Αντί κατευόδιου 

Σιχαίνομαι τον κανιβαλισμό της κοινής γνώμης και δεν μου πάει η καρδία να κρίνω κάποιον όταν είναι στα χειρότερα του. Προσπαθώ να κρατάω μια ψύχραιμη στάση, αρκεί να είμαι ψύχραιμος. Και με τον Κλάους την τελευταία χρονιά δεν ήμουν.

Σε λίγες ώρες θα αποτελεί παρελθόν από την ομάδα μας, με έναν ταπεινωτικό τρόπο και για τον ίδιο αλλά και για τον σύλλογο. Ένας παίχτης με τα καλά του και με τα άσχημα του. Ένας παίχτης που 106 φορές μας έκανε να σφίξουμε τις γροθιές μας και να ουρλιάξουμε γκολ και άλλες τόσες μας έκανε να βρίσουμε Χριστούς, Παναγίες και ένα καράβι Αγίους (Sorry Σοφολογιότατε, το κάναμε συχνά). Και αυτές οι αντιθέσεις είναι ο Κλάους Αθανασιάδης. Ένας παίχτης με τρομερό ταλέντο στην τοποθέτηση εντός περιοχής και στο τελείωμα (fox in the box που λένε και στο χωριό μου) που τράβηξε μεγάλο κουπί τα πρώτα χρόνια της παρουσίας του στον ΠΑΟΚ και ένας παίχτης που τον κατέστρεψε ο κλαρινογαμπρισμός. Ένας παίχτης που αναδείχθηκε μέσα από τον σύλλογο και τον  βοήθησε να κρατηθεί όρθιος μετά την φούσκα της revolution αλλά τον τσάκισε το βάρος του περιβραχιόνιου επί Σαββίδη. Έναν παίχτη που όσο και αν έβαλε τα χέρια του και έβγαλε τα μάτια του μόνος του, άλλο τόσο βοηθήσαμε και εμείς.

Ίσως η πιο διδακτική ιστορία

Όταν έρθει η στιγμή και ο Κλαους σταματήσει την μπάλα, η ιστορία της παρουσίας του στον ΠΑΟΚ θα πρέπει να αποτελεί μάθημα στις ακαδημίες του συλλόγου. Σε πρώτη φάση να εξηγείς στα παιδιά που ονειρεύονται να φορέσουν τον δικέφαλο, πως αν αγαπάς την ομάδα δουλεύεις και παλεύεις θα μπορέσεις να γίνεις ο ήρωας της Τούμπας  και να τους λές γίνε αυτός:




Και σε δεύτερη φάση να εξηγείς, πως η προσπάθεια πρέπει να είναι συνεχής, οι κίνδυνοι και οι πειρασμοί είναι πολλοί και αν δεν είσαι σωστός επαγγελματίας θα καταλήξεις από ήρωας, εχθρός.
Να τους λες μην γίνεις αυτός:



Καλή συνέχεια και καλά μυαλά. Και αν ξαναβρείς τον εαυτό σου, μακρυά από Μαρκιζ, ξενύχτια και βλαχονοοτροπίες εδώ είμαστε