Η αλήθεια είναι ότι η Π.Α.Ο.Κ.άρα μας, μας έχει συνηθίσει σε τρελά καλοκαίρια. Η για να το πω πιο σωστά, με την Π.Α.Ο.Κ.άρα μας περνάμε μόνο τρελά καλοκαίρια, αλλά για μένα το φετινό είναι μακράν το πιο τρελό καλοκαίρι.
Μέχρι και πέρυσι με εξαίρεση μόνο κάποιες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα τα πρώτα χρόνια της εποχής Ζαγοράκη, πάνω κάτω ξέραμε τι αντιμετωπίζαμε. Οικονομικά προβλήματα, τα ταμεία μείον, προσφυγές, μεταγραφές παιχτών αμφιβόλου ποιότητας, γκρίνια, μιζέρια, και γενικά ένα αίσθημα απορίας για το πως θα τα βγάλει πέρα η ομάδα μας.
Αλλά; Ο κόσμος πάντα εκεί. Ο τεράστιος αυτός λαός, ήταν πάντα εκεί, δεν άφησε την ομάδα ποτέ μόνη της, όσα δύσκολα κι αν πέρασε. Και πάντα αισιόδοξος για τις τύχες του αγαπημένου του Π.Α.Ο.Κ..

Κι αφού είχαμε συνηθίσει σε τέτοια καλοκαίρια ήρθε το φετινό, να μας τρελάνει τελείως. Από που να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει.
Αφού τελειώσαμε την χρονιά με 1000 ζόρια, 1ος στα play off, μετά από την απομάκρυνση του καλύτερου Έλληνα προπονητή, και όσα έγιναν και με την απομάκρυνση του Γκαρσία, ήταν και η δυσπιστία του κόσμου προς το πρόσωπο του Σαββίδη, αν τα εννοεί και αν θέλει πραγματικά να κάνει όσα λέει για την ομάδα μας.

Και μετά από όλα αυτά, φθάνουμε στην πρόσληψη ενός από τα μεγαλύτερα ονόματα προπονητών στην Ευρώπη, και σίγουρα το μεγαλύτερο που έχει έρθει ποτέ στην Ελλάδα, του Στέφενς Χουμπ.
Όπως έγραψα και στο προηγούμενο μου άρθρο, το μεγαλύτερο μπαμ αυτό το καλοκαίρι, είναι ο Ολλανδός. Όπως έπρεπε δηλαδή να είναι. Από εκεί ξεκινάει το σωστό και το σοβαρό χτίσιμο μιας ομάδας.
Αυτή η κίνηση όπως είναι φυσικό, γέμισε με αισιοδοξία τον χιλιοταλαιπωρημένο λαό του Π.Α.Ο.Κ., ο οποίος βλέπει σιγά σιγά ότι κάτι αλλάζει....
Παίχτες πολύ μεγάλοι με εξαίρεση τον Στοχ μπορεί να μην ήρθαν, αλλά όποιος ξέρει από ποδόσφαιρο ξέρει ότι ένας μεγάλος παίχτης δεν κάνει από μόνος του μία ομάδα. Μπορεί να μην έχεις μεγάλο όνομα, έναν πολύ μεγάλο παίχτη σε μία ομάδα, αλλά αν έχεις έναν πολύ καλό προπονητή, όπως για παράδειγμα ο Χουμπ, είναι σίγουρο ότι θα μπορέσεις να φτιάξεις ένα πάρα πολύ καλό σύνολο.
Αν και βάσει των ρεπορτάζ, οι μεταγραφές δεν τελείωσαν ακόμα, και η ομάδα ψάχνει ένα ακόμα μπαμ. Για να δούμε.. Θα προλάβουμε να τον έχουμε στους αγώνες με την Σάλκε;

Κι ενώ όλα κυλούσαν κατά κάποιον τρόπο ομαλά, τα πράγματα αρχίζουν και παίρνουν φωτιά, με ένα σενάριο που ούτε ο ίδιος ο Φώσκολος θα μπορούσε να γράψει.
Ξεκινάμε;
Τιμωρία της Φενέρ. Ο Π.Α.Ο.Κ. στους ισχυρούς. Λες επιτέλους μας χαμογέλασε η τύχη, αλλά τελικά καταλαβαίνεις ότι Π.Α.Ο.Κ. είσαι, και η τύχη σου γυρνάει πάλι την πλάτη, και τελευταία μέρα πριν την κλήρωση, έχουμε αναστολή της τιμωρίας των Τούρκων, και ο Π.Α.Ο.Κ. ξανά στους ανίσχυρους. Μία απόφαση η οποία ήταν πολύ άδικη για την ομάδα μας, καθώς στις 31 Αυγούστου που θα βγει η οριστική απόφαση, θα είναι μάλλον καταδικαστική για την Φενέρ.
Κι αν νομίζαμε ότι εκεί τελείωσε το "πάρτυ", γελαστήκαμε.

Η κλήρωση και η τύχη μας φέρνει αντιπάλους με την Μέταλιστ. Μία ομάδα στην οποία όπως πλέον όλοι μας γνωρίζουμε εκκρεμούν αποφάσεις για τιμωρία της για το στημένο παιχνίδι απέναντι στην Καρπάτι. Και χωρίς να έχει κάποια εμπλοκή ο Π.Α.Ο.Κ., από το πουθενά παίρνει μέρος σε ένα σενάριο από ταινία του Hollywood με πολύ αίμα δάκρυ, ιδρώτα και αγωνία.
Αν και η αλήθεια είναι πως δεν αξίζαμε να αποκλειστούμε καθώς η ομάδα μας και στα δύο ματς έδειξε πολύ καλύτεροι από τους Ουκρανούς. Ίσως η απειρία να έφταιξε γι αυτόν τον αποκλεισμό, ή όπως επίσης έγραψα στο προηγούμενο άρθρο, κρίθηκε στις λεπτομέρειες και λόγω κάποιων παιχτών-προσωπικοτήτων της ομάδας της Μέταλιστ.

Κι ενώ όλοι μας περιμένουμε να συμμετέχουμε στα Play off με τους Ισραηλινούς, έρχεται η απόφαση της UEFA, τιμωρία των Ουκρανών, αποβολή από το Champions League, ο Π.Α.Ο.Κ. στα Play Off της εν λόγω διοργάνωσης, και αντίπαλός μας η Σάλκε..
Κι όλα πάνω σε ένα τεντωμένο σχοινί, με τους Ουκρανούς να κάνουν έφεση, να λένε πως θα δικαιωθούν, οι μισοί να λένε ο Π.Α.Ο.Κ. στα play off, οι άλλοι μισοί να λένε για τελική δικαίωση της Μέταλιστ, και ξανά ο Π.Α.Ο.Κ. στο Europa League, και και και και... Και τρελαίνεσαι; Η δεν τρελαίνεσαι... Μέχρι που πριν λίγες ώρες, ήρθε η οριστική απόφαση του CAS και της UEFA, ότι τελικά ο Π.Α.Ο.Κ. θα ναι αυτός που θα αγωνιστεί εναντίων των Γερμανών...
Ουφ... Και μόνο που τα σκέφτεσαι όλα αυτά, κουράζεσαι...

Και τίποτα μα τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, αν έμενε η τιμωρία της Φενέρ, ή αν απλά δεν κληρωνόταν ο Π.Α.Ο.Κ. με την Μέταλιστ. Αλλά είπαμε.. Π.Α.Ο.Κ. είσαι, και μόνο μία ομάδα σαν τον Π.Α.Ο.Κ. θα μπορούσε να τα περάσει όλα αυτά. Γιατί όπως και να χει, πρέπει να γίνει κάτι για να χει νόημα το καλοκαίρι του Π.Α.Ο.Κ.τσή...

Οριστικά λοιπόν ο Π.Α.Ο.Κ. μας στα Play off του Champions League. Μία ακόμα ευκαιρία για την αρρώστια μας κι ένα μόνο βήμα πριν, για το μεγάλο όνειρο και την συμμετοχή μας στους χρυσοφόρους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης.
Αστεράκια στην φανέλα, και σεντόνι στον Ναό, καθώς εδώ και λίγα χρόνια και μετά τις αλλαγές του Πλατινί, το σεντονάκι τεντώνει και στα Play off.
Και είναι κρίμα κι άδικο, σε ένα τέτοιο πολύ μεγάλο παιχνίδι, και το πιο κρίσιμο της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας μας, το σπίτι μας να είναι άδειο. Είναι κρίμα στο πρώτο παιχνίδι που θα τεντώσει το σεντόνι στην Τούμπα, να λείπει ο λαός από εκεί.
Και σε αυτό οι μόνοι που φταίνε, είναι η πρώην διοίκηση της Π.Α.Ε. καθώς και η Ελληνική αστυνομία, καθώς παρά τις φήμες που κυκλοφορούσαν για επεισόδια καθώς οι Αυστριακοί δεν είναι και τα καλύτερα παιδιά, είναι πολύ προκλητικοί, και χώρια από αυτό, υπήρχαν και οπαδοί του Παναθηναϊκού μέσα σε αυτούς.
Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά... Κι αυτό δεν το κατάλαβε ούτε η πρώην διοίκηση, αλλά ούτε και η αστυνομία, και δεν πήραν τα μέτρα που έπρεπε να πάρουν.

Την Τετάρτη ο Π.Α.Ο.Κ. μας, θα αντιμετωπίσει στην Γερμανία την Σάλκε. Μία ομάδα η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολη, αλλά από την άλλη δεν είναι και το μεγαθήριο το οποίο θα μπορούσε να μας τρομάξει. Οι πιθανότητες σίγουρα δεν είναι υπέρ μας, αλλά ελπίδες έχουμε.. Κι όσο έχεις ελπίδες, ακόμα κι αν είναι λίγες, δεν σταματάς να τις κυνηγάς.

Δεν ξέρω αν τελικά καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το εμπόδιο της Σάλκε, αλλά εγώ πιστεύω πως όλα αυτά έγιναν γιατί μας το χρωστούσε η ιστορία και η ζωή. Μετά τα όσα δύσκολα βίωσε αυτός ο σύλλογος, μετά από αποκλεισμό στα χαρτιά, μετά από στέρηση συμμετοχής σε Ευρωπαϊκές διοργανώσεις στα χαρτιά, μετά από όλα όσα στερήθηκε αυτή η ομάδα σε όλη της την ιστορία, κι αυτός ο τεράστιος λαός, έρχεται σιγά σιγά η ώρα, να τα πάρουν πίσω.
Ξέρω δεν είναι και το καλύτερο μία πρόκριση στα χαρτιά. Θα προτιμούσα μέσα στο χορτάρι, αλλά όπως είπα... Μας το χρωστούσε η ιστορία και η ίδια η ζωή.
Γιατί δεν είναι και τυχαίο, ότι θα αντιμετωπίσεις την Σάλκε. Την προηγούμενη ομάδα του προπονητή σου, κι όχι μόνο αυτό, αλλά είναι και ο προπονητής του αιώνα, και ο πιο πετυχημένος για τον αντίπαλό μας...
Και δεν τελειώνει το θέμα εκεί... Ζούμε κι ένα ντεζαβού, όταν πριν από 30 χρόνια, αντιμετωπίσαμε την μεγάλη Μπάγερν Μονάχου, στα αξέχαστα εκείνα παιχνίδια έχοντας στον πάγκο του ο Π.Α.Ο.Κ. τον Παλ Τσερνάϊ τον πρώην προπονητή των Γερμανών, ο οποίος πριν έρθει στην ομάδα μας, κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και ένα κύπελλο με τους Βαυαρούς.

Αν δεν είναι αυτό τρελό καλοκαίρι; Ποιο είναι τότε;

Όσο για τους αλλόθρησκους που μας έχουν ζαλίσει τον έρωτα...
Ο Π.Α.Ο.Κ. απλά είχε την τύχη να κληρωθεί με τους Ουκρανούς. Κι αυτή η υπόθεση δεν ξεκίνησε τώρα. Αλλά εδώ και πολύ καιρό, και μ αυτήν την υπόθεση έχει ασχοληθεί η UEFA εδώ και μήνες. Απλά τώρα ήρθε η τιμωρία των Ουκρανών. Δεν τους πήγε ο Π.Α.Ο.Κ. στο CAS, ούτε τους έδωσε στεγνά ο Π.Α.Ο.Κ.. Το μόνο που έκανε. ήταν να κάνει προσφυγή πριν το μεταξύ μας ματς, καθώς η Μέταλιστ δεν είχε δικαίωμα να αγωνιστεί καθώς ήδη είχε τιμωρηθεί από το CAS.
Μη μπερδεύεται αυτήν την υπόθεση με την υπόθεση Καλαμαριάς-Ολυμπιακού, ούτε με την οποιαδήποτε άλλη.
Στην θέση του Π.Α.Ο.Κ. θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε ομάδα. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι και οι δικιά σας ομάδα να ήταν το ίδιο θα κάνατε.

Αυτά με το τρελό καλοκαίρι, αυτά με την Σάλκε την Μέταλιστ και τις Ευρωπαϊκές προκλήσεις...

Όλα αυτά μας έχουν πάρει τα μυαλά, και δεν πρέπει να ξεφεύγουμε.



Πριν από όλα αυτά, προέχει αύριο η Ξάνθη.
Έναρξη του νέου πρωταθλήματος, ή της νέας Super League αν θέλετε, και ξεκινάει μία νέα περιπέτεια για την ομάδα μας.
Ένα πρωτάθλημα στο οποίο μετά από πολλά χρόνια ο Π.Α.Ο.Κ. δηλώνει και είναι έτοιμος να διεκδικήσει επί ίσοις όροις το τρόπαιο. Μετά από πολλά χρόνια, ο Π.Α.Ο.Κ. είναι ένα από φαβορί, και αυτό όμως πρέπει να το αποδείξει μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Η ομάδα μας δείχνει να είναι πιο έτοιμη από ποτέ για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, και σε αυτήν την προσπάθεια πρέπει όλοι μας να σταθούμε δίπλα στον Δικέφαλο Αετό. Μακριά από γκρίνιες, μιζέρια, διχόνοιες κτλ... Μόνο αν είμαστε όλοι ενωμένοι, σαν μια γροθιά, διοίκηση, προπονητές, παίχτες και κόσμος, μόνο έτσι θα πάρει το όνειρό μας σάρκα και οστά...
Μόνο έτσι θα πανηγυρίζουμε όλοι μαζί τον Μάιο.
Ο δρόμος δεν θα ναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Θα ρθουν και δύσκολες στιγμές, θα ρθουν και άσχημα παιχνίδια, θα ρθουν και οι ήττες. Το θέμα είναι να σταθούμε δίπλα στην ομάδα σε αυτές τις στιγμές αν και όταν έρθουν... Όχι μόνο στις νίκες και στα πανηγύρια. Άλλωστε Π.Α.Ο.Κ. γίναμε για τα δύσκολα.
Με μία ήττα δεν χάνεται ο πόλεμος, δεν χάνεται η μάχη.
Όλοι μαζί, και σε κάθε παιχνίδι μία Τούμπα κόλαση, μία Τούμπα να βράζει, μία Τούμπα, να λιώνει τον οποιονδήποτε σκεφτεί πως θα μπορέσει να πάρει κάτι θετικό μέσα στο σπίτι μας...

Κι επειδή η καλή αρχή είναι το ήμισυ του παντός, προπονητής και παίχτες πρέπει να δώσουν την ανάλογη προσοχή στην ομάδα της Ξάνθης, να πάρουν τα μυαλά τους από το παιχνίδι της Τετάρτης, και να σκεφτούν αποκλειστικά τον αυριανό αντίπαλο και πως θα κάνουν τα πάντα για να τον κερδίσουν... Μία ομάδα η οποία είναι πολύ επικίνδυνη και μας έχει κλείσει αρκετές φορές το σπίτι στο παρελθόν...

Πάμε ρε Π.Α.Ο.Κ.άρα μου... Καλή αρχή...

Και δώσε όρκο ιερό, φέτος το πρωτάθλημα στον Πύργο τον Λευκό...