"Kαραντινιαστήκαμε" και βαρεθήκαμε. Κράξαμε και μας έκραξαν. E ,ας ασχοληθούμε με κάτι άλλο αγαπημένα "looperόσκυλα". Ξεκινάμε σειρά. Ας ξεκαθαρίσουμε σύντομα 2 πραγματάκια για να καταλαβαίνουμε τι διαβάζουμε. Η κάθε ιστορία έχει ένα κεντρικό ήρωα από το ασπρόμαυρο σύμπαν. Η σειρά ΔΕΝ είναι ιστορική καταγραφή (δε έχουμε ούτε το αρχείο του "πρακτορινού", ούτε τη υπομονή του ισοβίτη να καταγράφει στατιστικά). Έχει ως σκοπό να παρουσιάσει κάποιες στιγμές μας συνδεδεμένες με τον κεντρικό ήρωα. Εδώ φυσικά κάνετε παιχνίδι και εσείς καλοί μου αναγνώστες. Eλεύθερα στα σχόλια μοιραστείτε στιγμές που συνδέονται με τον κεντρικό ήρωα και διορθώστε μας αν γράψουμε καμια μικρή ανακρίβεια. Peace.
Kαλοκαίρι 1996. Ο μαυρισμένος πιτσιρικάς daat κολυμπάει αμέριμνος στα γαλάζια νερά της Σίφνου. Γεμάτος ενθουσιασμό επιστρέφει στο ενοικιαζόμενο δωμάτιο για να συνεχίσει την αγαπημένη του καλοκαιρινή ασχολία (μέχρι και σήμερα to be fair enough). Σχολιασμός για την νέα αρμάδα που δημιουργείται και θα κάνει το αήττητο φυσικά γιατί ΠΑΟΚ είσαι. Στο πλαστικό τραπέζι του πέτρινου μπαλκονιού 2 εφημερίδες δεσπόζουν και από πάνω ένα σούσουρο. Ξεγλιστράω ως αίλουρος και αρπάζω την πάνω πάνω εφημερίδα. Aθηνέζικη. Σχεδόν σοκ, τα σπορ του βορρά, το μοναδικό αντικειμενικό και αξιόπιστο έντυπο τις εποχής ήταν από κάτω!! Προδομένος αν και αναμενόμενο αφού τα ”αντικειμενικά” αθηνέζικα έντυπα είχαν αρχίσει να κάνουν άνοιγμα προς τα εμάς. Τραγική ειρωνεία τα μέσα αυτά με βάση την αντικειμενικότητα που πούλησαν τότε, έχουνε σήμερα καταλήξει να είναι οι μεγαλύτεροι εχθροί του συλλόγου.
Βλέπω λοιπόν που λέτε λίγο καλύτερα και αντικρίζω το σκαμμένο πρόσωπο ενός μαυριδερού αρκετά άσχημου τύπου. Τι διάολο αναρωτιέμαι, για ελάχιστα όμως δευτερόλεπτα, αφού τα τεράστια γράμματα της πρώτης σελίδας έλυσαν την απορία μου γρήγορα. "Είμαστε πρωτοσέλιδο μέχρι και σε αυτούς με τέτοιο παικταρά που φέραμε" έλεγε ο Mητσάρας με βαριά φωνή δίπλα μου. Μικρή σημασία έδινα αφού τα μεγάλα γράμματα με μαγνήτισαν. ”ΈΡΧΟΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΕΛAΝΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ”
Ο Paul Cominges, κατά το "ΠΑΟΚτσίδικο" ανάγνωσμα Paolo, έδωσε ένα πρώτο δείγμα σοβαρότητας με τις πρώτες του δηλώσεις.
Τα αδύνατα πόδια του και το παρελθόν του λίγη σημασία είχε. Το άσχημο πρόσωπο του και οι δηλώσεις του ήταν τα αναγκαία συστατικά που διαχρονικά οδηγούν τον λαό σε ενθουσιαμό. Στις υπόλοιπες διακοπές μου δε υπήρχε πλέον ανάλυση αυτής της χρονιάς. Απλά σκεφτόμουν πως αυτός ο σκαμμένος τύπος θα σαρώσει με εμφανίσεις τουλάχιστον σαν του Ρονάλντο (του χοντρού ,του αυθεντικού, του απολυτου idol striker της εποχής). Η ανάλυση πλέον έδωσε την θέση της σε φανταστικές ενέργειες , τελειώματα, τίτλους και why not , ήρθε η ώρα μας για το πρώτο ευρωπαϊκό.
Η ώρα τις αληθειας έφτασε και ο μικρός daat πήγε να δει τον περουβιανό κόνδορα, τον άνθρωπο που θα στείλει τον Ρονάλντο στη θέση νούμερο 2 των καλύτερων επιθετικών του κόσμου. Η αλήθεια είναι πως οι 6 φορές που στο ζέσταμα πήγε να χτυπήσει μπάλα και βρήκε χορτάρι προβλημάτισαν αλλα ΠΑΟΚ είσαι, ίσως είναι καμιά μυστική προπόνηση που κάνουν στο Peru. Όμως ο χρόνος περνούσε και ο περουβιανός Ρονάλντο που θα τρελάνει όλη την Ευρώπη κατέληξε να είναι ένας συμπαθέστατος "hobbistas" , τύπος που άντεχε κάνα μισάωρο και το πέλμα του είχε βγάλει κάλους από τις τόσες φορες που πέτυχε το χορτάρι αντί για τη μπάλα. Η αγωνιστική του παρουσία "ψιλοανύπαρκτη", ίσως να την χαρακτηρίζω και έτσι αφού οι προσδοκίες που ο ίδιος έθεσε ήταν μεγάλες αλλα lets face it, μικρή σημασία έχει. Highlight για μένα το goal νίκης με τον παναθηναϊκό που ακόμα δεν έχει καταλάβει ούτε ο ίδιος πως διάολο το έβαλε και η σχέση του με το κόσμο αφού το "pao paο pαο paoloooo paoloooo paoloooo" ήταν ένα από τα hit της εποχής.
Αυτό που όμως πραγματικά θα σημαδέψει την ιστορία αυτού του τύπου είναι η σοκαριστική με κάθε τρόπο έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα που κρατάει μέχρι σήμερα και η απίθανη ανάγκη που έχει για λατρεία. Η ιστορία του πάνω κάτω γνωστή αφού στη συνέχεια μετά από αποτυχημένες προσπάθειες να τρελάνει την Kρήτη και την Aχαΐα πήγε στο Peru όπου έκανε την καριέρα που μάλλον του αναλογούσε. "Ψιλοτίποτα" δηλαδή. Ο μυθικός αυτός τύπος το 2014 δήλωσε πικραμένος που ο ΠΑΟΚ δε τον άφησε να πάει να μαγέψει και στην Auxerre(....) ενώ τότε δήλωνε αποφασισμένος να δείξει στον κόσμο ελκυστικό ποδόσφαιρο ως προπονητής. Μετά έγινε τεχνικός διευθυντής και γενικότερα εισπράττει την πορεία που είχε στο ποδόσφαιρο του Peru έχοντας διαφορες αποτυχημένες χρονιές σε διάφορα ποδοσφαιρικά πόστα.
Η ανέκδοτη μικρή ιστορία του Paolo όμως που δείχνει και τι τύπος ήταν έχει ως εξής. Ο Paolo κάθε μεσημέρι άραζε στην ίδια καφετέρια ΜΟΝΟΣ του φυσικά, περιμένοντας καρτερικά ένα "γυμνασιολύκειο" τις περιοχής να σχολάσει. Τότε φούσκωνε λίγο, έπαιρνε ένα τσάι και καθημερινά για κάνα μισάωρο έδινε αυτόγραφα με μολύβι σε άσπρα χαρτάκια και φώναζε παθιασμένα ενώ ήταν ένα κουβάρι με τους ασπρόμαυρους πιτσιρικάδες ” pao paο pαο paoloooo paoloooo paoloooo”. Μάλιστα τότε, ηχογράφησε το σύνθημα από πιτσιρικάδες ώστε να ηχεί στον τηλεφωνητή(sic) του. Ο Paolo ζούσε καθημερινά το όνειρο του και ποιοι είμαστε εμείς για να του το χαλάσουμε;
Αγαπημένε Κόνδορα, Ρονάλντο του Περού, σε ευχαριστούμε για όλα αλλά εγώ προσωπικά κυρίως γιατί για 10 μέρες διακοπών με έκανες να πιστέψω ότι το κύπελλο uefa είναι ένα τσιγάρο μακριά και σου αφιερώνω τον παρακάτω τρίλεπτο απόσπασμα από ελληνική ταινία το οποίο νιώθω πως άκουγες σε καθημερινή βάση πριν καν υπάρξει.... μέγιστε "hobbista" που πέρασες από τον ΠΑΟΚ.
