Το ψάχνεις αυτό το γαμημένο DNA, μήνες τώρα. Το έχασες όταν ήρθε ο ΓΔ στο ποδοσφαιρικό τμήμα, το ξαναέχασες στην πρώτη φυγή Γκαρσία, νόμισες ότι το βρήκες σε κάποια φάση φέτος, το ξαναέχασες με τις απανωτές σφαλιάρες σε do or die παιγνίδια, πιστεύεις ότι το βρήκες πάλι τώρα με το κλείσιμο του The kAggelos Saga: The Oros Strikes Back.


Λίγα χιλιόμετρα πιο ανατολικά από το βωμό δακρύων και αναζήτησης DNA, μια ομάδα που στήνεται κάθε χρόνο με το συμβόλαιο ενός Ιλίγγο Λόπες, συνεχίζει να μας βγάζει μαλάκες, συνεχίζει να μας κάνει να ντρεπόμαστε που δεν τη στηρίξαμε ποτέ, όσο της άξιζε.
Την ώρα που ο ποδοσφαιρικός ΠΑΟΚ γυρνάει την πλάτη του στο λαό του, ο μπασκετικός συνεχίζει να εκλιπαρεί για την ευκαιρία να δει έστω τις πλάτες αυτού του λαού.
Γιατί τα πρόσωπα, πέραν των γνωστών οχτακοσίων, δεν τα χει δει ποτέ.
Και συνεχίζει να μας κάνει αμήχανα υπερήφανους, σε βραδιές που ξέρεις πως δεν θα βρεις ούτε έναν άνθρωπο να δεχτεί να συζητήσει μαζί σου για το x διπλό, στη x Νέα Σμύρνη.

Κούρασε κι εμάς αυτή η συνεχόμενη μίρλα που βγάζουμε όταν ξεκινάμε συζήτηση για την απαξίωση αυτής της τόσο ΠΑΟΚτσήδικης ομάδας, από τον ίδιο της το λαό, αλλά μας κάνει τρομερή εντύπωση η πεισματικά σταθερή στάση των οπαδών: Αποχή να κάνανε, δεν θα κρατούσε έτσι.

Στα καθαρά αγωνιστικά, η ομάδα μας κρατούσε το προβάδισμα σε όλο σχεδόν το παιγνίδι, εκτός από ένα εντελώς ρετρό μπασκετικό ΠΑΟΚτσήδικο διάστημα στην τέταρτη περίοδο, στο οποίο βρέθηκε 5 πόντους πίσω, 57-52.
Παρόλα αυτά, ο Κούπερ με ένα γκολ φάουλ (για το 57-55) και ο Δέδας με τρίποντο για το προσπέρασμα, μας ξαναέβαλαν μπροστά, προβάδισμα το οποίο κρατήσαμε (χάρη και σε ένα ακόμα τρελό τρίποντο του Κούπερ) ως το τέλος.


Πρώτη νίκη, πάμε τη Δευτέρα για το 2-0, και περιμένουμε την όποια ανταπόκριση από τον ηγέτη των πιστών, ώστε να πιέσουμε καταστάσεις για wild cards και ξερωγώ, για μια διοργάνωση τέρμα αναξιόπιστη, στην οποία ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αν συμμετέχεις ή όχι.


ΥΓ Υπάρχει ένα (αρκετά πιθανό, πάντως) ενδεχόμενο, ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς που φόρεσαν τη φανέλα τα τελευταία χρόνια, τη Δευτέρα στις 17.30 το απόγευμα, να δώσει την τελευταία του παράσταση σαν παίχτης του ΠΑΟΚ. Μιλάμε για έναν αθλητή που θα πρωταγωνιστεί για πολλά χρόνια στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ, και όσο να πεις, αξίζει να χεις να λες ότι τον είδες από κοντά, σε όσους έστω ασχολούνται ακόμα με το άθλημα.
Αφού δεν το κάνεις για τον Μπάνε, τον Μάτζικ και τον Σούλη, κάντο για σένα.
Πούλα μούρη.

Αυτό δεν σε νοιάζει περισσότερο;