Τον Σέπτεμβριο που μας πέρασε, το γήπεδο - τοτέμ του Ελληνικού ποδοσφαίρου, φορούσε περίπου τα καλά του, για να φιλοξενήσει αγώνα επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ.
Τα γνωστά μπάνερς με το λογότυπο της (πλέον επικερδής) επιχείρησης, οι χορηγοί - trademarks του Τσου Λου, το περίφημο σεντόνι.
Όλα αρμονικά φτιαγμένα από την Κυρά Ουέφα, η οποία cares about football, για έναν αγώνα γιορτή, όπως πρέπει να είναι το ποδόσφαιρο.
Είπαμε περίπου τα καλά του, στην αρχή, γιατί δεν ήταν ακριβώς έτσι.



Ή τουλάχιστον, δεν ήταν τελείως.
Τα καλά της, η Τούμπα τα φοράει αύριο, σε ένα παιγνίδι γιορτή και μάχη, φιέστα και πόλεμος, χαρά και θάνατος. Χωρίς τα πρέπει και τα επιβάλλεται μιας κάποιας διοργανώτριας αρχής, αλλά μόνο με αυτά του λαού μας: Πρέπει να τους νικήσουμε, επιβάλλεται να τους δημιουργήσουμε ψυχολογικά.



Χωρίς ύμνους, μπάνερζ, κορεό και παρεό. Ο μόνος ύμνος, το μόνο τραγούδι που θα ακούγεται τόσο γλυκά σαν μελωδία της ευτυχίας στ' αυτιά μας, θα είναι το "Γαμήστε τον Μπούστη τον Ολυμπιακό", που θα επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, με κλιμακωτά αυξανόμενα ένταση, που θα το φωνάζουμε με λαρύγγια έτοιμα να εκραγούν, και μάτια λίγο πριν βγουν ολόκληρα έξω.



Και ούτε Πλατινήδες, ούτε τον άλλο τον καράφλα που λέει τις εξυπνάδες σε κάθε κλήρωση, ούτε βιπς, ούτε μιπς. Ούτε καν μας απασχολεί ποιος θα παίξει από την ομάδα μας, και ποιος όχι.
Αύριο θα παίξει ο Σκαρτάδος κι ο Μπορμπόκης, ο Μαγκντί, κι ο Σμολ, ο Τουρσουνίδης κι ο Λούχοβι. Όπως τότε, που στήναμε λαϊκά δικαστήρια κάθε φορά που κερδίζαμε μόνο με 1-0 την ομάδα του δημοσίου, που κι οι ίδιοι τους παραδέχονταν πως το κόντερ έγραφε τεμάχια από την ώρα που περνούσαν τα Τέμπη, που έφευγαν ευχαριστημένοι από το Ναό, αν δεν έτρωγαν ξύλο τουλάχιστον.





Αύριο, το κοράκι θα είναι κύριος, ο γάβρος θα χάσει γιατί πρέπει να χάσει, ο λαός θα συνεχίσει το γλέντι που ξεκίνησε από σήμερα το απόγευμα, και θα γελάσουμε κι όλας με τις κορώνες που θα πετάξει αργά το βράδυ ο ηγέτης των πιστών.

Αύριο, μέχρι και τα παιδάκια με τα i-phone και τις φράντζες τα παρδαλά Ray Ban και τα τατού, θα γίνουν Νικόλες, Μάκηδες και Ζοζέδες.

Γιατί αύριο, το πιο ζωντανό γήπεδο του πλανήτη, το μοναδικό κτήριο που έχει οντότητα, προσωπικότητα, και φυσική υπόσταση, θα πάρει την κατάσταση στα χέρια Του, και θα καθαρίσει το ματσάκι.

ΥΓ Είναι πολλά που έχουμε να πούμε για τη νέα εμφάνιση του site, για την υπερπροσπάθεια που κατέβαλλε ο Αντώνης για να είμαστε σήμερα έτοιμοι, για τις προτάσεις όλων των παιδιών, αλλά απλώς τέτοια μέρα, δεν είναι της παρούσης. Μόνο ευχαριστώ στον αληθινό αδερφό, Αντώνη.

ΥΓ2 Είναι ακόμα πιο πολλά ,και πιο ενδιαφέροντα αυτά με τον θλιβερό Εμ Βι Πι του Γιουροκοινοβουλίου, αλλά αυτά κι αν δεν είναι της παρούσης.
Θα ασχοληθούμε εκτενέστερα με την ελεεινή του πάρτη, τις επόμενες μέρες.