Πως το λέει εκείνο ο λαός , ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου; Στην περίπτωση του ελληνικού ποδοσφαίρου (και όχι μόνο αν το δεις πιο σφαιρικά) ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος του καρδιακός, τελικά. Κολλητός του και συνέταιρος του. Και σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ,ο φίλαθλος ή οπαδός των "εχθρών" νιώθει την ανάγκη να έρθει πιο κοντά με τον αντίζηλο της πόλης του όταν πάει να χάσει αυτά που μέχρι σήμερα τα θεωρούσε δεδομένα. Μπορεί να λέμε ότι στην πόλη του ΠΑΟΚ μας διακατέχει μια επαρχιακή αφέλεια ή χωριατιά σε πολλά επίπεδα, όμως στο μαγικό κόσμο των αθηναϊκών συνεταιρισμών τους διακατέχει η βλαχιά των πρωτευουσιάνων.

Αυτόν το μήνα, είδαμε στα τσότσιαλ μίντια και όχι μόνο , την χαρά του βλαχοπρωτευουσιάνου οπαδού. Χαίρεται με την χάρα του δίπλα που λέει ότι μισεί. Όχι απλά χαίρεται , την επιζητά. Ξεσπαθώνει με την επιτυχία του άλλου. Σκίζει τα ρούχα του με την αδικία στον γείτονα. Αν τους αφήνες μόνους τους, θα γυρνούσαν πάλι στην εποχή που ο ένας θα έφτυνε μέσα στον καφέ του άλλου. Έτσι, ανάλογα με την ηλικία ακολουθούν και το μέσο που μπορούν να εκφράσουν αυτά τα συναισθήματα.

Ο νιούμπι στα ελληνικά αθλητικά sites.



Εκφράστηκε μέσω τον σκόντα.gr , του γκαζόζα.gr και του σπορτ2,4.gr γιατί τον έπνιγε το δίκιο του.
Εφαλτήριο του τα άρθρα γνωστών κλαψιάριδων δημοσιοκάφρων αθηνέζικων ομάδων , αυτή που ξεκίνησαν το παραμύθι περί χαλιφάτου. Πες τα ρε από τέτοιε μου, πόσο καλά τα γράφεις, πόσο αμερόληπτος είσαι κλπ. Συγχαρητήρια ο ένας στον άλλον, πόσο μεγάλες ομάδες είμαστε , αυτά που λένε οι ΠΑΟΚτζήδες (ούστ ρε που θα βάλεις "τζ") για παλιές παράγκες δεν τις ξέρουμε ήμασταν μικροί.

χρησιμοποιούν nicknames όπως: redordead7-redtilldeath7, green-witch13, βασίλισσαΝτενέριςδρακομάνατηςπροσφυγιάς21

Οι ραδιοφωνικοί του ΚλάψαΕφΕμ



Μεγαλύτεροι σε ηλικία , ίσως σαράντα και άνω οι περισσότεροι, με το γνωστό ύφος εμείς στην Αθήνα φέραμε το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα όπως το ραπ οι ΖΝ. Με την γνωστή κλάψα μιλάνε για τα περασμένα μεγαλεία τότε που δεν υπήρχε χαλιφάτο (του ISIS). Τα βλέπουν όλα μονόχρωμα , είτε πράσινα είτε κόκκινα είτε κίτρινα. Αν η ομάδα τους ευνοηθεί μας αποκαλούν μακεδονομάχους για να μας πικάρουν(;) , ότι δεν θα γίνουνε μεγάλη ομάδα γιατί έτσι , ότι είμαστε λάρισα συν ένα , μας κολλάνε την χολέρα και κάνουν τσίκλι , έχουν και θείο αστυνομικό και μας βάζουν φυλακή άμα θέλουν.

βγαίνουν και σχολιάζουν με ονόματα όπως : Στάθης legendary από Νίκαια, Ουρανία βαμμένη πράσινη από Σεπόλια, Κώστας από Μενίδι.

Το πάνελ του Σκάει (σε ένα μπαρ;).

 Γνωστά(;) ονόματα δημοσιογράφων των ΙΕΚ Τάπερμαν, παλιοί παράγοντες του Αιγάλεω, καθηγητής πανεπιστημιού διαιτητών (αυτοί τρελαίνουν και Μητροπολίτη), βουλευτές πράσινης αποχρώσεως, πανελίστες παντός είδους, κοριοί παντός είδους.



Ρολάρει στα σχόλια ο πρόεδρος που είπε πρόσφατα: "Αν δείτε στην παντοκρατία που λένε του Παναθηναϊκού επί Βαρδινογιάννη έχει 4 πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός, ένα η ΑΕΛ, ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ, ο Παναθηναϊκός δεν απείλησε διαιτητές, δεν έκαψε αυτοκίνητα συγγενών διαιτητών."

Μάλιστα.Γελάω απλά. Δεν σχολιάζω το παραπάνω , αφήνω αυτό εδώ.



Υ.Γ. Τα παραπάνω πρόσωπα στο παρελθόν τα συνόδευαν αναγουλιάρικες φράσεις όπως: εμείς θέλουμε τον ΠΑΟΚ δυνατό.
Πρωτάθλημα χωρίς δυνατή Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει.
Να κάτσουνε να φτιάξουν ομάδα εκεί πάνω και ας αφήσουν την γκρίνια.
Μακάρι να δυναμώσει ο δικέφαλος γιατί είναι γωνία μαγαζί (με φιλικό χτύπημα στην πλάτη).