Σε κάποια φάση πέρσι, είχαμε καταντήσει γραφικοί για κάποιους. Για ακόμα περισσότερους, είχαμε δημιουργήσει την εντύπωση ότι "τα παίρνουμε από την ΚΑΕ", αλλά ευτυχώς αυτούς, τους γράφουμε στα αρχίδια μας.
Σίγουρα πάντως, είχαμε γίνει κουραστικοί. Και σαν την ομάδα την ίδια (που έκλεισε την περσινή χρονιά με νίκες, κι έτσι αρχίζει και τη φετινή), το πιάνουμε από κει που το αφήσαμε: Η προσπάθεια του Μπάνε Πρέλεβιτς, και των συνεργατών του, είναι ό,τι πιο σοβαρό έχουμε δει τα τελευταία χρόνια στον ΠΑΟΚ, και ίσως και στη χώρα γενικότερα.
Αλήθεια, δεν ξέρουμε αν θα φέρει κάποιον τίτλο ως επιστέγασμα. Πιθανότατα, όχι.
Κατά πως φαίνεται, ούτε θα κάνει τον κόσμο να επιστρέψει μαζικά στο γήπεδο.
Εδώ που τα λέμε, ούτε καν θα καταφέρει να κρατήσει μια νίκη στην έδρα μιας από τις πιο hot ομάδες των γειτόνων, για πάνω από 10' σαν πρώτο θέμα σε κάποιο από τα 3 μεγάλα (τρομάρα τους) ειδησεογραφικά sites που ασχολούνται με τον ΠΑΟΚ.




Η προσπάθεια του μεγάλου Μπάνε και του επιτελείου του όμως, έχει κάνει ξανά όλους εμάς τους μπασκετικούς, να φουσκώνουμε τα στήθη μας από περηφάνια, και να χαιρόμαστε για την ομαδάρα που μας έχει φτιάξει, που δεν θα κωλώσει πουθενά, που δεν θα θεωρήσει κανένα παιγνίδι χαμένο, που θα μπει σε όλα τα γήπεδα για τη νίκη.
Σαν λαός, μας αρέσει το παραμύθι, το μπίρι μπίρι, και το μουχαμπέτι, κι επιβραβεύουμε όποιον μας το πουλάει. Από τα 4.000 διαρκείας της λαίλαπας Δρόσου, μέχρι τα "Ζα-Γο-Ράκης, οε, οε, οε", γουστάρουμε πρόλογο, πανηγύρια, λεζάντα και πουλ μουρ.
Ο Μπάνε, ο ψύχραιμος και ρεαλιστής, σχεδόν κυνικός, Μπάνε, ο Μπάνε που μετά τη Ναντ άρχισε να βλέπει τον αθλητισμό με άλλο μάτι, έχει αναλάβει εδώ και τέσσερα χρόνια, να βγάλει το κάρο από τη λάσπη, στηριζόμενος μόνο στην αλήθεια, και το ρεαλισμό. Στα προσδοκώμενα έσοδα, δεν υπολογίζει ποτέ τα εισιτήρια που ΔΕΝ θα κοπούν, γιατί το πόπολο δεν τα γουστάρει αυτά τα ορθολογιστικά, και ΠΑΟΚ είσαι σε λέω, και η ομάδα πρέπει να χτυπάει τίτλους, και αυτοί οι παίχτε ούτε από έξω από το Παλέ δεν θα περνάγανε τα καλά τα χρόνια, και ξερωγώ.

Αλλά τίποτα από αυτά δεν αργεί.
Ούτε οι τίτλοι, ούτε οι επιτυχίες, ούτε τα εισιτήρια, που ΘΑ κοπούν, αφού ο κλασσικός, πανηγυρτζής, νεοέλληνας μαλάκας, θα δει φως και θα μπει, θα μυριστεί τζέρτζελο, και θα τρέχει να φωτογραφίζεται με τον Μπάνε και τον Μάτζικ, και τον καλύτερο Έλληνα προπονητή, τον γέρο, τον κομπλεξικό, τον ανίδεο που δεν βλέπει το ταλέντο του Καλλέ, και στηρίζεται ακόμα στον Χαραλαμπίδη. Τον άλλο γέρο.

Οι τρεις τους, ο Μπάνε, ο Μάτζικ, κι ο Σούλης, έχουν φτιάξει για άλλη μια χρονιά μια ομαδάρα, μια ομάδα που για 3η σερί χρονιά, είναι καλύτερη από αυτήν της προηγούμενης.
Σήμερα, έδειξε τα guts της στους Τούρκους, αρνούμενη άλλη μια φορά να χάσει ένα παγινίδι που όδευε προς ήττα, σε 2-3 μέρες θα πάει να το κάνει στο Παλέ. Mάλιστα, θα πάει να νικήσει εκεί για 3η συνεχόμενη χρονιά, διευρύνοντας το σερί στο πρωτάθλημα, στο 5-0 από το 2012.

Και όλα αυτά, γνωρίζοντας πως στο επόμενο εντός έδρας παιγνίδι, αυτό με τη Ζιέλονα Γκόρα στην Πυλαία, στις 22 του μηνός, θα βρίσκονται φίλοι και γνωστοί.

Εμείς σαν Looper5, για άλλη μια φορά, θα δηλώσουμε πως...