Τώρα που τελείωσε ο ορυμαγδός, κατέβασαν σπαθιά και σάρισες, ξε-αρματωθήκαν τα φισεκλίκια, ας πούμε κάποιες αλήθειες.



Το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων ή ΠΓΔΜ ή όπως θέλετε να το πούμε στην τελική, δεν είναι τόσο απλό. Είναι σύνθετο, όσο σύνθετη είναι η κατάσταση στην Βαλκανική χερσόνησο για πάνω από εκατό χρόνια. Η ονομασία του γειτονικού κράτους, με ότι αυτή θα σημαίνει για τον ευρύτερο χώρο,  δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, από ιστορικής πλευράς. Αφορά και την γειτονική Βουλγαρία στο θέμα εθνικότητας και γλώσσας, αφορά την Σερβία στο θέμα της αυτοκέφαλης εκκλησίας της Οχρίδας, αφορά την πολύ ισχυρή μειοψηφία των αλβανοφώνων εντός της ΠΓΔΜ. Είναι ένα πολυσύνθετο μωσαϊκό, όσο πολυσύνθετη ήταν και είναι η περιοχή της Βαλκανικής πριν και μετά τους πολέμους.

Για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα όσο αναφορά την χρήση του ονόματος της Μακεδονίας. Το επίσημο ελληνικό κράτος από το 1945 μέχρι και σήμερα αναγνωρίζει de facto την χρήση του όρου, είτε οι γείτονες ήταν ομόσπονδο κράτος ή με ενιαία κρατική δομή. Το να αποκαλούν ορισμένοι, όλους όσους ήταν στις κυβερνητικές θέσεις, προδότες και οσφυοκάμπτες είναι το λιγότερο ιλαρό. Αυτομάτως όσοι ψήφισαν όλους αυτούς επί δεκαετίες, θα πρέπει να μπουν και αυτοί στο κάδρο της προδοσίας, αφού ήξεραν τις επίσημες κυβερνητικές θέσεις σε σχέση με την ονομασία των γειτόνων. Με την λογική στραβός είναι ο γιαλός, η Ελλάδα αυτή την στιγμή θα πρέπει να απαριθμεί τουλάχιστον 7,5 εκατομμύρια προδότες. Αστείο και τραγελαφικό.


Αν μπούμε στη λογική ότι το θέμα της ονομασίας είναι το σημαντικότερο θέμα που απασχολεί την ελληνική κοινωνία, τότε θα περιμέναμε να δούμε σοβαρές τοποθετήσεις για αυτό το δύσκολο ιστορικό ζήτημα. Αντ΄αυτού είδαμε για ακόμα μία φορά ένα αισχρό εθνικιστικό κιτς. Είδαμε να γεμίζει η Θεσσαλονίκη από παπάδες και παλαιοημερολογίτικα ράσα, τζεντάι μοναχές με εσάνς θυμιατό και ιδρωτίλα. Σημαίες κίτρινες, κόκκινες και μαύρες της Ορθόδοξης εκκλησίας λες και ήταν συλλαλητήριο για τις ταυτότητες. Σημαίες γειτονικών κρατών που κάηκαν άνευ λόγου. Αντισημιτικά πανό και εθνικιστικά συνθήματα προερχόμενα από συγκεκριμένους πολιτικούς κύκλους. Πολίτες που έβαλαν στολές μακεδονομάχων και στολές αρχαίων μακεδόνων, θυμίζοντας το ίδιο αντιαισθητικό κιτς σε project των Σκοπίων. Πολιτικοί που κατέβηκαν να μαζέψουν ψηφαλάκια και να βγουν σέλφι. Η γνωστή συμμορία με τα νεοναζί γκρουπόσκυλα που ανέβηκαν  στην Θεσσαλονίκη με σκοπό να κάνουν αυτό για το οποίο πληρώνονται. Παρουσία είχαν γνωστά media και ραδιοφωνικοί σταθμοί της πόλης , που δείχνουν την δήθεν ευαισθησία τους για την ονομασία, αλλά διαφημίζουν γνωστά καζίνο της γείτονος χώρας διότι τα λεφτά είναι πάνω απ την πατρίδα κακά τα ψέματα. Και φυσικά ο λαός. Αρκετός λαός. Απλός, καθημερινός και αιώνια κουραστικός χειροκροτητής των πάντων. Όσοι ανέβηκαν στο βάθρο να μιλήσουν πήραν ζεστό χειροκρότημα, ασχέτως αν δεν έλεγαν απολύτως τίποτα σχετικό με το ιστορικό θέμα της Μακεδονίας. Βαλκανική υποκουλτούρα.





 Οι διοργανωτές εντέχνως θα πουν ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Όμως στην προκειμένη περίπτωση τα μέσα ήταν ο σκοπός. Και ο σκοπός δεν ήταν άλλος απ το να βγει ξανά στο προσκήνιο μια ιδεολογική/πολιτική εθνικιστική χωριατίλα. Κερδισμένοι ήταν συγκεκριμένοι πολιτικοί που από χθες μετράνε ψήφους. Μεγάλος κερδισμένος ο όχι και τόσο αγαπητός, στρατηγός Φράγκος που πλέον φλερτάρει ανοιχτά με την επικείμενη πολιτική καριέρα . Ήταν ένα πολιτικό καπέλωμα όσο και αν αυτό δεν σας αρέσει. Ξέρω πολλοί πήγατε με γνώμονα το θυμικό, παρόλα αυτά δε μπορεί να μην αντιληφθήκατε ότι δεν ειπώθηκε απολύτως τίποτα για το πως θα δοθεί η λύση σε ένα ιστορικό ζήτημα, το οποίο δεν αφορά μόνο την Ελλάδα.

Τα Βαλκάνια ως η τελευταία τρύπα του ζουρνά στην Ευρώπη, επιστρέφει και πάλι σε ρυθμούς εθνικιστικής έξαρσης. Στο Μοναστήρι (Μπίτολα) γράφτηκαν συνθήματα μίσους εναντίον των αλβανοφώνων. Στο Κόσοβο δολοφονείται Σέρβος πολιτικός. Στην Αλβανία εθνικιστικές ομάδες προσπαθούν να αποτρέψουν την εκταφή Ελλήνων στρατιωτών που βρίσκονται εκεί απ τον ΒΠΠ.
Αν όλα αυτά δε μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, τότε μπορούμε να συνεχίσουμε αμέριμνοι να πηγαίνουμε σε προσχηματικές συγκεντρώσεις σα να μη συμβαίνει τίποτα στην γειτονιά μας. Και η γειτονιά βρωμάει μπαρούτι. Μαντέψτε ποιος κρατάει το σπίρτο.