Είναι πονεμένη ιστορία το κεντρικός αμυντικός, τα έχουμε πει ξανά και ξανά, και μπορεί εσείς να κουράζεστε να το βλέπετε γραμμένο, αλλά μπείτε λίγο και στη δική μας τη θέση, να δείτε πόσο κουραστικό είναι εμ να το θυμάσαι, εμ να το γράψεις.

Κι από όλους τους κεντρικούς αμυντικούς που μας έχουν κουράσει, αυτοί που μας κουράζουν περισσότερο είναι αυτοί που ήρθαν ντεμεκ με περγαμηνές.

Διαβάζετε το paoktales, κι αυτός είναι ο Ρουντ Κνολ.

Η ομάδα ας ουμε ξεκινάει από την άμυνα, έτσι έλεγε ο μεγάλος θεωρητικός του ποδοσφαίρου Γιώργος Παράσχος, ο οποίος ζήτησε, σχεδόν απαίτησε εδώ που τα λέμε, έναν μεγάλο κεντρικό αμυντικό για να θωρακίσει τα μετόπισθεν, μετά την απώλεια του Μπαρκαουαν (μαλάκες, αλήθεια αυτούς τους είχαμε για παικταράδες).

Η διοίκηση πειραματίστηκε λίγο με τον Άλαν, περισσότερο σε φάση ήθελε να δει αν ξέρουν όλοι οι Βραζιλιάνοι μπάλα- τελικά δεν ξέρουν- και αφού όργωσε την Ευρώπη, θέρισε την Ασία και έσπειρε την Ωκεανία, κατέληξε στον διάδοχο του Κούμαν.

Τουλάχιστον φυσιογνωμικά έστω, μοιαζανε κομμάτι, με τα μαγουλάκια τους και οι δύο, τη ξανθούλικια τη χωριστρα, αν δεν είχες εικόνα από τις αγωνιστικές τους επιδόσεις, τους έλεγες και "σαν δυο σταγόνες νερό".

Και οι ομοιότητες σταματάνε εκεί.

Ο βράχος της Φίτεσε, με 7 χρόνια συνεχούς και αδιάλειπτης παρουσίας στο πρωτάθλημα χαρά του οβερ από το δεκάλεπτο, πατάει το πόδι του αρχές Ιουλίου στη Θεσσαλονίκη, λίγο μετά το φιάσκο Άλαν.

Πεπεισμένοι ότι όλο αυτό ήταν ένα κόλπο για να μπερδέψουμε τους αντιπάλους μας (φέραμε πρώτα το παλτό, εφησυχαστηκαν αυτοί, μπουμ, φέραμε καπάκια τον παιχταρά) ατενίζουμε το επερχόμενο πρωτάθλημα με αισιοδοξία.

Μάλιστα, όσοι τυχεροί βλέπουν τον Ολλανδό, έχουν να λένε για έναν κεντρικό αμυντικό υψηλής ποιότητας, και ταχείας καύσεως.

Λίγο μετά, ήρθε η εφταρα από τη Μπραουνσβαϊγκ, και μας ταρακούνησε, αλλά εντάξει, μαθαίνει ακόμα, μην ξεχνάμε ότι οι Γερμανοί κατέβηκαν με τη βασική τους ενδεκάδα, την ώρα που εμείς κάναμε δοκιμές, ενώ πολύ σημαντικό να ειπωθεί ότι  ήταν σε φάση έναρξης πρωταθλήματος, ενώ εμείς θέλαμε ακόμα (αλήθεια ακούστηκαν αυτά).

There's no season, like pre season

Η ώρα της κρίσης όμως, δυστυχώς, έρχεται για όλους, και το πρωτάθλημα ξεκινά.

Στην Ξάνθη.

Με ήττα.

Οι δρόμοι μας με τον προφεσορα με το παχύ μουστάκι θα χωρίσουν άδοξα, τη θέση του θα πάρει ο Στρατηγός με το καφέ δερμάτινο, ο οποίος θα συνεχίσει από κει που το βρήκε: Κνολ αμετακίνητος από την ενδεκάδα, αν και εδώ που τα λέμε, δεν είναι ότι είχε και επιλογές.

Σε μια ημιμέτρια κατάσταση πορευόμαστε για κάνα μήνα, χωρίς να είμαστε 100% σίγουροι αν βλέπουμε παλτουδιά ολκής, ή παιχταρά από τους λίγους, μέχρι το παιχνίδι κυπέλλου στη Φυλή με τον Θρασύβουλα.

90' κατέγραψε ο σκύλος, σε ένα παιχνίδι ιστορικό μεν, αλλά για τους λάθους λόγους δε.

Δεν αργεί πολύ να τους πάρει όλους η μπάλα, σε μια συνέντευξη του ο στρατηγός με το καφέ δερμάτινο κάνει λόγο για σαρδέλες και αστακούς, και χωρίς να θέλουμε να αποκαλύψουμε σε ποια κατηγορία ανήκει ο ήρωας μας, ας αναφέρουμε απλά ότι ΔΕΝ κάνει ωραία μακαρονάδα.

Το Γενάρη βγαίνουμε στην αγορά για κάτι πιο εκλεκτό, και πετυχαίνουμε άλλη μια φορά διάνα! Γκόραν Γκάβρανσιτς είναι ο νέος μαν, αλλά αυτός είναι άλλο paoktales.

Ο συμπαθέστατος Ρουντ, βρήκε ομάδα και μετά τον ΠΑΟΚ, φυσικά στην Ολλανδία, έπαιξε δύο χρόνια γεμάτα στη Σπάρτα Ρότερνταμ, η οποία με αυτόν στην ενδεκάδα μας πλήρωσε αλλεπάλληλα G/G