Εκεί που μαλώναμε αν έχει λογική ο Ματος να μένει δεξί στόπερ όταν προωθείται η ομάδα, και αν η μεταγραφή Εσιτι έχει έστω μια χρησιμότητα, εκεί που τέλος πάντων γκαϊλές μας ήταν το ποδόσφαιρο, και μόνο αυτό, και πως θα ξαναπάρουμε το πρωτάθλημα, ει δυνατόν ξανά αήττητοι, σκάει ένα θέμα πολυιδιοκτησιας από ένα από τα (πολλά) μέσα επιρροής του σκιώδη πρωθυπουργού της Μπανανίας που μας φιλοξενεί.

Στην αρχή γελάσαμε, κάποιοι δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία, κάποιοι ψιλοαγχώθηκαν, το θέμα όμως είναι ότι κανέναν, μα κανέναν δεν άγγιξε ιδιαίτερα: θες ότι εμείς δεν κάνουμε τέτοια, θες ότι ακόμα κι αν κάνουμε, δεν ήταν δυνατόν να το κάναμε τόσο βλακωδώς, θες ότι στη Μπανανία τους ισχυρούς δεν τους ακουμπάει κανείς (κι εμείς αισθανόμασταν ισχυροί), το ζήτημα για καιρό θάφτηκε στη δική μας την καθημερινότητα, και ποτέ, κανείς δεν του έδωσε τη σημασία που του αναλογούσε.

Για κάθε δράση βέβαια, υπάρχει και μια αντίδραση, και η αλήθεια είναι ότι όσο επιπόλαιη ήταν η δική μας προσέγγιση πάνω στο ζήτημα, άλλο τόσο σοβαρά και μεθοδικά, το παρακράτος έκανε αυτό που κάνει εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια, και μας τύλιγε σε μια κόλλα χαρτί.
Οι μέρες περνούσαν, το θέμα μας πλέον ήταν αν αποδίδει στα εξτρέμ ο Βιερίνια, οι επιτροπές που θα έβγαζαν πόρισμα για το αν υπάρχει ή όχι πολυιδιοκτησια, άλλαζαν μέσα σε μια νύχτα, και διαμορφώνονταν σύμφωνα με τις  επιταγές και τις επιθυμίες του Εσκομπάρ του Νοτιοανατολικου Ιράν των Βαλκανίων, εμείς όμως εξακολουθούσαμε να μη χαμπαριάζουμε τίποτα: τη διοίκηση πλέον την τρέχει ένα παιδάκι αμφιβόλου νοητικής αντίληψης, και την επικοινωνιακή μας πολιτική, τη χαράζει ένας ημιτρελος με δίπλωμα, ο οποίος στον ελεύθερο του χρόνο, σκαρώνει δίστιχα για ερπετά και βαζελάκια.

Όσοι νιώθουν, βλέπουν το φλόκο να έρχεται, αλλά δε μιλάνε- δε μπορείς πια και να μιλήσεις, θα χαρακτηριστεις αντικαθεστωτικος, και αν δε σε στείλουν στα Γκούλαγκ, τότε η λάντζα του Μακεδονία Παλάς σε περιμένει, και δεν ξέρουμε τι είναι χειρότερο.

Στην περίοδο που η διαφορά μας με το γάβρο είναι στο βαθμό, φέρνει Χ περνάμε πρώτοι, φέρνουμε εμείς, περνάει αυτός, η στημένη επιτροπή, ανακοινώνει το πόρισμα της με τη σέντρα δικού μας αγώνα.
Δεν ξέρουμε πως τα πάτε με τα σημάδια, και τους συμβολισμούς, αλλά απ'όλα όσα έγιναν, το συγκεκριμένο ήταν η επιτομή του "Σας γλενταμε".
Γιατί αυτό μας έκαναν, αυτό μας κάνουν, κι αυτό θα συνεχίσουν (όπως φαίνεται) να μας κάνουν, εσαεί:
Να γλεντανε ανύπαρκτες διοικήσεις, φυτευτούς προέδρους, λαμόγια, τρυπιους και ανίκανους παράγοντες.

Οι μέρες πέρασαν, προσφυγαμε όπου υπήρχε να προσφύγουμε, φάγαμε τα μούτρα μας από όπου μπορούσαμε να τα φάμε, και πριν από λίγες ώρες, το εφετείο της "δικής μας" ΕΠΟ, επικύρωσε πανηγυρικά το πόρισμα της ΕΕΑ, αφήνοντας σε κερατά, δαρμενο, με τη γίδα στην πλάτη, και με το πουλί στο χέρι.

Ακολούθησαν αναρθρες κραυγές από τον ημιτρελο του γραφείου τύπου και ατάκες του φακόλοτζι, από το ζαβό, αλλά αυτό δεν είναι τίποτα περισσότερο απ'το ρεζουμε μιας σχέσης καταδικασμένης σε αποτυχία: Η οικογένεια Σαββίδη δεν ένιωσε, κι ούτε πρόκειται να νιώσει ποτέ, η προσέγγιση της πάνω σε θέματα ζωτικής σημασίας, ήταν πάντα (τουλάχιστον) ξένη με τη μενταλιτε μας, όσα τσιτάτα κι όσα βίντεο από την 4 κι ανεβάσει, ο Γιωργάκης δε θα γίνει ποτέ ένας από μας.

Ας μην είμαστε εντελώς άδικοι, έγιναν κατά καιρούς διάφορες προσπάθειες από όλες τις πλευρές, η οικογένεια να νιώσει οικεία στον οργανισμό, αλλά φευ.



Και τώρα απαντάω σε ερωτήσεις που δεν με έκανε κανείς:

Είναι αυτοί οι υπαίτιοι του εφιάλτη που ζούμε αυτές τις μέρες? Έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης, από τον τρόπο που προσεγγίζουν τα θέματα μας, μέχρι την επιλογή συνεργατών και υπαλλήλων, η απόσταση που τους χωρίζει από το επιθυμητό είναι σχεδόν χαωτικη.

Ναι αλλά δεν μας φέρανε κι ενα πρωτάθλημα? Με τους χειρισμούς τους δεν αποκλείεται να το χάσουμε κι αυτό, όπως επίσης, θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν σε κάποιες περιπτώσεις λειτουργούσαν διαφορετικά: από τη μπούκα, μέχρι το διαζύγιο με τον Λουτσεσκου, υπάρχουν σκιές σχεδόν σε κάθε τι θετικό που κάνουν, υπάρχουν αμέτρητες περιπτώσεις που αν δεν είσαι μουτζαχεντίν, δε μπορείς να κατεβάσεις και τα βρακιά σου για την οικογένεια, γιατί το ισοζύγιο αμφιβάλλουμε αν δείχνει θετικό πρόσημο.

Δηλαδή μας γαμαει όλη η Ελλάδα, κι εσύ τα ρίχνεις στη διοίκηση? Αν είχα πρόεδρο τον κακομοίρη το Γούμενο ή τον συχωρεμενο τον Βουλινό, δε θα το έκανα.
Αλλά αυτός υποτίθεται ότι είναι ο player, ο έτσι, ο γιός του γαμάω. Και σε τουλάχιστον 3 περιπτώσεις, έχει βάλει αυτογκόλ.

Δηλαδή να κυνηγηθούν?
Όλοι θα κυνηγηθούν κάποτε καλά μας παιδιά. Είναι στη φύση μας, στο DNA μας, είναι μια συνήθεια ριζωμένη καλά μέσα μας, από τη μέρα που διαλέξαμε ομάδα. Δεν πα να έχεις κάνει χίλια καλά. Αν έστω για μία φορά δείξεις ασέβεια στα 4, ιερά μας γράμματα,  και σε αυτά που πρεσβεύουν, θα κυνηγηθεις μέχρι να πατήσεις μαύρο χιόνι.

Γιατί έχεις λαό, παλικαρο λεβέντη..