένας μάλιστα σε πολύ άσχημη και κρίσιμη κατάσταση... Και τυχαίνει το παιδί που είναι σε κρίσιμη κατάσταση να είναι ένα παιδί τον οποίο τον γνωρίζω από πολύ μικρός, και μάλιστα με τον αδερφό του στα σχολικά μας χρόνια και λίγο αργότερα κάναμε και καλή παρέα...
Δεν γράφω αυτό το άρθρο για να επιρρίψω ευθύνες, ούτε θέλω και ούτε θα το κάνω... Το ποιος προκάλεσε, το ποιος αντέδρασε κτλ δεν έχουν καμία μα καμία σημασία μπροστά σε όλον αυτό τον προβληματισμό που σου δημιουργεί το συγκεκριμένο, αλλά και άλλα πολλά ανάλογα γεγονότα...
Το θέμα είναι αν αξίζει όλο αυτό για μία ομάδα που αγαπάς... Είτε Π.Α.Ο.Κ.τσής, είτε Αρειανός, είτε Ολυμπιακός, Α.Ε.Κ., Παναθηναϊκός κτλ...
Αξίζει κάποιος να καταστρέψει την ζωή του για την ομάδα που αγαπάει, γιατί κάποιος άλλος υποστηρίζει μία διαφορετική ομάδα;
Αξίζει κάποιος να χάσει την ζωή του για την ομάδα που αγαπάει;
Άξιζε να χάσει την ζωή του ο οπαδός του Εθνικού ο Κώστας Κατσούλης; Ο Φιλόπουλος; Ο Μπλιώνας...; Και τόσοι και τόσοι ακόμα...;
Γιατί; Επειδή αγαπούσαν μία ομάδα...
Αυτοί οι τέσσερις συνοπαδοί μου οι οποίοι έχουν συλληφθεί, αξίζει να καταστρέψουν την ζωή τους για έναν Π.Α.Ο.Κ.; Και ειδικά μάλιστα όταν είναι τόσο μικροί στην ηλικίας τους... Παιδιά 21 και 22 ετών, στην φυλακή γιατί απέναντι τους είχαν οπαδούς μιας άλλης ομάδας...
- Ωωω φίλε... Αυτός μας έβρισε την ομάδα μας...
- Σοβαρά μιλάς...;
- Ναι ναι...
- Ε ωραία τότε... Ας τον σαπίσουμε στο ξύλο, ας τον στείλουμε στον άλλον κόσμο...
- Γιατί ρε...;
- Τι γιατί ρε; Δεν υποστηρίζει την ομάδα μας... Μας την έβρισε κι όλας... Ποινικό αδίκημα, και θανατική ποινή...
( "Την ομάδα μας", βάλτε όποια ομάδα εσείς θέλετε)...
Το χειρότερο απ όλα βέβαια, δεν είναι όσα έγιναν στις Σέρρες, είτε σε όλα τα ανάλογα σκηνικά... Το χειρότερο είναι ότι υπάρχουν απόψεις αρρωστημένες...
"Καλά να πάθουν", "καλά τους έκαναν", "τι ήθελαν εκεί", "γιατί προκάλεσαν", "και μπράβο στους δικούς μας"...
Ε, εσείς λοιπόν είστε οι χειρότεροι απ όλους, με τα πιο αρρωστημένα μυαλά...
Ήθελα να ξερα αν σας έπαιρνε κάποιος τηλέφωνο, και σας έλεγε να τρέξετε σε κάποιο νοσοκομείο, γιατί το παιδί σας είναι σε πολύ άσχημη και κρίσιμη κατάσταση μετά από μπλέξιμο από οπαδούς άλλης ομάδας, τι θα λέγατε... Ποια θα ήταν η αντίδραση σας... Θα ξαναλέγατε καλά να πάθει;
Κάποτε όλοι μας πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν γίνεται όλος ο κόσμος να υποστηρίζει την δικιά μας ομάδα... Δεν πρέπει να αφαιρούνται και να καταστρέφονται ζωές για μία ομάδα...
Καλές οι ομάδες μας, καλός ο οπαδισμός, καλές οι αντιπαλότητες και οι καζούρες, αλλά ως εκεί...
Η ανθρώπινη ζωή ΔΕΝ έχει ομάδα, δεν έχει χρώμα...
Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω από κάθε άλλη αξία, πάνω από κάθε ομάδα και πάνω από κάθε τι στον κόσμο αυτόν...
Κανένας Άρης και καμία ομάδα δεν θα φέρει πίσω σε μία μάνα που κλαίει το παιδί της...
Κανένας Εθνικός δεν θα φέρει πίσω στην οικογένεια του τον Κατσούλη, καμία Λάρισα και κανένας Π.Α.Ο.Κ. δεν θα φέρουν πίσω στην οικογένεια του τον Μπλιώνα, κανένας Παναθηναϊκός δεν θα φέρει πίσω στην οικογένειά του τον Φιλόπουλο, καμία ομάδα δεν θα φέρει πίσω κανέναν...
Καμία ομάδα και κανένας Π.Α.Ο.Κ., κανένας Άρης, κανένας Ολυμπιακός, δεν θα σώσουν το παιδί μιας μάνας που κλαίει, γιατί στα 18 του, στα 21 του, στα 22 του, αποφάσισε να καταστρέψει την ζωή του, γιατί...; Γιατί ο απέναντι δεν υποστήριζε την δικιά του ομάδα...
Δυστυχώς και σε πολύ μεγάλο βαθμό, αρρωστημένα μυαλά, ανεξαρτήτου ομάδας, με υπαρξιακά προβλήματα, έχουν μπερδέψει πάρα πολύ τον όρο "οπαδισμός", έχουν μία πολύ λανθασμένη άποψη γι αυτόν, και όπως πολύ σωστά είπε και ο αδερφός D.A.A.T., όλοι αυτοί τον "οπαδισμό" τον έχουν κάνει πολύ μικρό...
Ας ξυπνήσουμε όλοι μας... Είναι ήδη αργά... Ας ξυπνήσουμε πριν γίνουν πολύ χειρότερα τα πράγματα...
Ας κοιτάξουμε επιτέλους κι εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας... Ας δούμε κι εμείς τις ευθύνες μας σε αυτό το κομμάτι... Ας δούμε κι εμείς που φταίμε και δεν μπορούμε να δούμε την ομάδα μας όπως πρέπει... Με γήπεδα κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς μετακινήσεις οπαδών...
Ναι φταίνε οι υπεύθυνοι του Ελληνικού ποδοσφαίρου, φταίνε οι πολιτικοί, φταίνε οι ιδιοκτήτες των ομάδων, φταίει η αστυνομία, φταίει το κράτος, φταίνε οι στημένοι δημοσιογράφοι και τα στημένα Μ.Μ.Ε. γενικά, καθώς πρώτα απ όλα αυτοί είναι οι υπεύθυνοι για την βία στα γήπεδα, και αυτοί είναι οι πρώτοι που θα πρέπει να τιμωρήσει η πολιτεία... Την βία αυτοί την παράγουν, αυτοί την προωθούν, αυτοί την διατηρούν..
Κι εμείς σαν καλά ποντικάκια πέφτουμε στην παγίδα τους... Γι αυτό λοιπόν, ας δούμε κι εμείς την ουρά μας, ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας...
Ευτυχώς είμαι από τους τυχερούς οι οποίοι πρόλαβαν τις μετακινήσεις οπαδών, κι έχω υπάρξει είτε σε ματς απλά, είτε σε ντέρμπι, είτε στην Τούμπα είτε εκτός, όπου υπήρχαν οπαδοί και των δύο ομάδων... Και όσοι ζήσατε κάτι ανάλογο, ξέρετε πολύ καλά ότι δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα...
Ξέρω και είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει οπαδός στον κόσμο όπου να μην θέλει αυτό το πράγμα...
Όσο για το Υπουργείο Αθλητισμού και όλους αυτούς που κυβερνάνε το Ελληνικό ποδόσφαιρο και τον Αθλητισμό γενικά, γελάνε και τα τσιμέντα με τα μέτρα τους...
Το πράγμα δεν σώζεται με απαγορεύσεις μετακινήσεων, δεν σώζεται με αγώνες χωρίς φιλάθλους...
Η λύση είναι εύκολη, πολύ απλή, και βρίσκεται ακόμα και στις καφενειακές μας συζητήσεις...
Πρέπει πρώτα απ όλα να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την βία στα γήπεδα, όλοι όσοι προανέφερα, και επιτέλους να μάθουν να παίζονται όλα δίκαια και καθαρά μέσα στους αγωνιστικούς χώρους...
Όταν αφήσουν τις ομάδες και τον αθλητισμό να είναι έτσι όπως πρέπει, και οι νικητές να βγαίνουν μετά το τέλος του αγώνα, και μέσα στο γήπεδο, τότε σε πολύ μεγάλο ποσοστό δεν θα υπάρξει και η βία... Γιατί όταν σε πνίγει η αδικία, και βλέπεις ότι δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό, τότε αυτόματα η βία έρχεται και σαν αντίδραση...
Ελπίζω να μην υπάρξουν από εδώ και στο εξής άλλα τέτοια φαινόμενα και να είναι το τελευταίο που βλέπουμε...
Ευθύμη εύχομαι ο Θεός να είναι δίπλα σου φίλε μου, να γίνεις γρήγορα καλά, και να επιστρέψεις υγιής και δυνατός πίσω στους δικούς σου...
