Έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι τις μεγάλες ομάδες, τις κάνουν οι μεγάλοι προπονητές, αφηνει πίσω του τη φημολογία που κράτησε για 2-3 μέρες ότι θα αφήσει τον Γου τον Χου να σχεδιάσει τον ΠΑΟΚ της επόμενης ημέρας και ρίχνει όλο το βάρος στην ανεύρεση του εκλεκτού.

Αρχές Ιουνίου, μια έντονη παραβατική κινητικότητα γίνεται αντιληπτή από τα έμπειρα μάτια και αυτιά μας, και στις εποχές του γρήγορου ίντερνετ, τα νέα κυκλοφορούν faster than the speed of Κουτσιανικούλη.

Στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται ο νέος τεχνικός του ΠΑΟΚ, ο οποίος έχει συμφωνήσει σχεδόν σε όλα με τον ηγέτη των πιστών, και απομένουν τα τυπικά.

Το όνομα του κρατείται ωσάν το εφτασφράγιστερ, το που μένει επίσης, τι τρώει, τι πίνει, τι ζώδιο είναι, που ήταν πριν και τα σχετικά.

Μια από τις μέρες της ομηρίας, μαθαίνουμε και το ονοματάκι του μεσιέ, Ντομίνγκος Πασιέντζα ιτ ιζ, και μετά από όλο αυτό το σενάριο αντικατασκοπικού b movie των 80's που στήθηκε, δεν είναι να πεις ότι βγήκαμε και στους δρόμοι να το πανηγυρίσουμε.

Το CV του αναφέρει μια Μπράγκα, η οποία δεν έσπειρε κι όλας επί των ημερών του, μια Σπόρτινγκ Λισαβόνας για λίγες αγωνιστικές, και ένας υποβιβασμός με τη Λα Κορούνια, ευχαριστούμε για τις χάντρες και τα καθρεφτακια δηλαδή, αλλά δεν είμαστε και τόσο ιθαγενείς όσο θυμάστε.

Το ντιλ χαλάει, το Ελληνικό παρεάκι, ήτοι Ζήσης Μίζας και Σβούρας (στο οποίο έχει προστεθεί κι ο Γου ο Χου πλέον) ψάχνει τον επόμενο, το Σοβιετικό μπλοκ, ήτοι Γκοντζαρεβα και Γκερμάν Δε Γλαστρ, αναμένει την πρόταση για να τη στείλει για προέγκριση, και μπορεί να τρώμε έναν μήνα στο έτσι και χωρίς προπονητή, αλλά επειδή ακριβώς καλά μας παιδιά, ένα μήνα μετά τον βρήκαμε, ας συμφωνήσουμε όλοι ότι αυτό το χρονικό διάστημα, αποτελεί και ρεκόρ άμεσης απόφασης για τα δεδομένα του μεγιστάνα των καπνών.

Τη στιγμή δε που μάθαμε και το όνομα, ο λαός έστελνε τα πρωτότοκα παιδιά του για σφάξιμο, μπροστά στο ιερό σκαρπινι.

Χουμπ Στέφενς λεϊντιζ και τσεντλεμαν, ναι, ο Χουμπ ο Στέφενς ο γνωστός, ο καλύτερος προπονητής στην ιστορία της Σάλκε, το μεγαλύτερο όνομα που ήρθε ποτέ στην Ελλάδα να προπονήσει ομάδα, δε φλαϊινγκ Ντατς, ο Στεφένσαρος είναι ο προπονητής που θα μας οδηγήσει στη νέα εποχή που ανατέλλει τόσο αισιόδοξα και τόσο ρομαντικά.

Ας ευλογήσουμε τώρα και λίγο τα γένια μας, το μιμ αυτό είναι μετά το πρώτο φιλικό .

Με την υποσημείωση, "κρατήστε το, θα σας χρειαστεί"

Το γκλαμουρους, είναι η νέα τάση που τρεντάρει, και αφού αλλάξαμε λόγκο, αντικαθιστώντας τον δικέφαλο του Βυζαντίου, με έναν δικέφαλο του Βυζαντίου πάλι, αλλά ελαφρώς πιο χαμηλοκώλη, αφού φύγαμε από την πλέμπα της Umbro και φορέσαμε τα Ναϊκιζ για πρώτη φορά σε οποιοδήποτε τμήμα, έρχεται και η ώρα της (μαντεψτε) μαραθώνιας παρουσίασης του Χουμπ, από τον ηγέτη των πιστών.

Ο οποίος ηγέτης, και καλό είναι να αναφερθεί κι αυτό, έχει αρχίσει και αποκτάει εμβληματικά μπραντς το ένα μετά το άλλο, χωρίς να υπονοούμε ότι χωρίς τον ΠΑΟΚ μπροστά, αυτό θα γινόταν εξίσου εύκολα, και σε ένα από αυτά, το Μακεδονία Παλλάς, ορίζει τη συνέντευξη - παρουσίαση - το λες και ημερίδα, με κωδικό όνομα "Φιλήστε γυναίκα και παιδιά, δεν ξέρετε πότε θα τους ξαναδείτε".

Σε ένα παραλήρημα άνευ προηγουμένου, μας λέει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι ο Στέφενς ήρθε για να πάρει το πρωτάθλημα, όχι σε 2 ή 3 χρόνια, αλλά τώρα ρε γαβ γαβ, μας λέει ότι οι κάτω θα χάσουν τον ύπνο τους (Μπλαγκαραζούμιο before it was cool) ότι θα στήσει τροπαιοθήκη στο Μακ Παλ να βάζει τα τρόπαια (οκ, όχι και πολύ έξω) ότι τον ψήνει να φέρει Ροναλντίνιο, Ντρογκμπά ή Μπερμπατοφ (1/3 πάντως, όχι κι άσχημα, καλύτερα από βολές του Ρενφρο) ότι θα μας βάλει στις 20 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης (για να γίνει αυτό, μπες και σε κάναν όμιλο πρώτα) και άλλα, όχι απλά πολλά, αλλά εξουθενωτικά πάρα πολλά.

Φήμες λένε ότι οι μεταφραστές δούλεψαν με βάρδιες εκείνη τη μέρα (-ες), άλλοι πάλι λένε ότι είδαν την Παναγία την ώρα που τελείωσε το event, και φυσικά, μια γυναίκα στην Καλαμαριά ιάθηκε.

Ο Χουμπ, που λογικά σε κάποια φάση θα τον ψιλοπήρε, συμπλήρωσε τα λεγόμενα του νέου του αφεντικού με ένα απλό "I'll have what he has".

Τα Ελληνοσοβιετικά μπλοκ σηκώνουν μανίκια και πιάνουν δουλειά, θα φάμε με χρυσά μαχαιροπίρουνα αυτό το καλοκαίρι, και έτσι γίνεται: Μιγκελ Βίτορ, Λούκας, Στοχ, Νέτσιντ μας φέρνουν οι ξένοι, Σκονδρα, Τζιόλη, Σπυρόπουλο, Τζαβέλλα και Νίνη οι Έλληνες, επιστροφή Πάμπλο Γκαρσία μας φέρνει ο λαός με το έτσι θέλω, ένα ωραιότατο κράμα γατιού, μόνιμα τραυματία και κλικαδόρου, πραγματικά, καλά που είχαμε ανθρώπους που έπαιξαν ποδόσφαιρο μέσα στη διοίκηση, και ήξεραν να αποφεύγουν τις κακοτοπιές.

Στα προκριματικά του Τσου Λου, η ομάδα αποκλείεται σχετικά εύκολα από μια από τις Μέταλουργκ της πολύπαθης φασιστομάνας Ουκρανίας, αλλά guess what? Οι Μεταλούργκιοι αποδεικνύονται μερακλήδες στο κουμάρι, και στα όχι και πολύ παρελθόντα χρόνια καθόσαντο και στήνανε μέχρι και οβερ 1,5 μπούκα σκύλου στο γήπεδο της Ζαπορίζιε ξερωγω .

Ο ΠΑΟΚ αποκλείεται από τον τρίτο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, και συνεχίζει στα πλέι οφ.

Του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η κλήρωση μας φέρνει Σάλκε, παιχνίδι της μοιρας λένε οι εραστές του κλισέ, εμείς ξέρουμε ότι αν πήγαινε ποτέ ο Σοφολογιώτατος στη Βαντούζ από το Λιχτενστάιν πχ, και κληρωνόμασταν μαζί του, εκτός του ότι θα μας απέκλειε, παίζει να μας έβαζε και γκολ.

Αυτό είναι παιχνίδι της μοιρας κύριοι.

*Αποκλεισμός ✓

*Ηρωικός αποκλεισμός ✓✓

*Ηρωικός αποκλεισμός στην Τούμπα, μετά από θετικό αποτέλεσμα στο πρώτο παιχνίδι ✓✓✓

Αυτή τη φορά μας έφταιγε και λίγο το κοράκι

 είχαμε και τα κλασικά "ε είναι σε άλλο επίπεδο αυτοί, που να τους κοντραρεις" και τα ακόμα πιο κλασικά με μανούρες σε κεκλεισμένων, και έτσι παοκτσηδικα θα κυλήσει και σχεδόν όλο το πρώτο μισό του πρωταθλήματος, με μόνη φωτεινή (ή και όχι και τόσο) εξαίρεση, την απερίγραπτη κοτσάνα του Κάτσε στην πρώτη διακοπή για εθνικές.

Κοτσάνα η οποία φέρει την άμεση κινητοποίηση της ΠΑΕ, το γαϊτανάκι ανακοινώσεων μεταξύ της ιστορικής 4 και του γραφείου τύπου της εγκληματικής οργάνωσης, και τελικά το σπάσιμο των γραφείων αυτής, ωραίες στιγμές, όμορφες στιγμές, στιγμές που μόνο το παοκτσηδικο universe μπορεί να προσφέρει στο φιλοθέαμον κοινό.

Με την καρατόμηση Κάτσε, μένει ο Τζιόλης στο κέντρο να τρεΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ...

Συγγνώμη.

Μένει είπαμε ο Τζιόλης στο κέντρο να τρεχεΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ..

Συγγνώμη και πάλι.

Με την καρατόμηση Κάτσε λοιπόν, μένει μόνος του ο Τζιόλης στο κέντρο, και αυτό στοιχίζει λίγο στην ταχύτητα, αλλά λίγο έτσι, λίγο αλλιώς η ομάδα πηγαίνει χεράκι χεράκι με τον Γάβρο, μέχρι τη δέκατη αγωνιστική και το ντέρμπι κορυφής στο Καραϊσκάκη.

Εκεί, σαν να το αφήνουμε λίγο το χεράκι μας, το πρώτο ημίχρονο είναι μια σπάνια τρικυμία, ο Χακομπο ορμάει να δαγκώσει τον Κατσικά, γενικά είναι μια βραδιά που δεν κερδίζεις και τίποτα να τη θυμάσαι, εμείς πχ που την έχουμε  διαγράψει τελείως από τη μνήμη μας, μια χαρά χαρούμενοι είμαστε.

Το αγωνιστικό ξαναγίνεται αποστακτήριο του Κεντάκι, οι μέρες πάνε κι έρχονται χωρίς νόημα κι ουσία, και το Γενάρη ο Ηγέτης των Πιστών κάνει το θαύμα του ξανά: φέρνει καρδιακό ποδοσφαιριστή που ο γιατρός τον έχει ξεκαθαρίσει ότι καλό είναι να αποφεύγει τις έντονες συγκινήσεις (στην εντελώς κατάλληλη ομάδα ήρθες φίλε), φέρνει ημίτρελο Αργεντίνο στόπερ, δανεικό από Ρωσία,  και πετυχαινει το απόλυτα ακατόρθωτο, φέρνει δανεικό για 6 μήνες ποδοσφαιριστή, του οποίου το συμβόλαιο λήγει σε 6 μήνες.

Και εδώ γεννάται η εύλογη απορία, αν την ώρα που βάζει την υπογραφή του σε όλα αυτά, υπάρχει κάποιος να τον εξηγήσει τα καθέκαστα, ή καμιά μέρα θα μας φορτώσουν οι μάνατζερ νεκρό ποδοσφαιριστή ξερωγω, και ο Πατερουλης θα τον καλεί στο Σκαϊπ.

Στα headquarters της ελληνικής κλίκας, κυκλοφορεί μια έντονη δυσαρέσκεια για τον Στέφενς και τις προπονήσεις του, δυσαρέσκεια η οποία εκδηλώνεται σε ένα ωραιότατο "να, δες κι εγώ" με τον Τέλη στην Κρήτη, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση του.

Ο Ηγέτης των Πιστών, δεν το σκέφτεται πολύ, επαναφέρει τον Γου τον Χου στο αγαπημένο του (για την εποχή) πόστο και στέλνει την ομάδα στον αυτόματο, με μόνο ξεκάθαρο στόχο την κατάκτηση του Κυπέλλου.

Στον επαναληπτικό με τον Γάβρο στην Τούμπα, γίνεται ένα ωραιότατο πατιρντί με κάτι ψαροκασέλες, πατιρντί το οποίο στοιχίζει μιάμιση ώρα καθυστέρηση στην έναρξη του ματς, και μείον 15 βαθμούς στο Τζόνι Κας που τρέχει ο φίλος του ο Αλαφούζος.

Επίσης ζούμε και μια στιγμή μαγείας με Τσατσουράνη και Μανιάτη, στιγμή η οποία θα μπορούσε να κρατήσει τον Τσάτσο για πάντα στην ομάδα, απλά και μόνο αν δεν ήταν ένα κακομαθημένο αντιπαθητικό τυπακι, που θεωρούσε τον εαυτό του μεγαλύτερο από την ομάδα, ώστε αυτή τη μανούρα να την κάνει όχι γιατί ΠΑΟΚ ρε, αλλά για το υπερεγώ του.

Στον τελικό, κυριαρχούν ξανά εικόνες ντροπής, από αυτές που δε μας φτάνανε που τις δημιουργούμε μόνοι μας, αλλά θαρρείς και τον είπε κανένας τον Πατερουλη, "έλα να κεράσουμε καλτίλα τον ψεύτη τον ντουνιά".

Αγάπες και λουλούδια με τον Αλαφούζο, και φωτογραφίες με τη φόρμα της ομάδας και σκαρπινι, σούκα μπλιετ, καλά διάβασες, με φόρμα και σκαρπινι.

Καθαρά αγωνιστικά, και οι τυφλοί είδαν εκείνη τη μέρα, το καλό ΠΑΟΚτσακι, ο Τεθλιμμένος Λυράρης της Πολίχνης, γίνεται επιτέλους για το σύνολο του περιούσιου λαού πουστης κοντός, έστω και για τους λάθους λόγους.

Έρχεται καλοκαίρι μεγάλων αποφάσεων και εξελίξεων.

Αλλά αυτά από αύριο.