Σε συνέχεια των καταιγιστικών δηλώσεων του Ιβάν Σαββίδη και των εξαγγελιών και προσχεδίων για την αποκατάσταση και επέκταση του γηπέδου της Τούμπας, η ΕΠΟ ενθουσιάστηκε στην ιδέα της στεγασμένης Τούμπας και αποφάσισε να βάλει τον αγώνα με τον Πλατανιά στις 4 το απόγευμα ώστε όλα τα ρομαντικά παόκια να απολαύσουν ένα από τα τελευταία (λέμε και καμιά μαλακιά) «αστέγαστα» παιχνίδια. Έτσι λοιπόν και εμείς για ακόμα μια φορά βάλαμε τα ασπρόμαυρα και οδηγηθήκαμε στο καμίνι για να τυφλωθούμε από τον ήλιο και το θέαμα.

          Η πρώτη παρατήρηση κατά την είσοδο στο γήπεδο είναι ότι όταν έχει ο πρόεδρος φράγκα τότε μέχρι και το γρασίδι φαίνεται πιο πράσινο. Προφανώς για αυτό ευθύνονταν το φως, καθώς ο ήλιος ήταν ψηλά και οι σουίτες γεμάτες με απαστράπτουσες παρουσίες. Από όλα είχε το μπαξές, από τον πεφωτισμένο ηγέτη μετά της στρατηγικής συμβούλου σε θέματα επιλογής γραβάτας αλλά και υπεύθυνη Μακέτων (κατά το Σημιτικό μακέτο), που δεν είναι άλλη από την Εύα Καιλή την μνημονικακή πρώην βουλέτρια, μέχρι και τον στρατηγικό σύμβουλο σε θέματα στρατηγικής που αφορούν τον στρατηγό Στέφενς, τον απόστρατο στρατηγό Φραγκούλη. Δεύτερη παρατήρηση ήταν ο ολοκαίνουριος φωτεινός πίνακας, που έφερε την High Definition εποχή στα πέταλα και αντικατέστησε τον δανεικό από την εποχή Μπατατούδη.

Πράσινη ανάπτυξη, ή αλλιώς ο ελληνικός ήλιος που συμμετέχει στην ογκοπλασία δίνοντας ζωή
σε άψυχα αντικείμενα όπως το ταλέντο του Τζιώλη ή τα τάκλιν του Στόχ.

          Ο καινούριος πίνακας ο οποίος δεν είναι ευθυγραμμισμένος με την στενή πλευρά του γηπέδου αλλά ακολουθεί την εφαπτόμενη γωνία που έχει στο σημείο αυτό το πέταλο της 7 με αποτέλεσμα να χαρίζει εξαιρετική γωνία θέασης στο σκεπαστό και λιγότερο καλή στις 7,6,5. Επίσης αφαιρέθηκε το παλιό ωρολόγιο ώστε να αποφορτιστούμε από το άγχος της ώρας καθώς και το θερμόμετρο για να μην αντιλαμβανόμαστε τι δοκιμασίες περνάμε κάθε φορά για να δούμε τον ΠΑΟΚ. Στα πιο εξειδικευμένα σχόλια αναφέρουμε το γεγονός ότι το format του πίνακα είναι για 4:3 ενώ το σήμα ήταν 16:9 ώστε να φαίνονται ο Σάλπι, ο Νίνης, ο Κάτσε και Στόχ ψηλόλιγνοι σαν τον Τομ Κρούζ στις ταινίες του.

          Δεν είναι τυχαίο βέβαια που αναφέρομαι σε ταινίες καθώς ρίγη ενθουσιασμού και αμηχανίας διαπέρασε το φιλοθεάμων κοινό όταν είδε την παρουσίαση της ομάδας στον πίνακα. Όλα τα αστέρια της ομάδας μας παρουσιάστηκαν με “Game Of Thrones” αισθητική με ένα βιντεάκι ελάχιστων δευτερόλεπτων όπου ο καθείς έκανε την τσαχπινιά του. Ο Χακόμπο γύριζε το κεφάλι για να δει αν τον κυνηγούνε, ο Κατσουράνης αναδύονταν από τα βάθη της ακόλαστης κλίκας του, ο Λούκας μισοκοιμόταν, ο Tyrion Lannister έκανε σσσστ, ενώ για κάποια δευτερόλεπτο εμφανίστηκε και το χαμένο ωρολόγιο σε κάποιον λαιμό. Και κάπως έτσι ξεκίνησε το παιχνίδι… Και κάπου εκεί σταμάτησε ο χρόνος.

Σσσσσσστ!!!!!!!

Κόουτς αν δε με βάλεις θα γυρίσω στην ΤΣΣΚΑ, στη βασίλισσα του αερόμπικ

         

 Φυσικά μόνο στον αγωνιστικό χώρο σταμάτησε ο χρόνος γιατί εμείς συνεχίζαμε να ψηνόμαστε στο φούρνο, πάνω κάτω αέρα στους 180⁰C για 2,5 ώρες. Τα έλεγε ο Στέφενς ότι από επάνω βλέπεις καλύτερα και έτσι έφυγε τρέχοντας χθες για τον πάγκο, για να μην βλέπει…

Πέρα από την πλάκα πάντως, είναι γεγονός ότι η ομάδα είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο και είναι λογικό και από τον αριθμό των νέων παικτών που παίζουν βασικοί αλλά και από το γεγονός ότι ο Στέφενς ναι μεν χτίζει με σταθερό ρυθμό μια ομάδα με τα δικά του χαρακτηριστικά αλλά ακόμα δεν έχει εγκλιματιστεί πλήρως με το εξωτικό στοιχείο της SUPER LEAGUE. Επίσης αν και δεν θα έπρεπε να είναι τόσο έντονη,  εμφανής ήταν η κόπωση στο μεγαλύτερο μέρος της ομάδας, γεγονός που έγινε αισθητό τόσο στο ρυθμό όσο και στην επιπολαιότητα πληθώρας επιλογών που έγιναν χωρίς «καθαρό» μυαλό. Ευτυχώς για εμάς ο μεγάλος Ζβόνιμιρ Βούκιτς για άλλη μια φορά φρόντισε να κάνει τα δύσκολα εύκολα και με μια εκπληκτικής τεχνικής και εκτέλεσης κίνηση διαμόρφωσε το τελικό 1-0.

Κάπως έτσι πέρασε άλλη μια αγωνιστική μέρα, με μια «επαγγελματική» νίκη, δηλαδή με κακό παιχνίδι και γκολ από μια φάση. Η ομάδα εξακολουθεί να έχει πρόβλημα στη μεταφορά του παιχνιδιού από την άμυνα στο κέντρο και αυτό κάνει τους κεντρικούς αμυντικούς πολύ πιο ευάλωτους σε μια λάθος επιλογή του κέντρου. Είναι θέμα χρόνου να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι ένα καλό 8αρι και ένα καλό 6άρι ίσως και να είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα από τον κεντρικό αμυντικό, ο οποίος έχει τοποθετηθεί στην κορυφή της λίστα του σχεδιασμού.

__________________________________

ΥΓ Ποιος ο λόγος του HD πίνακα όταν δεν δείχνει ούτε ένα ριπλέι από τον αγώνα, παρα μόνο ένα μαύρο φόντο; Εντάξει καταλαβαίνουμε ότι στο HD  το μαύρο είναι πραγματικό μαύρο, αλλά αν ψάχναμε για μαύρο θα βάζαμε ΕΡΤ. Το σχόλιο αυτό δεν έχει αποδέκτη την ΠΑΕ ΠΑΟΚ αλλά το αλαλούμ των πνευματικών δικαιωμάτων της ΝΟΒΑ που έχουμε φτάσει στο σημείο να μην μπορούμε να δούμε ούτε στο γήπεδο ένα ριπλέι, ακόμα και μετά από ένα αριστούργημα σαν αυτό το γκόλ του Βούκιτς.

EDIT: Μετά από υπόδειξη του Γιώργου Κουβεντίδη, που τον ευχαριστούμε για την ενημέρωση, μάθαμε ότι τα ριπλέι έχουν απαγορευτεί βάση κανονισμού για να μην υπάρχει αμφισβήτηση. Σύντομα φαντάζομαι πως οι παίκτες που θα διαμαρτύρονται στο διαιτητή, βάση κανονισμού φυσικά, θα θάβονται μέχρι τον λαιμό στην ακροθαλασσιά, όπως ακριβώς ίσχυε στο "πειρατικό δίκαιο". Πάμε καλά...

          Η UEFA παρά τις φιλότιμες προσπάθειές της να φανεί σαν θεσμός και θεματοφύλακας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, ποτέ δεν κατάφερε να καμουφλάρει αρκετά το γεγονός ότι πρόκειται για έναν αδιαμφισβήτητα οικονομικό κολοσσό που κάνει ότι μπορεί για να εξασφαλίσει την κερδοφορία του. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο, προσπαθεί να αποτρέψει τις δραστηριότητες της από τις κακοτοπιές. Οι πολιτικές, οι φυλετικές, οι κοινωνικές και φυσικά οι εθνοτικές διαφωνίες, είναι αδύνατον να εκλείψουν αλλά είναι δυνατόν να περιοριστούν αρκεί να στηθεί το σωστό πλαίσιο. Έτσι λοιπόν μετά από πολυετή ενασχόληση στο αντικείμενο η UEFA βρήκε το απόλυτο πλαίσιο πάνω στο οποίο θα έστηνε όλη της τη «νομοθεσία», αλλά και τους ηθικούς κανόνες σε θέματα συμπεριφοράς και δεοντολογίας.

          Το πλαίσιο αυτό στήθηκε γύρω από το περιβόητο “RESPECT”. Τόσο οι παίκτες, όσο οι παράγοντες και φυσικά όσο και οι οπαδοί θα έπρεπε να μάθουν να σέβονται αυτόν που τους πληρώνει και για να συνεχίσει να πληρώνει θα πρέπει να δείξουν ότι σέβονται και το παιχνίδι και τους αντιπάλους και τους διαφορετικούς φυλετικά ή θρησκευτικά που συμμετέχουν στο ίδιο παιχνίδι. Μπορεί λοιπόν να αμφισβητούμε της αγνές προθέσεις της UEFA, αλλά δύσκολα μπορούμε να μην τους αναγνωρίσουμε την οξυδέρκεια της επιλογής τους. Απέφυγαν να θέσουν ζητήματα όπως ειρήνη, δημοκρατία, ισότητα, οικουμενικότητα απλώς μας λένε να μην αντιδράσουμε στην διαφορετικότητα του διπλανού μας και φυσικά να μην τον προκαλέσουμε, θέτοντας σε κίνδυνο την ηρεμία. Η ειρήνη είναι σπουδαιότερη της αλήθειας, όπως είχε πει Βολταίρος.  

          Για να κρίνουμε όσο γίνεται πιο αντικειμενικά ένα επαγγελματία ποδοσφαιριστή, που σίγουρα το ελαφρυντικό της νιότης του δεν μπορεί να συγχωρεί τα πάντα, αλλά και με δεδομένη τη χαρακτηριστικά αποκρουστική άγνοια της πλειονότητας των ποδοσφαιριστών, μάλλον θα συμπορευθούμε με τη λογική του σεβασμού και όχι κρίνοντας τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

          Ο Κάτσε «αμάρτησε» γιατί δε σεβάστηκε μια πλειάδα ευαίσθητων στοιχείων. Πρώτο και κυριότερο την καταγωγή του συλλόγου που αγωνίζεται και αυτό γιατί η ιμπεριαλιστική διάθεση του UCK δεν έχει καμία σχέση την ιδεολογία μιας ομάδας που την δημιούργησαν «ξεριζωμένοι» Έλληνες. Πόσω μάλλον όταν η καταγωγή των ιδρυτών του ΠΑΟΚ ήταν από την κοσμοπολίτικη Κωνσταντινούπολη, γεγονός στο οποίο οφείλεται και η διαχρονική ανεκτικότητα του ΠΑΟΚ να υποδεχτεί κάθε «απόκληρο» στους κόλπους του, με αποτέλεσμα ο ΠΑΟΚ να είναι αρκετά δημοφιλής στους Έλληνες της προσφυγιάς και της διασποράς. Δεύτερο δε σεβάστηκε την έκρυθμη κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας την οποία βιώνει εδώ και 20 σχεδόν χρόνια και εντελώς αψυχολόγητα έριξε νερό στο μύλο μιας πολύ έντονης κόντρας που αναπτύσσεται στους κόλπους της. Τρίτον, δε σεβάστηκε τους συμπαίκτες του αυτούς που είναι εθνικά άμεσα θιγόμενοι.

          Στο ηθικό κομμάτι ο Κάτσε είναι ένοχος γιατί μας δίχασε, αλλά από την άλλη πάλι αυτός είναι που εμφανίζει τις μεγαλύτερες «απώλειες». Εμφανίστηκε στα μάτια μας σαν ένα πανηλίθιο, παρορμητικό και ενδεχομένως επηρμένο παιδάκι, που έβαλε σε ρίσκο την καριέρα του και  την οικογένειά του, που σε πρώτη φάση έπεσε στα χέρια αετονύχηδων μάνατζερ που μετά την πληρωμή της προμήθειάς τους εξαφανίστηκαν και τον άφησαν μόνο να βολοδέρνει απροστάτευτος. Ενώ σε δεύτερη φάση έγινε μαριονέτα, για να μην πω διαφημιστική «γλάστρα» του UCK.

          Το γεγονός στη συνολική του αποτίμηση βγάζει τον Κάτσε να είναι ποδοσφαιρικά αλλά και ηθικά ένοχος, για αυτές τις κατηγορίες «δικαιοσύνη» πρέπει να αποδώσει η διοίκηση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και να κλείσει το θέμα. Ούτε η ΕΠΟ έχει αρμοδιότητα, ούτε ο εισαγγελέας, ούτε το ΣτΕ, ούτε τα ΟΥΚ. Οτιδήποτε άλλο είναι για λαϊκή κατανάλωση και για να προωθήσει ο καθένας την προσωπική του ατζέντα.

          Προσωπική μας εκτίμηση είναι ότι η τιμωρία θα πρέπει να έχει ένα σεβαστό χρηματικό πρόστιμο και αποχή από τις αγωνιστικές δραστηριότητες για κάποιο διάστημα (διακοπή συμβολαίου). Αυτό βέβαια που είναι λυπηρό σε όλη αυτή την ιστορία και που θα αποτελέσει τροχοπέδη σε μια ορθολογική αντιμετώπιση του ζητήματος, είναι η αποκάλυψη της ακροδεξιάς ριζοσπαστικοποίησης μεγάλης μερίδας οπαδών του ΠΑΟΚ που είναι πολύ πιθανόν τελικά να επιδεινώσει και να γιγαντώσει την κατάσταση πολύ περισσότερο από αυτό που της αναλογεί.

_______________________________

Για το «πολιτικό» σκέλος της υπόθεσης σας παραπέμπουμε να διαβάσετε την ανακοίνωση της Θύρας 4

          “Έγκριτοι” αρθρογράφοι, άρχισαν να σχολιάζουν σήμερα την “κακή” απόδοση του Χακόμπο, σε λίγο καιρό μπορεί και να αναπολήσουν τον Ιτάντζ, το γεγονός ότι οι ίδιοι έγκριτοι λειτουργούσαν σαν γραφείο τύπου του “πρώην” φαντάζομαι δε λέει και πολλά... 

          Αφού όμως θυμηθήκαμε τον Ιτάντζ, ας πάμε και μια βόλτα από τα μέρη του. Ο Ιτάντζ δόθηκε δανεικός στην Κόνιασπορ της πόλης Konya ή ελληνιστί Ικόνιο. Το Ικόνιο βρίσκεται στην περιοχή της αρχαίας Φρυγίας που είχε κάποτε το μυθολογικό βασιλιά Τάνταλο. Ο Τάνταλος ήταν ένα αλάνι με πολύ καλές διασυνδέσεις στους κύκλους των θεών του Ολύμπου και τον καλούσαν σε όλα τα μπάρμπεκιου και τα γκαλά της εποχής. Η αποδοχή όμως που είχε, τον έκανε αλαζόνα απέναντι στους θεούς και θεώρησε ότι μπορεί να τους ξεγελάσει. Μπορεί σήμερα να θεωρούνταν αυτονόητο ότι θα τους έκλεβε στα χαρτιά, αλλά οι αρχαίοι μας πρόγονοι ήταν πιο πολύ σπλατεράδες πάρα πατεράδες, οπότε προτίμησε να κόψει τον γιο του, τον Πέλοπα, σε μερίδες και να τον σερβίρει στους θεούς. Όταν οι θεοί το κατάλαβαν, που θα το καταλάβαιναν άλλωστε γιατί είχαν άκρες στον ΕΦΕΤ, τιμώρησαν τον Τάνταλο με το αιώνιο μαρτύριο της “πείνας και της δίψας”. Όσο για τον Πέλοπα, τον επανακόλλησαν και από τοπική λιχουδιά έγινε το πρώτο ζόμπι της παγκόσμιας ιστορίας, στη σόλο καριέρα που ακολούθησε έδωσε το όνομα του στην Πελοπόννησο και οι απόγονοι του συνεχίζουν την ανθρωποφαγική καριέρα του γεννήτορά τους.

          Το μαρτύριο της “πείνας και της δίψας” γνωστό και ως μαρτύριο του Ταντάλου, δεν ήταν η απλή ιστορία ανορεξίας των σύγχρονων μοντέλων που τρώνε βαμβάκι για να γεμίσει η κοιλιά τους, ήταν ένα μαρτύριο στο οποίο ο Τάνταλος έβλεπε βασανιστικά να υπάρχει παντού φαγητό και ποτά, μα όταν τα πλησίαζε και άπλωνε το χέρι του, αυτά εξαφανίζονταν. Ένας σύγχρονος τεχνοκράτης θα αναρωτιόταν βέβαια γιατί δεν έβαζε το πόδι του, τότε και εγώ θα του απαντούσα ότι το ίδιο έπρεπε να κάνει και ο Κλάους και ο Λούκας και ο Γεωργιάδης στον πρώτο αγώνα της Τούμπας, αλλά ούτε εγώ θα πάρω σοβαρή απάντηση.

          Δε χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση η παραβολή του Ταντάλου και η ιστορία του μαρτυρίου του, σε σχέση με την αντίστοιχη ιστορία του ΠΑΟΚ και του Champions League, ούτε χρειάζεται να είμαστε υπεραισιόδοξοι για την ιστορία της τιμωρίας της Μέταλιστ. Θα κάτσουμε σιωπηλά σε μια γωνίτσα και σαν “καταρτισμένοι απόγονοι” (sic) των μυθικών μας προγόνων θα ελπίσουμε στην κάθαρση που μας υπόσχονται οι αρχαίες τραγωδίες.

          Στα καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, αποκλειστήκαμε από μια πολύ καλά δουλεμένη, δυνατή και πλούσια ομάδα. Αποκλειστήκαμε δύσκολα αλλά και δίκαια (παπάρια δίκαια, το πέναλτι ήταν μάρς και Γεωργιάδης δεν ήταν οφσάιντ @#%^ κωλογερμαναράδες), ενώ τα πρώτα δείγματα του φετινού ΠΑΟΚ είναι ανέλπιστα ελπιδοφόρα και θεαματικά. Βέβαια είναι αρκετά νωρίς για πιο αναλυτικά σχόλια, αλλά εδώ θα είμαστε σε όλη τη σεζόν που μόλις ξεκίνησε για να αποδομήσουμε μέχρι μποζονίου τον φετινό ΠΑΟΚ.