Να χάσεις τη μάχη ρίχνοντας σχεδόν καμία σφαίρα. Προβάλλοντας σχεδόν καμία αντίσταση. Σε συνδιασμό με έναν αντίπαλο που τον περίμενες πιο σοφτ , αλλά αυτός σου βγήκε μονοκόμματος και ετοιμοπόλεμος. Φεστιβάλ της ξενέρας. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να χάνεις έναν αγώνα έτσι ξενέρωτα από κάτι ξενέρωτους.




Στο χθεσίνο ευρωπαϊκό ματς , το ματς που περιμέναμε πως θα δούμε τον ΠΑΟΚ να κάνει την υπέρβαση του , όλα πήγαν λάθος. Λάθος στήσιμο από τον Ίβιτς , λάθος παίκτες στην ενδεκάδα , σε λάθος σημείο οι αλλαγές. Λάθος και ο τρόπος που επιτέθηκε η ομάδα. Λάθος πάσες , λάθος σέντρες , λάθος ψυχολογία, λάθος η εικόνα μας. Κάναμε την Σάλκε να φαντάζει παντοδύναμη , όχι ότι δεν είναι φυσικά πολύ καλύτερη από εμάς . Αλλά τους δώσε τα εφόδια να κάνουν το παιχνίδι τους και μάλιστα μέσα στην έδρα μας. Του ξενέρωτους ρε πούστη μου. Που μας έχουν βάλει στο πελατολόγιο τους και αυτοί. Αυτοί και οι Ολλανδοί.

 Τίποτα δεν πήγε όπως περιμέναμε. Ίσως το πρώτο καλό δεκάλεπτο να ήταν κάτι που θύμιζε τον ΠΑΟΚ των προηγούμενων παιχνιδιών , σε όλο το υπόλοιπο διάστημα όμως θύμιζε ομάδα από άλλη εποχή. Δεν έχει νόημα να το παίξουμε μετά Χριστόν προφήτες. Έτσι το σκέφτηκε ο προπονητής, πήρε το ρίσκο του και δεν του βγήκε. Εγώ πιστεύω ότι κάνει βήματα μπροστά. Το να κάνει πολλά και γρήγορα βήματα μπροστά , αποδείχθηκε χθες πως είναι αδύνατον. Αδύνατον τουλάχιστον για τώρα. Αν ο ΠΑΟΚ χτίζει κάτι καλό, αυτό θα φανεί στην συνέχεια του χρόνου. Παρόλα αυτά η υπέρβαση για τον σύλλογο θα γίνει με αυτόν ακριβώς τον "μπούσουλα". Με τα σωστά και με τα λάθη μας. Με την ελπίδα ότι τα λάθη στο μέλλον δεν θα μας βρίσκουν στα κρίσημα ματς, δεν μας ξενερώνουν τόσο πολύ.

ΥΓ Θα μας χαζεύει όλη η Ελλάδα. Και μόνο. Η Ευρώπη να κάνει κουράγιο ένα χρόνο ...