Περάσαμε το νούμερο που δεν ήθελε να ακουμπήσει κανεις και ναι επιστρέφω με paoktales. O ένας και μοναδικός Γκιόργκο Μπρέγκου στις οθόνες σας.

Καλοκαίρι 2007, υπηρεσιακή διοίκηση γιατί έτσι μας αρέσει. Παράσχος έτοιμος να σκίσει τους πάντες και το roster γεμίζει ποιότητα με παικταράδες όπως ο Alan και ο Baiano που έρχονται να δώσουν την πιο ζηλευτή κούπα της εποχής, την κούπα καλοκαιριού. Φυσικά έκλεισαν νωρίς νωρίς, γιατί λειτουργούσαμε σαν τσακάλια, τέτοιοι παίκτες αν αργήσεις τους έχασες.

Μέσα σε αυτό το υπέροχο κλίμα και ενώ έχει τελειώσει η season ,ο Γιώργος Παράσχος αποφασίζει να κάνει ένα χαλαρό φιλικό στη Tούμπα, 1 Ιουνίου. Μαζεύουν λοιπόν από πλατείες, παραλίες, ρετσίνες και σουβλάκια όσους ταλαίπωρους κυκλοφορούσαν στις Σέρρες και κλείνει ένα δυνατό φιλικό με τον Πανσερραϊκό,ή μια μικτή Σερρών, να είμαι δίκαιος, το Πανσερραϊκός το έβαλαν για την φάση.

Ανοιχτές οι θύρες, πανζουρλισμός λοιπόν και πάμε να δούμε τους μάγους μας. E, 1 Ιουνίου ήταν , όλοι διακοπές, γεμίσαμε 1-2-3 "αφού είναι δωρεάν ρε μαλάκα, πάμε εκεί να κάνουμε μαθήματα κερκίδας", και ετοιμαζόμαστε να απολαύσουμε ένα από τα λιγοστά show που είχαμε την τύχη να δούμε με τον αρχιτέκτονα Παράσχο. 

Ο κόσμος έχει συγκεντρωθεί λοιπόν στα επίσημα και κυρίως περιμένει να δει τον Baiano και τον Alan. Που ναι μεν μέχρι τώρα δε μάγεψαν αλλα ο θείος Μίμης έγραψε για latin διαμάντια. Απέναντι σε αντιπάλους ξεκάθαρα πρησμένους από το φαγητό ο Baiano κάνει τα μαγικά του, ο Alan κάθεται ακίνητος και ο Λάμπρος Bαγγελής δείχνει ότι θα είναι η χρονιά του, φτάνουμε στο ημίχρονο.

Φυσικά εντυπωσιασμένοι, κερδίζουμε 1-0 αντί για 0-0. "Κυνικοί, θα το πάρουμε φέτος μάγκες". Εκεί μπαίνει ένας τύπος με μαλλί χαίτη , λίγη μπουκλίτσα, ένας τύπος σαν να είχε βγει από την εθνική Aργεντινής της δεκαετίας του 80. Εντυπωσιασμένοι ρωτάμε το όνομα. "Μπρέγκου,  Γκιόργκο Μπρέγκου, υπό δοκιμήν". Ο Γκιόργκο ήταν ένα συμπαθέστατος Aλβανός αμυντικός χαφ, που είχε φτάσει στα 23 και κάποιος manager τον έφερε στη Tούμπα. Να δοκιμαστεί το παιδί, 23 είναι, ακόμα ταλέντο, άλλωστε και ο Bαγγελής ακόμα ταλέντο είναι.

Η αλήθεια είναι ότι ο Μπρέγκου δεν μαγεύει, μετριότατος είναι, αλλα σκυλιάζει, το ζει , κλωτσάει. Είναι φανερό μέσα σε 20 λεπτά ότι ο συμπαθέστατος Aλβανός δεν θα μείνει στον ΠΑΟΚ αλλά ok, είδαμε κάτι ευχάριστο, έχει αυτή την ωραία φιγούρα, θα έχουμε μια ωραία ιστορία να λέμε, περνάει και η ώρα, "ο Baiano κουράστηκε κιόλας δε κάνει άλλο μαγικά, αδερφέ να σε κάνω μια τράκα.."

Φτάνουμε στο 70 όπου ο κουρασμένος ακίνητος Alan βγαίνει και ναι, αυτή η μικτή Σερρών το εκμεταλλεύεται και στο 71 κάνει το 1-1. Νοήματα από το πάγκο, ιδρώνει ο Oτσαλάν, ένα λεπτό μετά η μικτή νοιώθει την πίεση, παίρνει φορα ένα παλικάρι, κλαδεύει τον οικοδόμο για να γίνει το 2-1 μη ξευτελιστεί ο ΠΑΟΚ ρε παιδιά.

Ο Oτσαλάν ζορίζεται τόσο που στο 80 ξαναβάζει το Alan που έβγαλε στο 70 να κρατήσει το σκορ και τότε αναλαμβάνει δράση ο ήρωας της ιστορίας μας. Ο Μπρέγκου μυρίζει το τσίπουρο στον ιδρώτα των Σερραίων και αντιλαμβάνεται πως ήρθε η ώρα. Συνεχίζει να τρέχει σαν μανιακός τη στιγμή που όλοι περπατούσαν και με 2 γκολ στο 82 και στο 90, το ένα με σουτ-τάκλιν κάνει  το 4-1. Οι πανηγυρισμοί του αξέχαστοι, κουνούσε μαλλί δεξιά, έδειχνε την 3, μετά κουνούσε μαλλί αριστερά και έδειχνε την 2, μετά φιλούσε σήματα, χορηγούς, πινακίδες, τα έδωσε όλα.

Από πίσω μου ήταν ένας κύριος της τότε διοίκησης και λέει αγκομαχώντας "ωχ, τώρα  δηλαδή πρέπει να κάνει συμβόλαιο;". Ο τελευταίος λόγος στον Oτσαλάν λέει ο θείος Μίμης, ο Oτσαλάν με το αετίσιο μάτι ,δίνει το ok για να ανθίσει στα χερια του το 23χρόνο ταλέντο.

H συνέχεια γνωστή ή μάλλον άγνωστη. Ο Γκιόργκο έπαιξε ένα ακόμα φιλικό όπου δε ακούμπησε, και έφυγε δανεικός πριν ακόμα προλάβει και έρθει ο ευρωβουλετής, διώξει τον Oτσαλάν και φέρει τον αρχιτέκτονα. Γιατί καλές οι σαρδέλες, αλλα όλα είχαν ένα όριο, άντεξε να προπονήσει Oρφανό, Baiano, Mουμίν, στον Μπρέγκου μάλλον θα έσπαγε. Mέσα σε ένα χρόνο πήρε διαβατήριο και έγινε Γιώργος και συνέχισε τους δανεισμούς μέχρι να μείνει ελεύθερος και να κάνει μια συμπαθέστατη πορεία κυρίως σε Γ εθνική.

Fun fact, σε όλη του την καριέρα , πέτυχε συνολικά 3 γκολ. Δηλαδή 1 παραπάνω από ότι πέτυχε σε 45 λεπτά απέναντι στην μικτή Σερρών που ήταν ο λόγος να φουσκώσουμε ελπίδα ότι ο Baiano και ο Alan θα είναι η ραχοκοκαλιά της νέας εποχής. Μπορεί και όχι.

Cheers Γκιόργκο, τίμιος, άξιζες μια ιστορία στο paoktales και ας μην έπαιξες ποτε.