Νομίζεις πως ήταν χθες, μα πέρασαν κι όλας 23 χρόνια.
Και το καταλαβαίνεις καλά, όταν βλέπεις τον κόσμο που (δεν) πηγαίνει στο γήπεδο, και προτιμά να ζει με τις αναμνήσεις μιας άλλης εποχής, μιας ρομαντικής εποχής, που το μπάσκετ ήταν ακόμα το πρώτο άθλημα στην Ελλάδα, και οι πιτσιρικάδες γέμιζαν τα δωμάτια τους αφίσες του Μπάνε, του Τζόνυ, του Σάβιτς, του Μπέρι, του Μπάρλοου, και του Λέβινγκστον.
Ένας από αυτούς που κοσμούσαν με την αφίσα τους τα παιδικά μας δωμάτια, ο τεράστιος Κεν Μπάρλοου, ίσως ο κορυφαίος σε προσφορά Αμερικανός που έπαιξε στον ΠΑΟΚ, μας κάνει την τιμή να μιλήσει στο Looper5 για το χθες, το λίγο πιο μετά από το χθες, και το σήμερα.


-Κέννυ, το σκορ είναι 70-72, θέλουμε περίπου 2 λεπτά για το τέλος, και η κατοχή είναι σε μας, Περιέγραψε μας τα τελευταία λεπτά
-Δεν έχασα σουτ! Και η Σαραγόσα φυσικά, δεν σκόραρε πόντο! Θυμάμαι τα πάντα από το ματς, και φυσικά από το τελευταίο δίλεπτο. Σπουδαία άμυνα παίξαμε πάντως..

- Την προηγούμενη μέρα τη θυμάσαι;
- Ήμασταν πάρα πολύ ήρεμοι και χαλαροί. Το ξέραμε πως είχαμε καλύτερη ομάδα από τη Σαραγόσα, και δεν υπήρχε λόγος άγχους. Το πιστεύαμε πως θα κερδίσουμε, ε, και τελικά κερδίσαμε..

-Εφτά και κάτι πριν το τέλος, το νούμερο 13, αποβάλλεται, και αναγκαστικά παίζεις σέντερ για το υπόλοιπο του αγώνα, απέναντι μάλιστα σε έναν πολύ καλό σου φίλο, τον Κέβιν ΜακΓκη. Πως ήταν;
- Εντάξει, απέναντι στον φίλο μου τον Κέβιν, δεν υπήρχαν μυστικά..
Ξέραμε ο ένας το παιγνίδι του άλλου, απόλυτα.
Προσπαθούσα να του αποσπάσω την προσοχή, μιλώντας του την ώρα που εκτελούσε βολές.. Έχασε και μια!
Παίξαμε σκληρά πάντως ο ένας απέναντι στον άλλο, αλλά το ξέρει πως τον αγαπάω..
Κοίτα, 3 χρόνια συμπαίκτες ήμασταν στη Μακάμπι, λογικό είναι νομίζω.. Θυμάμαι μάλιστα πως τα λέγαμε και μετά το ματς, και με ρωτούσε αν θα τον θέλαμε στους τελικούς με τον Άρη.. Τον είπα πως θα ήταν πολύ καλά να τον είχαμε!




- Ξέρω πως θα θελες να τα ξεχάσεις, αλλά φαντάζομαι τη θυμάσαι εκείνη τη σειρά των τελικών με τον συμπολίτη, έτσι;
- Αν τα θυμάμαι;
Εμείς έπρεπε να το είχαμε πάρει εκείνη τη χρονιά! Έπρεπε να πασάρω στον Κόρφα, που ήταν δίπλα μου, αλλά μαρκαρισμένος.. Αλλά ήταν δίπλα μου! Εγώ δεν ξέρω πως άλλαξα γνώμη τελευταία στιγμή, και πήγα να κάνω μακρινή μπαλιά.. Εκεί παρενέβη ο Γιαννάκης, έκλεψε, σούταρε, και το βαλε.
Η πιο απογοητευτική στιγμή μου στην Ελλάδα. Αλήθεια.

-Αστα αυτά τώρα.. Πες μας τι κάνεις τώρα στη ζωή σου.
- Ζω στην Ιντιανάπολις. Είμαι πολύ καλά, πρόσφατα ξαναπαντρεύτηκα, η ζωή είναι ωραία φίλε μου!
Τον περισσότερο μου χρόνο τον περνάω ακολουθώντας τον γιό μου, τον Κέλσι, που παίζει μπάσκετ, και είναι και καλός. Επίσης, πηγαίνω πολύ Εκκλησία.
Μιλώντας για τον Κέλσι, να σου ξανατονίσω πως είναι πολύ καλός, και αλήθεια θα το θελα πολύ να επιστρέψει στην Ελλάδα, για να παίξει..


- Αγωνίστηκες σε μια περίοδο της ομάδας, κατά την οποία πέρασαν πολλοί σπουδαίοι αθλητές από τον σύλλογο. Ποιος ήταν ο αγαπημένος σου συμπαίκτης;
- Δύσκολο να σου πω.. Πραγματικά δύσκολο.. Ήταν πολλοί.. Αλήθεια, δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιον συγκεκριμένο..

- Ας ξαναγυρίσουμε στον τελικό της Γενεύης.
Βγαίνεις στο γήπεδο και αντικρύζεις το γήπεδο, πλημμυρισμένο από οπαδούς του ΠΑΟΚ. Τι σου ρχεται στο μυαλό;
- Ένα τεράστιο γήπεδο, γεμάτο από οπαδούς από όλα τα σημεία της Ευρώπης! Απίστευτο συναίσθημα!!! Όποιος παίχτης δεν νιώθει έτοιμος να παίξει μπροστά στο λαό του ΠΑΟΚ, δεν είναι παίχτης. Απίστευτο συναίσθημα, πραγματικά. Το αγαπώ πολύ αυτό το feeling..

- Πες μας τρεις παίχτες απο τη σημερινή ομάδα του ΠΑΟΚ..
- Κούπερ, Μπόγρης, Μαργαρίτης! Και ο Σούλης κόουτς! Σωστά;

-Πολύ σωστά. Παρακολουθείς την ομάδα;
- Όσο μπορώ, βλέπω τα σκορ στο ίντερνετ, μιλάω με κάποιους παίχτες, ό,τι μπορώ για να μαθαίνω τι γίνεται στην ομάδα..

Κέννυ, ευχαριστούμε για τη συνέντευξη. Ήταν μεγάλη μας τιμή.

Ken Barlow, thanx for the memories.
You will always be our Kenny.