Στο μακρινό 1985, το πρωτάθλημα που πανηγυρίζουμε μες στο λιοπύρι της Τούμπας, είναι στημένο. Δωράκι από το ΠαΣοΚ, σε μια εποχή που έπρεπε να φύγει από τη μέση ο συχωρεμένος ο Παντελάκης (και έφυγε), το ΘαΣοΚ του μεγαλομαφιόζου Κατσιφάρα, μας κάνει δώρο ένα πρωτάθλημα σε αντάλλαγμα.
Τα τι και πως του τελικού Κυπέλλου, που ακολουθούσε τη φιέστα του Ναού, δεν τα μάθαμε ποτέ, αλλά μάλλον δεν ήταν και ο Τάκης ο Πανελούδης στη συμφωνία, οπότε νταμπλ γιοκ.

Το 2001, ο γάβρος (που θέλει σαν τρελός τον Βενετίδη), μας κάνει δώρο τον τελικό Κυπέλλου του Γκούμας, και κάθεται μάλιστα να φάει και μια ξεγυρισμένη τεσσάρα, γιατί γιόλο.
Ο Τάκαρος ο Λεμονής κρύβει το πρόσωπο του με τα χέρια του, ο Τζόρτζεβιτς κοιτάει κάπου στο κενό, ρεσιτάλ ερμηνείας όλοι τους, κανένας δεν κατάλαβε τίποτα.
Μάλιστα, για να γίνει ακόμα πιο πιστευτή η φάση, παραμονές του τελικού, ο πράκτορας της Στάζι, δυναμιτίζει και το κλίμα, με τις γνωστές εκείνες κάφρικες δηλώσεις, στις οποίες προέβαινε κατά καιρούς, γνωρίζοντας πως αυτές θα γίνουν μέχρι και μπλουζάκια.
Τίποτα δεν είχε σημασία, μπροστά στην αγορά του Βενετίδη, για τον οποίο έδωσε μάλιστα και ένα δις από πάνω, επειδή προφανώς το παίξαμε αλτσχάιμερ όταν ήρθε η ώρα να τηρήσουμε το δικό μας κομμάτι της συμφωνίας.

Ενα δις, κι ένα κύπελλο, not bad, για έναν παίχτη που έγραψε καμιά 25ριά συμμετοχές στην πιο σιχαμένη ομάδα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Το 2003, το κύπελλο έπρεπε να το πάρουμε εμείς, ήταν ξεκάθαρο, το λέγανε όλοι, για αυτό και το κάναμε και στην Τούμπα. Στον προημιτελικό αποκλείσαμε τον γάβρο με 2 νίκες, μέσα έξω, γιατί μεσολαβούσε παιγνίδι πρωταθλήματος, και η συμφωνία έλεγε να μας δώσει ο γάβρος τα παιγνίδια κυπέλλου, να του δώσουμε εμείς αυτό του πρωταθλήματος.
Στην επόμενη φάση, είναι η ΑΕΚ εκεί, αλλά και πάλι, όλα κανονισμένα, εμείς παρόλο που πηγαίναμε τρένο για προκριματικά Τσου Λου, αποφασίζουμε να κάνουμε στάση, και να αφήσουμε το ΠΑΟΚ - ΑΕΚ της Τούμπας για το πρωτάθλημα, σε αντάλλαγμα τα 2 παιγνίδια κυπέλλου..

Στο δε τελικό, ο συμπολίτης, αυτός ο καλοσυνάτος και φιλικότατος συμπολίτης, δέχεται να παίξει το ρόλο του κομπάρσου, ώστε να σηκώσουμε εμείς το 4ο κύπελλο της ιστορίας μας - 4ο σε 15 τελικούς (οι 13 στην Αθήνα)


Πάνω κάτω τα ίδια συνέβησαν και φέτος, με τη διαφορά ότι φέτος η διαιτησία μας πήγε γαμιόντας, δεν έδωσε ούτε μισό πέναλτι σε κάτι φάσεις που ο Κρέσπο ρεύεται στο αυτί του Κλωναρχίδη, και δεν έδειξε παίζεται στο σπρώξιμο του Χουλτ στον Μάτος.
Αυτό.
Μπέσα.
Αυτό και μόνο έφτασε για να εξισωθεί ο Κύζας με τον Παπουτσέλη και τον Κασναφέρη, όπως και στον τελικό ένα γκολ αμφισβητούμενο, αρκεί για να κάνει τον ΠΑΟΚ το βρωμερότερο σύστημα που γνώρισε ο τόπος.

Στα 91 χρόνια ιστορίας μας, δεν έχουμε πάρει τίποτα με την αξία μας, και ήταν όλα στημένα - μιλημένα - προσυμφωνημένα.

Δυο φαλτσοσφυρίγματα αρκούν για να μας κάνουν παράγκα, και κάθε νίκη μας επί αθηναικής ομάδας, είναι νίκη ντροπή για το ποδόσφαιρο.

Δεν έχει κλείσει ούτε μήνας, από τη δήλωση Αλεξανδρή για τα χρόνια της παράγκας (θα έκλεβα και το παιδί μου για να νικήσω) και κανείς ακόμα δεν έχει καταλάβει τι φάση είναι οι τρεις τους: Ίδιοι, από το ίδιο καζάνι, στα ίδια σκατά


Από κοντά, ένας ολόκληρος μηχανισμός, που απολάμβανε τον ΠΑΟΚ της φάπας, που μας βγάζανε γραφικούς και υπερβολικούς, όταν έπαιρνε ο μακαρίτης ο Βουλινός την ομάδα να φύγει από το ΟΑΚΑ, που στεναχωριόσαντε όταν ο ΠΑΟΚ δεν πήγαινε καλά, γιατί το πρωτάθλημα χρειάζεται έναν ισχυρό ΠΑΟΚ (και όλες τις ομάδες της Θεσσαλονίκης, Λευτέρη Σαρελλάκο)

Αυτοί οι ίδιοι που σε πείσανε πως ενδιαφέρονται για το καλό του ΠΑΟΚ, γιατί τα βλέπουνε πιο ψύχραιμα τα πράγματα, που βγάζανε τον Γκαρσία επικίνδυνο, και το Ζαγοράκη σωτήρα.

Κι εσύ σύντροφε Ανέστη από τη Ραιδεστό, έχεις σηκώσει κούπα μετά από 14 χρόνια, και δεν μπορείς να το πανηγυρίσεις, γιατί προβληματίζεσαι για την εγκυρότητα του τέρματος, γιατί σε κάνανε ούτε το πέναλτι που προηγείται της φάσης να μην βλέπεις,ούτε τη φάση από ένα από χιλιάδες στοπ καρέ που κυκλοφορούν σήμερα ΠΑΝΤΟΥ και δείχνουν τον Ενρίκε να καλύπτεται την ώρα που η μπάλα βρίσκεται οριακά ακόμα πάνω στο παπούτσι του Λέοβατς.

Τίποτα. Εξακολουθείς να μιζεριάζεις, να μπαίνεις στο δικό τους το τρυπάκι, του ευνοημένου ΠΑΟΚ ,του γκάνγκστερ Σαββίδη, και του στημένου τροπαίου.

Γιατί;
Γιατί γαμιέται ο Θρύλος κι ο Πειραιάς, θα ήταν μια λογική απαντήση, αλλά όχι.
Γιατί παραδοσιακά έχεις πρόβλημα να διαχειριστείς τους ελάχιστους σε σχέση με το μέγεθος σου, τίτλους που κατακτάς, και αναρωτιέσαι γιατί να το πάρουμε, ενώ το σύνηθες είναι το αντίθετο.

Κι επειδή ο χαραμοφάης, χαμουτζής ΑΡΔ, σε ξέρει, και σε έχει καταλάβει, σε βομβαρδίζει με θεωρίες συνομωσίας, βρώμικες ιστορίες, και αμφιβολίες, απλά και μόνο για να ξαναμπείς στην εσωστρέφεια σου, και να μην υπάρχει κίνδυνος να χαλάσεις τη μόστρα.

Γιατί το ξέρουν κι οι ίδιοι, πως σε αυτή την καρμική σχέση ομάδας - λαού, αν ο λαός δεν είναι καλά, η ομάδα δεν θα πετάξει ποτέ.

Ο πρωτοφανής (ακόμα και για τα δικά τους δεδομένα) διαγωνισμός λασπολογίας που έχει αρχίσει εδώ και λίγο καιρό (και φυσικά θα κορυφώνεται όσο ο οργανισμός ΠΑΟΚ θα διεκδικεί τρόπαια κάθε χρόνο) έχει αυτόν και, μόνο αυτόν τον σκοπό: Ας μην πέφτουμε άλλο στην παγίδα τους.
Καλά που τα χουμε μεγάλα, και σας χωράνε όλους.

ΥΓ Για το αγωνιστικό δεν έχει πολλά να πεις- Η σιχαμένη ξαδέρφη, θαρρείς κι είχε πληροφορίες πως στα πέναλτι θα μας έπαιρνε αέρα, και κάνει καθυστερήσεις από το 5ο λεπτό.
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι κι εμείς σπείραμε, αλλά ΟΚ τελικός ήταν, ο πρώτος της Αέρινης Φράντζας, και ο πρώτος από μια σειρά που έρχεται, για μια παρέα που παίζει μαζί λίγους μόνο μήνες.
Σημασία είχε μόνο η νίκη, οπότε όλα καλά.
Στους επόμενους, θα παίξουμε και μπαλάρα.
ΥΓ2 Κουράγιο στην οικογένεια του Νάσου. Τίποτε άλλο.
ΥΓ3 100 κιλά αρχίδια η ομάδα βόλλευ, μεγάλο respect στο τμήμα που θα μας κάνει να μάθουμε τι είναι η κόντρα μπάλα.

ΥΓ4 ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ, ΠΑΟΚ ΚΥΠΕΛΛΟ, ΚΥΠΕΛΛΟΟΟ, ΚΥΠΕΛΛΟΟΟΟΟ-ΟΟ